PAALAM


Hi I’m Mina Lopez, 21 years old at nasa 3rd year college nako. Meron akong mga kaibigan at meron din akong lalaking minamahal.
Kaso yung mahal ko hindi ako mahal. Halos 4year’s konang sinusubukan na mahalin niya rin ako.
Never talaga niya akong minahal hahaha. Nakakatawa diba? Ang tanga Kong umaasa.
Nakita ko si, Clyde. He’s Clyde Imperial. Siya ng lalaking pinaka mamahal ko.
Lumapit ako sa kanya at ngumiti pero tinaasan niya lang ako ng kilay.
” Amm hi, Clyde kamusta?” Ngiting tanong ko rito.
” Kung ikaw lang din ang makikita ko I think not fine.” masungit nitong sagot sabay lakad paalis.
Ngumiti nalang ako at tumingin sa kanya na paalis.
Sana sa huling sandali ko mayakap kita, Clyde.
” MINA!!” napatingin ako sa entrance ng campus at nakita ko ang mga kaibigan ko. Sila, Baks, Amy at Mei.
” Musta?” ngiting tanong ko sa kanila.
” We’re fine, pero Ikaw musta kana?” tanong sa akin ni, Amy.
” Heto buhay parin HAHAHA” biro ko.
” Baliw ka talaga.” sabi ni, Baks.
” Tara na pumasok na tayo.” sabi ni, Mei kaya tumango kame.
PAGDATING namin sa room ay naupo na agad ako sa tabi ni, Clyde. Magkatabi kame dahil nag request ako sa Prof namin kung pwede ba na tabi kame.
Nakita namin na pumasok na si, Stella at naupo narin ito sa tabi ni, Clyde kaya napapagitnaan namin si, Clyde.
Stella, is our ex-bestfriend.
” Good morning” bati sa amin ni, Stella.
” Morning din/Bad morning” tumingin kame kaya, Baks ng sabihin niya iyon at ng maramdaman niyang nakatingin kame at pilit siyang ngumiti.
” I mean bad morning dahil andyan na sila, Tim at Ronald.” plastic na sabi nito kaya, Stella with matching irap pa.
Tim and Ronald,Bestfriend of Clyde.
Napatingin ako kaya, Clyde at Stella na nag-uusap at masaya sila sa paraan ng pag-uusap nila.
PAGDATING ng lunch ay nasa cafeteria kame. Nilapaitan ko si, Clyde at inabot ko sa kanya yung Menudo na niluto ko. My two Ate said na masarap daw kaya gusto Kong ipatikim din kaya, Clyde.
” Clyde, I make this food for you.” ngiting sabi ko at inabot sa kanya ang Tupperware na may laman na ulam.
Tinanggap niya ito kaya napangiti ako pero agad din yung nawala ng ibigay niya kila, Ronald at Tim.
” Wow salamat, Mina sa menudo.” Sabi ni, Tim.
” Thank’s, Mina mukhang masarap.” ngiting sabi naman ni, Ronald.
Tumalikod nalang ako at lumakad na ulit palapit sa table naming magkakaibigan at naupo ako sa upuan ko kanina.
” Kung sa amin mo nalang kase binigay edi sana kame ang nasasarapan ngayon.” mataray na sabi ni, Baks.
” Baks, umayos ka nga.” saway ni, Mei dito.
” Okay, sorry” ngumiti nalang ako tsaka kumain.
Gusto Kong maiyak pero pinipigilan ko.
KINAGABIHAN pag-uwe ko ay nakita ko ang dalawa Kong Ate na nakaupo sa sofa. Mayaman kame pero di kame kumpleto. Ang Mom namin ay nasa abroad para i-manage ang business at si, Dad Nah nevermind.
” You’re here.” sabi ni, Ate Elise at tumayo sabay yakap sa akin.
” Hello sa maganda naming kapatid.” ngiting sabi naman ni, Ate Sena sabay yakap din sa akin.
” Let’s go, let’s eat.” sabi ni, Ate Elise pero umiling ako.
” I’m not hungry, Ate kayo nalang po muna.” sabi ko.
” But you need to eat.” turan ni, Ate Elise.
” Sis, you know naman na mahina kana. Yang pangangatawan mo mahina na. Gusto moba na wala ng maabutan si, Mom pagbalik niya? ” tanong ni, Ate Sena sa akin kaya wala akong nagawa kundi ang kumain nalang din kasama nila.
