My sweet surrender
Chapter 5
Kumunot ang noo nya. Tiningnan nya ang suot nya. Nakasuot sya ng itim na Slack at baby pink long sleeves na itinupi nya hanggang siko ang mga manggas. Itim din ang sapatos nya. My hawak Pa syang brown envelope na kinalalagyan ng resume nya. Mukha ba syang makikipag-date sa suot nyang iyon? “My interview ako. Tita, “sagot nya.
Tumaas ang isang kilay nito. “Ah, ganoon ba? Sige, pagbutihan mo. Sayang din ang kikitain mo. Pero naghihintay c konsehal, Margaret. ”
Bumuga sya ng hangin. Walang-imik na tinungo na nya ang Pinto. Kung sasagot Pa sya ay hahaba ang usapan. Kahit magpagulong-gulong ito sa sahig, hinding-hindi sya sasamang kumain sa konsehal na iyon.
Maganda Pa nman ang gising nya kanina pagkatapos ay sisirain lng ng madrasta nya. Masamang pangitain iyon. Mukang mamalasin sya sa job interview nya.
“We’ll just give you a call, miss asuncion kapag my desisyon na ang board. Nasa application form nman ang number mo, di’ba? ”
Pinigilan ni Margaret na mapabuntong- hininga sa sinabi ng general manager na nag- interview sa kanya. Kapag ganun na kc ang dialogue, hndi sya umaasa na matanggap sya. Receptionist lng ang kukuni, pag-uusapan Pa ng board? Baki t hndi na lng sya deretsahin nito na hndi sya tanggap?
Noong una ay medyo pamili sya. Kung hndi rin lng sa administrative o sa human resources department sya maa-assign ay hndi nya ina-apply-an. Para San Pa at nagtapos sya ng kursong psychology Mula sa isang kilalang- unibersidad kung ang papasukin lng nyang trabaho ay ang pagsagot sa telepono? Pero ngaun, desperada ma sya. Kahit anong trabahong pang -opisina ay ayos sa knya. Sa sobrang dami ng wlang trabaho, wala syang karapatang mamili.
Mag- isang buwan na syang naghahanap ng trabaho. Halos tatlong beses sa isang linggo kung maghanap...

sya ngunit sa kasamang-palad ay hndi sya natatanggap. Malaki na ang nababawas sa ipon nya. Kapag hndi Pa sya nakakita ng trabaho sa susunod na mga linggo ay hndi na nya alam ang gagawin nya. Ayaw nman nyang humingi ng allowance kay tita Lolita dhil baka banggitin uli nito sa knya ang tungkol sa karima-rimarim ang pagmumuka na konsehal na iyon. Kapag nakakakita ito ng pagkakataon ay isinisingit nito ang DOM na iyon sa usapan.
Umuwi sya at nagpalit ng damit. Kailamgan nyang pumunta ng sabungan ngaun dhil my sakit ang isang serbidora nila. Kulang sila sa tao. Isang buwan na ang makararaan mula ng huli syang magpunta roon. Sana lng ay wala roon ang konsehal na iyon ngaun.
But she was in for a big disappointment. Papasok Pa lng sya sa entrance ay natanawan na nya sa bintana na kausap ito ni tita Lolita. Mabilis syang naglakad patungo sa direksiyon ng kusina ngunit nakita sya ni tita Lolita. Kinawayan sya nito na lumapit.
Napasimangot sya. Bantulot na lumapit sya sa mga ito. Lalong nalukot ang mukha nya dhil lumiwanag ang mukha ng konsehal pagkakita sa knya. Tumayo ang madrasta nya.
“Margaret, asikasuhin mo nga muna itong c konsehal at magbibigay lng ako ng instructions sa kusina, “ani tita Lolita.
Nanlaki ang mga Mata nya. Ipapa-table sya ng madrasta nya sa DOm na ito? “Tita, ako na lng ang pupunta sa kisina, “aniya. Iniisip Pa lng nya na magsosolo sila ng matandang ito, bumabaliktad na ang sikmura nya.
“Ay, hndi, neng, ako na,, “giit ni tita Lolita na nagcmula ng maglakad. Bumaling ito sa matandang lalaki. “Konsehal, c Margaret na lng muna ang—”
“Ay, wait, tita! “Putol nya sa sasabihin nito. Luminga-linga sya sa paligid. Ano ang pwede nyang sabihin dito para hndi sya nito iwan sa matandang iyon? Napalingon sya sa entrance. Nakita nyang papasok doon ang isang lalaking nka-gray polo at faded blue jeans.