My Unexpected Love ”
{ Part 5 }
[ BL Series ]
Andrew POV
” Angelo ! Anong ginagawa mo dito ? ”
Umayos ito ng tayo at dahil matangkad siya at dakila akong maliit naka tungo pa ako sakanya habang naka yuko naman siya.
“May kukunin lang akong Form sa school . Ikaw ? anong ginagawa mo dito ? Saka..” At tinignan ang relo niya ” Anong oras palang ah ! Uuwi ka na agad ?”
Napa ngiwi naman ako sa tanong niya
Bulag ba ‘to ?
” Tignan mo’ko” Ani ko bago itinuro ang sarili
“Mukha kang kawawa ” Direktang sagot niya. Napa irap naman ako sa hangin.
“Alam ko. Saka ito ang dahilan kung bakit uuwi na agad ako kahit ganitong oras palang ”
“Si Franco nanaman ba ?” Tanong niya. Mukhang alam niya na agad kung sino ang may gawa kung bakit ganito ang itsura ko ngayon.
“Sino pa ba ?” Sarkastikong tanong ko. Huminga Ito ng malalim dahil sa sagot ko
“Let me treat you lunch. Gusto ko mag sorry dahil sa naging asal niya sa’yo ” Kumaway naman ako sa hangin.
“Tsk ! Kung may dapat mag sorry siya ‘yon ” Ani ko bago nag iwas ng tingin.
Totoo naman diba ? kung sino may nagawang mali dapat siya Yung mag sorry tsk.
“Okay I understand ! Pero ayaw mo ng lunch ?” Napa lingon naman ako sa tanong niya. Naka tingin lang ito sa’kin habang tumataas baba ang kilay
Arghh ! Gwapo naman nito
“Kung aayain mo’ko ng date papayag ako. Pero dahil inaya mo’ko para kumain why not di ba ? Sino naman ako para tumanggi sa grasiya ?” Napa tawa naman siya sa sagot ko
“If that so then let’s go ?” Tumango naman ako ” Akina na bag mo” Ani niya at akmang kukunin ang bag ko sa’kin ng ilayo ko ‘yon
“Baliw ka ba ? kita mo namang puro pintura tapos kukunin mo, Ako na magdadala saka magaan lang naman ‘to e , pero pwede bang dumaan muna tayo sa dorm ko ? magpapalit lang ako kasi… sobrang lagkit ko na !” Ani ko at tinignan ang sarili. Mukha namang naiintindihan niya ako
” Huwag na ! Bumili nalang tayo ng bago ” Ani niya.
Tatanggi pa sana ako pero mukhang hindi naman siya papaawat kung hindi ako susunod e kaya hinayaan ko nalang.
Naglakad nalang kami pa puntang mall dahil malapit lang naman yun sa school at dahil wala rin pala siyang dalang sasakyan, gusto niya kasing maranasan maglakad e dahil ang ganda daw ng panahon.
Ganon pala kapag may sariling sasakyan noh ! maglalakad lang kapag trip nila. Ako nga e ! Nag lalakad lang mula dorm hanggang school minsan naman commute sa jeep pa. Pero masaya sumakay sa jeep noh ! Mahangin saka mura lang hehe.
Tulad ng napag usapan ay dumiretso kami sa mall at bumili ng pamalit ko. Hindi ko nga alam kung gaano ako katagal sa Cr para lang mahinawan Yung buhok ko at matanggal lahat ng pintura sa katawan. Dapat kasi dumeretso nalang kami sa bahay e. At tulad ng inaasahang Hindi talaga maiwasang pag tinginan kami ng mga tao sa loob ng mall. Ikaw ba naman isang Gwapong lalaki na perfect na perfect e may kasamang mukhang basang sisiw-este sisiw na puro pintura, sinong hindi mapapalingon diba ?
Nakakahiya tuloy. Buti nalang talaga at pinahiram muna ako ni Angelo ng Jacket na suot niya bago kami pumasok sa loob ng mall, Hindi masiyadong halata.