KINABUKASAN ay pumasok agad ako. Nakita ko si, Clyde na busy kakacellphone kaya nilapitan ko ito.
” Good morning, Clyde.” masayang bati ko dito bago naupo sa a sign sit ko.
“Tsk!” asik nito at umirap.
” Kumain kana ba, Clyde?” tanong ko rito pero di siya sumagot. ” Clyde, free kaba mama–”
” Good morning, Wim” diko na natuloy yung sasabihin ko ng dumating na si, Stella.
Wim ang tawagan nalang dalawa. Buti pa sila noh? Hahaha ayos lang yan self.
” Good morning too My Wim.” Ouch, Clyde masakit huh nung ako ang bumati eh hayst nevermind.
” GOOD MORNING MINA!!” Halos mabingi ako sa sigaw ni, Amy.
” Good morning din.” Ngiting sabi ko.
NGAYON ay andito kame sa may bench nakaupo. Busy Kaka basa si, Mei at si, Baks naman ay busy sa cellphone, si Amy naman ay busy sa pagkain habang ako ay busy sa kakasagot ng assignment ko.
Habang nagsusulat ako ay biglang lumabo ang paningin ko. Saglit akong huminto sa pagsusulat at pinikit-pikit ko ang mata ko.
Shet wag naman ngayon.
” Okay ka lang?” napatingin ako kaya, Mei ng tanungin ako nito kaya ngumiti ako sa kanya.
” Amm oo, medyo naguguluhan lang ako sa assignment nato.” pagsisinungaling ko.
” Tulungan kana nga namin dyan.” sabi ni, Baks kaya napangiti ako.
UWIAN na at habang papunta ako sa parking lot ay ramdam ko parin ang pagkahilo ko.
Nahinto ako sa paglalakad ng makita ko si, Clyde na may kahalikan at si, Stella ang kahalikan niya.
Ramdam Kong nanlabo ang mata ko dahil sa luha kaya pinunasan ko agad ito at lumiko para umiba ng daan.
Parang nawala ang hilo ko at gusto ko lang ay umiyak ng umiyak.
Sobrang sakit na makita mo nalang yung mahal mo iba ang minamahal.
PAG-UWE ko sa amin ay napahawak ako bigla sa ulo ko.
π„π‹πˆπ’π„ ππŽπ•
Habang inaantay ko si, Mina dito sa bahay ay biglang bumukas ang pinto. Nakita ko si, Mina at muntik na sana siyang matumba ng mabilis akong tumakbo papunta sa kanya at sinalo ko siya.
“Hey wake-up” paggising ko rito pero di siya magising-gising.
Binuhat ko siya at inihiga ko siya sa sofa bed. Kaagad kong tinawagan ang aming private Doctor na pumunta dito sa amin. Tinawagan kona rin si, Ate Sena.
LUMIPAS ang isang oras at natignan na ng Doctor ang kapatid namin. Andito narin ngayon si, Ate Sena.
” How is she, Doc?” nag-aalalang tanong ni,Ate Sena kay Doctora Chavez.
” I’m sorry to say this pero lumalala lalo ang tumor ng kapatid niyo. Naging Cancer na ito at unti-unti narin itong kumakalat sa utak niya na maaaring makaapekto sa kalusugan niya.” tila binuhusan kame ng malamig na tubig ng marinig namin yun.
” Doc,we can pay you please pagaling niyo lang ang kapatid namin.” Mangiyak-ngiyak na sabi ni,Ate Sena.
” Gagawin namin ng maayos ang trabaho namin. Susubukan ng team namin na pagalingin siya.” sabi ni,Doc kaya tumango kame.
” Thank you,Doc.” sabi namin.
” Mauna nako.” sinenyasan ni,Ate Sena yung isa sa mga bodyguard namin na ihatid si, Doc sa labas.
” Gagaling siya diba, Ate?” pilit na hindi maiyak kong tanong sa, Ate namin.
Tumingin siya sa akin at hinawakan niya ang dalawang balikat ko.
” Ofcourse gagaling siya. Hindi niya *sob* ta-tayo iiwan *sob*.” Umiiyak na sabi ni,Ate Sena kaya yinakap ko siya.
πŒπˆππ€ ππŽπ•
Nagising nalang ako na nasa kwarto nako.
” Gising kana pala, Lilsis.” napatingin ako sa pinto at nakita ko sila,Ate Sena at Ate Elise.
Sinandal ko ang ulo ko sa headbord ng kama dahil naramdaman kong kumirot iyon.
