My Fairytale Prince


My Fairytale Prince
Trilogy
Prinz, The Frog Prince
đź’–CONTINUE đź’–
Marami silang pinagkuwentuhan ni King habang pauwi sila dahil likas na madaldal ito. Nagkuwento Rin siya tungkol sa sarili niya maliban lang sa unang anim na taon ng buhay Niya Kung saan na kilala Niya si Paula. Pinanindigan na niya ang pagpapanggap bilang pinsan nito.
“What? Nalaman mong lahat ng yon sa isang araw lang na nagkakilala kayo?” Hindi makapaniwalang Sabi ni Prinz. “He’s lying. Hindi sinasabi ng matinong lalaki ang impormasyon tungkol sa buhay Nita sa kakikilala pa lang niyang babae. Believe me, Rome. He’s after your—”
“Ano ka ba, Prinz. Hindi ganon si King,” naiinis na Sabi Niya. Pinakalma niya ang sarili at pilit ibinabalik ang mganda niya mood.“ Nakilala ko na ang mother niya, ang mga tita niya, at ang Lola niya. Ang saya no?”
“Hindi nga?” Hindi makapaniwalang tanong nito.
Umiling-iling na hinawakan nito ang kamay Nita na parang close sila. Nagulat siya sa ginawa nito dahil tila dinaluyan ng koryente ang buong katawan niya.
Natawasiya siya sa naging reaksiyon ni Prinz. Hindi Nita ito masisi Kung Hindi ito naniniwala say mga sinasabi niya. Aminado Naman siyang may maykatwiran ang pag kontra nito. Hindi niya idinetalye ang lahat ng pinag-uusapan nila King at Wala siyang balak kuwento rito ang pagpapanggap niya nilang si Paula dahil sigurado siyang makakarating iyon say kanyang mga magulang na iniiwasan niyang mangyari.
“Hindi, joke lang,” natatawang Sabi niyang habang binabawi ang kamay niya.
Natigil siya sa pagtawa nang mapansing seryoso na ang hitsura nito. Titig na titig ito sa kanya kaya iwinasiwas Niya ang kamay Nita at pinitik ang ilong nito. “ Ano’ng tinitingin mo diyan, ha, Prinsipeng palaka?”
Ngumiti ito. Ang guwapo talaga ng kumag na ito, lalo na tuwing ngumingiti ito dahil lumalabas ang tinatago nitong pares ng dimples sa magkabilang pisngi nito. Bakit pakiramdam Nita ay mas kinilig pa siya sa ngiti ni Prinz kaysa say ngiti ni King?
Tumayo siya at itinaboy ito. “Siya, nakakaabala ka na. Magluluti pa Ako ng pagkain Nina Nanay sa ospital.”
“Pupunta ka sa ospital ngayong gabi?”
Tumango siya.“Hindi iniiwan ni Nanay si Tatay tuwing gabi kaya dadalhan ko na lang siya ng pagkain.”
“Sasamahan na kita.”
Napatingin siya rito.
“Hindi man Ako ang prinsipe mo, Ako Naman ang Knight in shining armor mo. Hindi ligtas saying ang maglakad sa kalye nang mag-isa.”
Napangiti siya sa ka-corny-han nito.“Sira! Sumama ka Kung gusto mo. Gusto mo lang makatikim ng luto ko, eh.”
Humalakhak ito.“Buking pala Ako. Pano mo nalaman na Hindi pa Ako kumakain?”
Nagkibit-balikat siya.
“Siguro minamanmanan mo Ako, no? Umamin ka na, Italya,”nakangising Sabi ni Prinz.
Umiling-iling siya, saka binato ito sandok.
“KINGSLEY Constantino. I think I heard ha was car racer,” sa bi ni Prinz.
Napatingin si Rome habang naglalakad sila pauwi sa bahay. Kagahaling lang nila sa ospital masayang nakipagkuwentuhan sa mga magulang Nita. Natuwa siyang nasisiyahan ang mga magulang Niya sa pambobola ni Prinz. Pati ang paghatid sa kanya ni King ay agad naitsimis nito sa mga magulang Niya. Tawa lang ng tawa ang Nanay at Tatay Nita sabay paalala na mag-ingat daw sila sa pag-uwi.
“Alam mo ba, nagtataka parin Ako sayo Kung bakit ang slang mo mag-ingat, eh, halos magka pareho Naman tayo ng estado say buhay,” Aniya rito.
“H-ha? Tama ka, magkapareho lang tayo ng estado sa buhay. Sanay along mag-ingat dahil noong Bata pa ko, nagpa-practice na akong magsalita non. Pangarap ko kasing makapunta sa ibang bansa. Maganda na Yong nasasanay,” depensa nito. “Bakit ba, ano bang problem Kung English ang lengguwahe...


