Mabilis dumaan Ang mga araw pati buwan ay Wala kaming balita Kay angie.Basta Ang Alam Lang namin ay maayos ang pag sasama nila ni Ronald,Kaya lng parang Di na sya tanggap ng pamilya ni Ronald,.”
Makaraan nga Ang ilang buwan ay bigla na lamang umuwi si Angie na galit na galit halos panay Ang knyang mura tungkol sa kapatid ni Ronald”Sabi pa”huh kala nila Di ko sila lalabanan.di na ako tulad ng dati na mag papaapi sa knila.”Sabi ni Angie
Ngunit di sya umintindi ni mama at Papa ni tanungin ay hindi.parang wla Lang sya sa bahay namin.
Pero sya ata Ang taong walang pakiramdam,o manhid Kung tawagin dahil Di nya pinapansin Ang pag wawalang bahala nila mama sa knya.
Naging mas lalong layas si Angie duon Yung pupunta sya sa kabilang bayan mg Di namin alam Kung kanino sya pumupunta,tpos uuwi nka raan mg ilang araw.
Palaging ganong Ang araw araw na lumilipad sa buhay ni angie.kahit pag aaral nya ay Di na nya inaayos.
NG bigla naman naisipan ng asawa nyang pumunta sa bahay nmin mabuti nalang at nag kataong andun sya ayun bigla nlang yumakap si Angie sa knyang Asawa.
“Mano po ma”Sabi ni Ronald Kay mama,
“O kaawaan ka ng dyos’sagot ni mama
“Mabuti naisipan mong puntahan dito si Angie”Sabi ni mama
“Opo ma susunduin ko na po sana”Ani ni Ronald
“O cge isama mo na yang Asawa mo.”!!!!
Sabi pa ni mama na parang ipinamimigay Lang Ang Kung anong bagay.
Ni Di man Lang tinanong ni mama Kung bakit umuwi si Angie na galit..
Nang maka alis sila Angie at Ronald,saka si mama nag isip Kung anong kahihinatnan ng pag sundo ni Ronald sa kanyang anak?
Isang linggo matapos sunduin ni Ronald sa bahay si Angie ay Ito.
Nag away na naman sila duon Yung biglang sinampal ni Ronald si Angie.
“O ano lalayas ka nanaman para ano nakapunta ka sa lalaki mo ha.matanda kna umayos ka ilagay mo sa tamang edad mo Ang iyong isip angie!!!galit na sigaw ni Ronald sa asawa nya.
Bakit ka magagalit dahil kinakampihan mo Ang ate Cyrelle mo ha.bakit ako ba Ang may kasalanan sya itong nauna tapos gzto mo na mag paubaya ako.
Magaling sy……
Di ni Angie natapos Ang knyang sasabihin...