Agad na lumapit sa akin sila, Ate.Napahawak ako sa ulo ko ng sumakit pa lalo yun.
” Hey,are you okay” nag-aalalang tanong sa akin ni, Ate Elise.
” Ahhh” daing ko habang nakahawak sa ulo ko.
” MEN’S!!” sigaw ni,Ate Sena kaya pumasok agad ang tatlong black men. ” Ready the car”utos ni,Ate Sena kaya dali-daling bumaba ang isa.
” Buhatin niyo si,Mina.” utos naman ni,Ate Elise kaya binuhat ako ng isang black men at yung isa naman ay dinala yung isang bag na diko alam ang laman.
” Awww” napaiyak nalang ako sa sakit.
” Shhs dadalhin kana namin sa Hospital.” sabi ni, Ate Sena.
Nakarating kame sa garahe at sinakay agad ako sa kotse.
Binuksan naman agad ng guard ang gate.Sumama rin ang tatlong black mens.
” At-Ate ang-ang sa-sakit na.” umiiyak kong sabi.”AHHHHHH huhuhuhu” sigaw ko habang nasa kotse.
𝐒𝐄𝐍𝐀 ππŽπ•
Ng makarating kame sa hospital ay mabilis kameng inasikaso ng mga Nurse at Doctor.
” Pagaling niyo siya,pagaling nyo ang kapatid namin please huhu” umiiyak na sabi ni, Elise sa mga Doctor at Nurse.
” Ma’am Hanggang dito nalang ho kayo.” sabi ng Nurse sabay sara ng pinto.
Inalalayan ko si,Elise na umupo na muna sa waiting shed.Ng makaupo kame ay yumakap siya sa akin at umiyak.
” Di-Diba s-sabi mo gagaling siya?la-lalaban naman *sob* siya diba?” umiiyak na tanong sa akin ni, Sena.
Now ayaw konang sabihin ang mga salitang walang kasiguraduhan kung mangyayare ba.
” Antayin nalang natin okay?” sabi ko rito.
LUMIPAS ang ilang oras at lumabas narin ang Doctor,kaya napatayo kame ni,Elise.
” Doc,kamusta yung kapatid namin?” garalgal na tanong ni,Elise.
” She’s fine right?tell us she’s fine?” mangiyak-ngiyak ko namang tanong.
” Sorry pero may taning na ang buhay ng pasyente.She have only 4days to live” parang gusto kong pumatay ng tao sa galit.
” You’re just lying right?TELL ME?HINDI MAMATAY ANG KAPATID NAMIN!!” Galit kong sigaw.
” We sorry,wala na kameng magagawa dahil lumala na ang sakit niya.” Sabi ng Doctor. “We excuse” dagdag pa nito kaya lumakad na sila paalis kasama ang mga Nurse.
Pumasok agad kame sa kwarto ng kapatid namin. Nakita namin siya na nakahiga sa kama habang natutulog.
Umupo kame ni,Elise sa dalawang upuan na katabi ng kama.Hinawakan ko ang kamay ng kapatid namin.
” Baby, *sob* pl-please fight for you’re life,please huhuhu.” umiiyak kong pakiusap habang hawak-hawak ang mga kamay nito.
” A-Ate” napatingin kame ni,Elise sa babysis namin at dahan-dahan nitong minulat ang mga mata nya.
” Tatawag lang ako ng Doctor.” sabi ni, Elise at mabilis na tumayo.
πŒπˆππ€ ππŽπ•
Nalaman kong may taning na ang buhay ko kaya nais kong sulitin ang buhay kona yun kasama ang mga kaibigan ko.
Ngayon ay papasok ako.Bawal akong pumasok utos yun nila,Ate pero ano nga bang magagawa ko eh two days na ang lumipas at dalawang araw nalang din bago ako tuluyan ng...


mawala.Baka ngayon palang matuluyan nako eh.
Hindi alam nila,Ate na papasok ako dahil ayaw kong magalit sila sa akin.
Pagdating ko sa Classroom ay nakita ko ang mga kaibigan ko.Kaagad silang tumayo at lumapit sa akin.
” Gosh,what happened ba at ngayon ka lang pumasok?” bakas ang pag-aalala kay, Baks.
” May nangyare ba?” tanong naman ni, Amy sa akin.
” Tsaka anong nangyare sa katawan mo?sobrang payat at putla muna ata?” Tanong naman ni, Mei kaya ngumiti ako.