Matapos ko magbibis ay dumeretso kami sa isang kainan dito sa loob ng mall. Pero dahil Friday ngayon at maraming tao ang nag gagala ay napadpad kami sa Isang Cafe na dito lang din sa loob ng mall. Buti nalang talaga at wala masiyadong tao sa loob ng cafe at may na pwestohan pa kami at yung balak naming lunch ay na uwi sa desert
Mabubusog kaya kami sa Cake at Kape ?
At Habang naglakad kanina ay napagusapan din namin ang ilang araw niyang pag absent. Namatay pala ang lola niya at noong isang araw lang nilibing. Tilungan niya rin ang Mommy niya sa pag aasikaso at dahil dalawa nalang silang dahil Patay na rin ang Daddy niya kailangan niyang tulungan ang mommy niya. Sobra akong naawa sakanya habang nagk-kwento siya tungkol sa Lola niya, Sobrang malapit silang dalawa dahil nag iisang apo lang siya. Tulad niya kasi ay nag iisang anak lang ang Mommy niya kaya naman sobrang malapit siya sa Lola niya.
Ang swerte ko dahil nakasama ko rin ang Lola ko ng matagal bago siya mawala. Pareho lang pala kami ni Angelo na nag iisang anak ang pinag kaiba lang namin ang istado sa buhay. Mayaman siya habang ako mahirap lang, kailangan pang kumayod para lang makapag aral. Ma swerte nga siya kasi nandiyan parin ang mama niya at nakakasama niya pa, E ako ? Wala na ngang mama wala pang papa.
Pareho silang nawala simula maliit palang ako. Si Lolo at Lola na ang nag palaki sa’kin noong maulila ako. Kaya noong mawala silang pareho sobrang sa’kin para sa’kin. Pakiramdam ko Hindi na ulit ako makaka ahon.
Kaya sa tuwing nakaka kita ako ng buong pamilya naiinggita ko. Naiisip ko tuloy ano kayang pakiramdam ng may Nanay at tatay ? Ano kayang pakiramdam na may tatay na p-protekta sa’yo kapag may umaaway sa’yo sa school ? Yung tutulungan kang maging malakas para maipag tanggol yung sarili mo. Ano kayang pakiramdam ng may Nanay na ipagluluto ka ng paborito mong pagkain ? Yung tipong mag aalaga sa’yo kapag may sakit ka. Yung pamilya na masasabihan mo ng lahat ng problema mo. Ano kayang pakiramdam ? sana kahit isang beses naranasan mo manlang.
Nabigay naman nila Lola at Lolo lahat ng pagmamahal na kailangan ko e ! pero iba parin kapag galing sa totoong nanay at tatay mo. Kung nandito kaya sila mama at papa hindi kaya ganito magiging buhay ko ?
“Hoy ! Okay ka lang ? kanina ka pa tulala ” Bahagya naman akong nagulat ng pumitil si Angelo sa harap ng mukha ko.
“H-ha ? Oo, masarap yung cake ” Ani ko at tumikim ng cake na inorder ni Angelo sa’kin.
Kita ko naman na napa ngiwi siya
“Hindi ko naman tinatanong kung masarap yung cake e ! Ang tinatanong ko kung bakit kanina ka pa naka tulala. Hayss ! Halatang naglalakbay kaluluwa mo !” Ani niya at tumikim sa kape niya na kasama niyang inorder sa cake ko. ( Ha ? Ano daw Ken ? kalito ka hahaha )
Kape lang inorder niya kasi hindi siya mahilig sa matamis
“Ay heheh ! Sorry hindi ko kasi maintindihan sinabi mo e, may iniisip kasi ako kanina ” Napapahiyang usal ko
“Tsk ! Halata nga. ” Ani niya. Napapahiya naman akong yumuko at kumain nalang ng cake.
Ilang Segondong walang nag iimikan sa’min ng siya na mismo ang magsalita
“Andrew I want to say sorry for what Franco did to you. He’s being childish again kaya nga niya ‘yon ginagawa ” Biglang usal niya. Marahan ko namang binaba ang tinidor na hawak bago isinandal pareho ang braso sa ibabaw ng lamesa. Nilingon ko siya kaya nagtama ang paningin naming dalawa.
” Di ba sinabi ko...