ko? Ibig sabihin ba non mayaman na ako?”
“To Naman, simpleng tanong lang, ang dami nang sagot. Napapansin ko lang kasi.”
“Puwede mo Rin akong sagutin ng Ingles Kung gusto mo,” panunudyo nito sa kanya. “ Come on, just try it.”
Naiinis na tinampal niya ang brasi nito. “Sira, noong akala mo sakin, Hindi marunong mag-English? Ako yata ang highest sa English nong elementary at high School ako.” Mahilig siyang magbasa ng mga paperback novel kaya kahit paano ay nakakapagsalita sya ng Ingles na Hindi pinipilit ang dila.
“ Say it in English,”
“Ayoko nga.”
“ Ang arte.” Napaigtad siya nang akbayan siya ni Prinz. “Sige na, let’s play a game. Whoever speaks Tagalog until we reach your house will treat the other to merienda, tomorrow.”
“ Wala akong pera,”sabi ni Rome.
“Oops! One point,” pang-aasar ni Prinz.
Pinaningkitan Nita nito ng mga mata. Kahit ka ay Wala pa siyang inaatrasang hamon. “Fine! Can I ask you something Prinz?”
“Ofcourse, my lady. Anything for you,” sabi Niya sabay kindat say kanya.
Kung inaakit siya nito ay nagtagumpay ito dahil Ang totoo, kinilig siya. Agad Naman niyang sinaway ang sarili. Nanggigigil na kinurot Nita ang tagiliran nito. Narinig niyang umuongol ito. “ Huwag diyan Rome!”
Tawa siya ng tawa. May kiliti pala it sa tagiliran. “One point for, Frog Prince!”
Napa-“aw” it nang mapagtanto na nakapagsalita it ng Tagalog. “You play dirty, huh, my lady?”
Natawasiya siya ng malakas. Naisahan niya ito. Huminga siya ng malalim. “Prinz, what do you think about of King?”
Tingnan siya nito. “Do you like him?”
Ngumiti siya. Siguro nga, crush na Nita si King dahil matagal na niyang hinihintay na makilala ang Prinsipeng tulad nito. “Yes, I think I like him. He the Prince charming I’ve been waiting for.”
“So, you like him that much,huh? To think you just met him couple of hours ago,” anito. Wala sa tono ng pagtatanong nito na nang-uuyam o nang-iinsulto ito dahil isang guwapo at mayaman ang gusto Niya.
“You Know, I don’t believe in Prince charming and fairytales, rome.”
“Why?”
Inalis nito ang pagkakaakbay sa kanya. Hindi Niya Alam Kung bakit nakaramdaman siya ng pang hihinayang nang gawin nito iyon. “Let’s say I had a bad childhood and I don’t want to talk about it.”
Sarkastikong nginitian Niya ito. “Try me. You don’t believe how bad my childhood years were,” Aniya. Hindi pa niya naikukuwento rito Ang nakaraan Nita dahil Hindi Naman sila nito ganoon ka-close dati. Hindi niya Alam Kung paano at bakit unti-unti nitong nakukuha Ang tiwala niya. Siguro ay dahil nakakita siya ng bagong kaibigan say katauhan nito.
Nginitian uli siya nito Kaya nakita uli Niya ang cute na dimples nito. “Do you really want to know that I think about King?” Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat. “He could be your PRINCE CHARMING. But remember, Ang totoong Prince charming ay Hindi mayaman I mahirap, guwapo o palaka kundi iyong may ginintuang puso. Mapagmahal may katapangan para mahalin ka nang totoo ta hand Kang iligtas sa kahit Ano’ng paraan.”
Tila humaplos sa puso Niya ang sinabi nito. Pero Ang not Niya na nagsalita it ng Tagalog ay tuwang-tuwang kinurot uli ito sa tagiliran.
“What the—”
“ Two points for the Frog Prince!”
Pumalatak ito.“Yeah, right. We should talk this sometimes.”
Natawa siya. Napansi niyang nasa tapat sila ng inuupahan bahay nila. Maari na uli sila magsalita ng Tagalog. “Oo, Tama ka. Para mailibre mo ako palagi!” aniya, saka pumasok sa inuupahang bahay. “ Goodnight, Prinz. Yong libre ko bukas, ha?”
“You have my word, my lady.”
đź’–END OF CHAPTERđź’–






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top