” Diet eh hahaha.” tawang sagot ko kahit walang
nakakatawa.” Tsaka di lang ako nakapag make-up kaya ganyan yung itsura ko,maputla.” dagdag kopa.
” Sure ka?” Paninigurado ni, Amy sa akin.
” Oo naman.Ayy nga pala gala naman tayo mamaya.” sabi ko sa kanila.
” Sure” sabay na sagot nila kaya napangiti ako.
Napatingin kame sa bagong pasok.Sila, Clyde,Stella,Ronald at Tim lang naman.
Umupo na rin sila sa mga kanya-kanya nilang upuan.
Lumapit ako kay, Clyde kaya kumunot ang mga nuo ng mga kaibigan ko.
” Good morning, Clyde,Good morning Ronald,Good morning Tim, Good morning Stella.” Masayang bati ko sa kanila kaya kumunot ang mga nuo nila.
” Amm anong meron,Mina at pati ata kame binati mo?” tanong sa akin ni, Tim.
” Wala lang tsaka wala namang masama eh.” Ngiting sagot ko.
” Baka naman mapunit nayang labi mo sa kakangiti.” sabi naman ni, Ronald sa akin.
” Hayts hayaan mo yan.” ngiting sabi ko.
Tumingin ako kay, Clyde na nakatingin din pala sa akin.
” Clyde, may ibibigay pala ako sayo.” ngiting sabi ko at pumunta ako sa upuan ko.
” Mina,kung menudo ulit pwede bang kame rin.” ngiting sabi ni, Tim.
” Ehhh sorry kaso hindi pagkain eh.” sagot ko tsaka ulit lumapit kay, Clyde at inabot ko sa kanya yung kahon na di naman ganon kalaki. ” Alam kong ayaw mong tanggapin pero kapag tinanggap mo yan…..hinding-hindΒ­i na kita guguluhin pa.Please accept this.” sabi ko habang nakangiti sa kanya.
” Just accept it Wim para dika na niya guluhin pa.” sabi ni, Stella kaya ngumiti ako sa kanya.
” Fine” malamig na sabi ni, Clyde sabay kuha ng box kaya napangiti ako ng sobra.
” Thank you sa pagtanggap nyan.Tsaka nga pala buksan mo yan kinabukasan at hindi ngayon huh.” masayang sabi ko at yinakap ko siya alam kong nagulat sila sa ginawa ko at bigla rin akong itinulak ni,Clyde
π”½π”Έπ•Šπ•‹ π”½π•†β„π•Žπ”Έβ„π”»
Ngayon ay uwian na namin.Pupunta kame ngayon sa park para doon muna mamasyal.
Ng makarating kame sa park ay masaya kameng magkakaibigan na pumasyal doon.
” Mina, may tanong ako.” – Baks.
” Ano yun, Baks?” tanong ko.
” Bakit ganon ka?” tanong nito kaya naguguluhan naman ako.
” Huh?what do you mean?” tanong ko.
” Pwede ba stop lying nalang din kase. Yung-Yung kanina sa University,bakit ganon ka kabait kila, Clyde bakit ganon ka kung magsalita?bakit ganyan kana kapayat?” Tila pinipigilan nitong di maiyak sa mga tanong nito.
” Wala.” iwas tingin kong sagot.
” Then anong ibigsabihin nito?” tanong ni, Baks sabay pakita ng bote ng gamot ko.
” Bakit nasa sayo yan?” Gulat kong tanong.
” Pinicturan ko ito kanina at sinend ko sa Mommy ko na alam mong Doctor sa ibang bansa. She told me na para daw ito sa taong may brain tumor.Now tell us may sakit kaba huh?” tanong nito kaya napayuko ako.
” Mina” diko napigilan na di maluha at tumingin sa mga kaibigan ko.
Yinakap nila akong tatlo dahilan para mas lalo pa akong mapaiyak.
” Ma-May taning n-na *sob* ang bu-buhay ko huhuhu” umiiyak kong sabi kaya kumalas sila sa pagkakayakap at tumingin sa akin.
” Ba?Bakit sinekreto mo sa amin?” umiiyak na tanong ni, Mei.
” Ayaw ko *sniff* la-lang kase na mag-alala pa k-kayo *sob* sa akin.” umiiyak kong tanong.
” Pero heto kame ngayon,Mina umiiyak at nag-aalala sayo ng sobra.” Lumuluhang sabi ni, Amy.
” So- Sorry” iyak kong sabi.
NAPAGDESISYONAN namin na pumunta na ng mall.
Iyak sila ng iyak kanina ng malaman yun pero sinabi ko sa kanila na gusto kong mag-enjoy kasama sila kahit ngayon lang dahil last nato.
Tapos na kameng kumain sa isang sikat na restaurant kaya eto kame palakad-lakad nalang.
Nakapag laro narin kame sa arcade kanina.
Habang naglalakad kame ay nakita ko bigla sila, Clyde.Kasama niya si, Stella at mukhang nade-date silang dalawa.
” Huwag mo nalang pansinin.” sabi ni, Baks sa akin pero nanatili parin ang tingin ko kila, Clyde.
Kusang tumulo ulit ang luha ko.Napadako din ang tingin nila sa gawi namin.
Umiwas nalang ako ng tingin at tumalikod na tsaka tumakbo habang umiiyak.
” MINA!!!”sigaw ng mga kaibigan ko pero patuloy parin ako sa pagtakbo.
Paglabas ko ng mall ay dumeretsyo agad ako sa parking lot at sumakay agad ako sa kotse.
” ARRGHHH!!” Sigaw ko habang humahagulgol.
” Mina,ta-tama na.” umiiyak na sabi ni, Amy ng makarating sila.
” A-Ayaw kona. Pa-Pagod nako.” umiiyak kong sabi.
” Umuwe nalang tayo.Ihahatid kana namin.” sabi ni,Mei at sumakay na agad sila
Pinaandar agad ni,Mei ang kotse.
PAGDATING naming magkakaibigan sa mansion namin ay nakita namin sila, Ate na bakas ang pag-aalala.
“Baby,Lilsis” alalang sabi nila, Ate sabay yakap sa akin.
” Ya-Yakapin niyo p-po ak-ako.Gu-Gusto konang magpahinga *sob*” humihikbing sabi ko sa kanila.
πŒπ„πˆ ππŽπ•
Lahat kame nagulat ng biglang hinamarayin si, Mina kaya nataranta agad kame.
Agad na pinabuhat nila,Ate Sena si,Mina sa mga tao nila.
PAGDATING namin sa Hospital ay patuloy limang minuto palang ang lumilipas ng lumabas na ang Doctor.
” D-Doc,How is she?” garalgal na tanong ni, Ate Sena.
π‚π‹π˜πƒπ„ ππŽπ•
Andito ako ngayon sa mansion namin.Kasama ko ang mga tropa ko.Pero si,Wim(Stella) ay wala dahil inihatid kona siya kanina at isa pa 7:54pm na.
” Guys diba ang weird kanina ni, Mina?” Patanong ni, Tim.
” Tsk! I don’t care about that.But I’m happy because from now, Mina never chasing me again she said that.” sabi ko sabay lagok ng alak.
Si, Ronald naman ay busy sa cellphone.
” Mukhang may bago kana namang ka-chat, Ronald huh?” mapang-asar na tanong ni, Tim.
” G*go” sabi ni, Ronald tsaka tumingin sa amin. ” Nakita niyo naba yung post ni, Amy?” tanong pa nito sa amin kaya umiling kame.
” Anong post?” tanong ko.
” Look” sabay pakita niya ng cellhone niya.
Ito ang nasa post.Si, Amy,Mei,Baks at Mina tapos ang naka-caption ay ‘πš‚πšŠπš‹πš’ πš–πš˜ πš—πš˜πš˜πš— πšœπšŠπš‹πšŠπš’-πšœπšŠπš‹πšŠπš’ πšπšŠπš’πš˜πš—πš 𝚐𝚊-πšπš›πšŠπšπšžπšŠπšπšŽ 𝚊𝚝 πšπš˜πš˜πš— 𝚜𝚊 πšŠπš‹πš›πš˜πšŠπš πš–πšŠπšπšπšŠ-πšπš›πšŠπš‹πšŠπš‘πš˜.πŸ˜₯π™ΏπšŽπš›πš˜ πš‹πšŠπš”πš’πš πš—πšŠπš™πšŠπš”πšŠ 𝚍𝚊𝚒𝚊 πš–πš˜?πš”πšŠπš•πšŠ πš—πšŠπš–πš’πš— πš–πšŽπš›πš˜πš— πš”πšŠπš™πšŠπš—πš πšπšŠπš•πšŠπš πšŠπš—πš πšŠπš›πšŠπš  πš™πšŽπš›πš˜ πšπšŠπš‘πš’πš• 𝚜𝚊 πšπšŠπš•πšŠπš πšŠπš—πš 𝚝𝚊𝚘 πš—πšŠ πš—πšŠπš—πšŠπš”πš’πš 𝚜𝚊𝚒𝚘.π™½πšŠπš πšŠπš•πšŠ πš”πšŠπš—πšŠ πš—πš πšπšžπš•πšžπš’πšŠπš—.𝙸 πš•πš˜πšŸπšŽ 𝚒𝚘𝚞 πš‹πšŽπšœπšπšπš›πš’πšŽπš—πš πš—πšŠπš–πš’πš—,𝚒𝚘𝚞’πš›πšŽ πšπš‘πšŽ πš‹πšŽπšœπš πš‹πšŽπšœπšπšπš›πš’πšŽπš—πš πšŽπšŸπšŽπš›.#π™Άπš˜πš˜πšπš‹πš’πšŽ’ Yan ang nasa post.
” May nawala sa kanila?” naguguluhang tanong ni, Tim.
” Baka merong isa sa kanila ang lumipat na ng ibang lugar kaya naman nagda-drama itong si, Baks.” sabi ko.
” Yeah,Yeah baka nga.” sabi naman ni,Ronald.
Kinuha mo ang cellphone ko para i-chat si, Stella.I miss her badly.Hayts lagi ko naman talaga syang namimiss eh.
Ng mai-text kona sya ay nag-scroll nalang muna ako sa fb acc ko.Nakita ko bigla ang bagong post n𝚐 isang sikat na news tv.Bagong post pero umabot agad ng thousand like and comments,hundred share’s naman.Diko nalang pinansin yun at nilapag kona ang cellphone ko sabay inom ng alak.
Natigil ako bigla sa pag-inom ng buksan ni, Ronald ang t.v at ito agad ang narinig namin mula sa isang News.
” π™΄πš–πš˜πšœπš’πš˜πš—πšŠπš• πš—πšŠ πšžπš–πšžπš πšŽ πš—πšπšŠπš’πš˜πš— 𝚜𝚊 π™Ώπš’πš•πš’πš™πš’πš—πšŠπšœ πšŠπš—πš πš’πšœπšŠπš—πš πšœπš’πš”πšŠπš πš—πšŠ π™΅πšŠπšœπš‘πš’πš˜πš— πšπšŽπšœπš’πšπš—πšŽπš› πš—πšŠ πšœπš’ π™Όπš›πšœ.π™ΉπšŽπš—πšŠ π™»πš˜πš™πšŽπš£,πšπšŠπš‘πš’πš• 𝚜𝚊 πš—πšŠπš‹πšŠπš•πš’πšπšŠπšŠπš—πš πš—πšŠπš—πšπš’πšŠπš›πšŽ 𝚜𝚊 πš”πšŠπš—πš’πšŠπš—πš πš‹πšžπš—πšœπš˜πš—πš πšŠπš—πšŠπš” πš—πšŠ πšœπš’, π™Όπš’πš—πšŠ π™»πš˜πš™πšŽπš£.π™Ώπšžπš–πšŠπš—πšŠπš  πš—πšŠ πš—πšπšŠπš’πš˜πš— πšœπš’,π™Όπš’πšœπšœ π™Όπš’πš—πšŠ π™»πš˜πš™πšŽπš£, πš”πšŠπš’πšŠ πš—πšŠπš–πšŠπš— πš‹πšžπš˜πš—πš π™ΏπšŠπš–πš’πš•πš’πšŠ πš—πš’πšπš˜ πšŠπš—πš πš—πšŠπšπš•πšžπš•πšžπš”πšœπšŠ πš—πšπšŠπš’πš˜πš—.” sabi ng tagapagbalita kaya nagulat kame.
” What?the f*ck for real?” Hindi makapaniwalang tanong ni, Tim.
π”½π•ƒπ”Έπ•Šβ„π”Ήπ”Έβ„‚π•‚
” Amm hi, Clyde kamusta?”
_____________
” Good morning, Clyde.”
______________
” Kumain kana ba, Clyde?”
” Clyde, I make this food for you.”
____________
” Kung ikaw lang din ang makikita ko I think not fine.” masungit kong sabi.
___________
” Alam kong ayaw mong tanggapin pero kapag tinanggap mo yan…..hinding-hindΒ­Β­i na kita guguluhin pa.Please accept this.”
𝔼ℕ𝔻 π”½π•ƒπ”Έπ•Šβ„π”Ήπ”Έβ„‚π•‚
Tila bumalik lahat sa akin ang mga salitang binitawan ni, Mina.
Napatingin kameng magkakaibigan ng bumukas ang pinto at niluwa nun si, Stella na umiiyak kaya nilapitan ko kaagad ito at yinakap.
” Why?” tanong ko at kumalas sa pagkakayakap.
” Wa-Wala na *sob* s-siya, Clyde huhuhu” umiiyak nitong sabi sa akin kaya yinakap ko ulit siya.
π”½π”Έπ•Šπ•‹ π”½π•†β„π•Žπ”Έβ„π”»
Iniwan ko muna yung mga kaibigan ko pati si, Stella sa baba at umakyat ako sa kwarto ko.Hinanap ko kaagad doon yung kahon na binigay ni, Mina sa akin at ng makita ko yun ay binuksan ko agad.
Isang magarang sapatos,isang original watch at dalawang damit.
Hindi ko yun pinansin at may nakita akong papel kaya kinuha ko kaagad iyon at tinignan ang laman.
π™·πš’,π™²πš•πš’πšπšŽ.π™°πš•πšŠπš– πš”πš˜πš—πš πš”πšŠπš™πšŠπš πš—πšŠπš‹πšŠπšœπšŠ πš–πš˜ πš’πšπš˜ 𝚊𝚒 πš–πšŠπšœπšŠπš’πšŠ πš”πšŠπš—πšŠ.π™ΌπšŠπšœπšŠπš’πšŠ πš”πšŠπš—πšŠ πš”πšŠπšœπšŽ πš™πš’πš—πšŠπš•πšŠπš’πšŠ πš—πšŠ πš”πš’πšπšŠ πš”πšŠπš‘πš’πš πš πšŠπš•πšŠπš—πš 𝚝𝚊𝚒𝚘 πš‘πšŠπš‘πšŠπš‘πšŠ.π™±πšžπš 𝙸 πš”πš—πš˜πš  πš—πšŠ πšœπš˜πš‹πš›πšŠπš—πš 𝚜𝚊𝚒𝚊 πš–πš˜ πš”πšŠπšœπšŽ πš πšŠπš•πšŠ πš—πš,π™Όπš’πš—πšŠ πšŠπš—πš πš–πšŠπš—πšπšžπš—πšπšžπš•πš’πš 𝚜𝚊𝚒𝚘,πš πšŠπš•πšŠ πš—πš,π™Όπš’πš—πšŠ πšŠπš—πš πš‹πšŠπš‹πšŠπšπš’ 𝚜𝚊𝚒𝚘 πšπšžπš πš’πš—πš πšžπš–πšŠπšπšŠ.πš†πšŠπš•πšŠ πš—πš,π™Όπš’πš—πšŠ πšŠπš—πš πšœπšžπšœπšžπš‹πšžπš”πšŠπš—πš πš‹πš’πšπš’πšŠπš— πš”πšŠ πš—πš πš™πšŠπšπš”πšŠπš’πš— πš”πšŠπš‘πš’πš πš—πšŠ πšŠπš•πšŠπš– πš”πš˜πš—πš πš—πšŽπšŸπšŽπš› πš–πš˜πš—πš πš”πšŠπš”πšŠπš’πš—πš’πš—.π™²πš•πš’πšπšŽ,πšœπš˜πš›πš›πš’Β­ πš‘πšžπš‘ πš”πšŠπšœπšŽ πš–πšŠπšœπš’πšŠπšπš˜ πš—πšŠπš”πš˜πš—πš πšπšŽπšœπš™πšŽπš›πšŠπšπšŠ πš—πšžπš—πš πš–πšπšŠ πš™πšŠπš—πšŠπš‘πš˜πš—πš πš’πšžπš—.πš‚πš’πš–πšžπš•πšŠ πš”πšŠπšœπšŽ πš—πšžπš—πš πš–πšŠπš”πš’πšπšŠ πš”πš’πšπšŠ πšπš’πšπš˜ 𝚜𝚊 πš„πš—πš’πšŸπšŽπš›πšœπš’πšπš’ 𝚊𝚒 πšŠπš•πšŠπš– πš”πš˜πš—πšŠ 𝚜𝚊 πšœπšŠπš›πš’πš•πš’ πš”πš˜πš—πš πš–πšŠπš‘πšŠπš• πš”πš’πšπšŠ,πš—πš˜ πš–πšŠπš‘πšŠπš• πš—πšŠ πš–πšŠπš‘πšŠπš• πš™πšŠπš•πšŠ.πš‚πšŠπš’πš˜ πš”πš˜ πš‹πš’πš—πšžπš—πšπš˜πš—πš πšŠπš—πš πš™πšŠπšπš–πšŠπš–πšŠπš‘πšŠπš• πš—πšŠπš’πšžπš— πš”πšŠπšœπšŽ πš πšŠπš•πšŠ πšŠπš”πš˜πš—πš πš–πšŠπšŠπš’πš˜πšœ πš—πšŠ π™ΏπšŠπš–πš’πš•πš’πšŠ.π™ΌπšŽπš›πš˜πš— πšŠπš”πš˜πš—πš π™Έπš—πšŠ 𝚊𝚝 πšπšŠπš•πšŠπš πšŠπš—πš,π™°πšπšŽ πš—πšŠ πš–πšŠπš‘πšŠπš• πš—πšŠ πš–πšŠπš‘πšŠπš• πšŠπš”πš˜, πš™πšŽπš›πš˜ πš πšŠπš•πšŠ πšŠπš”πš˜πš—πš π™°πš–πšŠ 𝚘 π™Ίπšžπš’πšŠ πš—πšŠ πš™πš πšŽπšπšŽπš—πš πš–πšŠπšπš™πšŠπš›πšŠπš–πšπšŠπš– 𝚜𝚊 πšŠπš”πš’πš— πš—πš πš™πšŠπšπš–πšŠπš–πšŠπš‘πšŠπš• πš—πš πš’πšœπšŠπš—πš πš•πšŠπš•πšŠπš”πš’,πš”πšŠπš’πšŠ πš—πšŠπš–πšŠπš— 𝚐𝚞𝚜𝚝𝚘 πš”πš˜πš—πš πš–πšŠπš‘πšŠπš•πš’πš— πš–πš˜ πš›πš’πš— πšŠπš”πš˜ 𝚐𝚊𝚒𝚊 πš—πš πš™πšŠπšπš–πšŠπš–πšŠπš‘πšŠπš• πš”πš˜,πš™πšŠπš›πšŠ πš–πšŠπš›πšŠπš—πšŠπšœπšŠπš— πš”πš˜πš—πš πš–πšŠπš‘πšŠπš•πš’πš— πš›πš’πš— πš—πš πš•πšŠπš•πšŠπš”πš’.πš†πšŽπš’πš›πš πšπš’πš‹πšŠ?πš™πšŽπš›πš˜ πš’πšžπš— πšŠπš—πš 𝚐𝚞𝚜𝚝𝚘 πš”πš˜. πš‚πš’πš—πšžπš‹πšžπš”πšŠπš— πš”πš˜ πš—πšŠπš–πšŠπš—πš πšžπš–πš’πš‹πš’πš 𝚜𝚊 πš’πš‹πšŠ πš™πšŽπš›πš˜ πš’πš”πšŠπš  πšπšŠπš•πšŠπšπšŠ πšŠπš—πš 𝚝𝚘𝚝𝚘𝚘 πš”πš˜πš—πš πš–πšŠπš‘πšŠπš•.πš†πšŠπš•πšŠπš—πš πš‘πš’πš‘πš’πšπš’πš πšπšžπš—,π™²πš•πš’πšπšŽ.π™Έπš—πšπšπš’πš πš—πšŠ πš’πš—πšπšπš’πš πš—πšπšŠ πšŠπš”πš˜ πš”πšŠπš™πšŠπš πš–πšŠπšπš”πšŠπšœπšŠπš–πšŠ πš”πšŠπš’πš˜ πš—πš’, πš‚πšπšŽπš•πš•πšŠ,πš”πšŠπš™πšŠπš πš‹πš’πš—πšŠπš‹πšŠπšπš’ πš–πš˜ πšœπš’πš’πšŠ πš™πšŠπš‹πšŠπš•πš’πš” 𝚊𝚝 πšŠπš”πš˜ πš‘πš’πš—πšπš’,πš”πšŠπš™πšŠπš πš—πšŠπšπšπšŠπšπšŠπš πšŠπšπšŠπš— πš”πšŠπš’πš˜ 𝚜𝚊 𝚌𝚜 πš—πš’πš’πš˜,πš”πšŠπš™πšŠπš πš•πšŠπšπš’ πš”πšŠπš’πš˜πš—πš πš—πšŠπšπš’πšŠπš’πšŠπš”πšŠπš™πšŠπš— 𝚊𝚝 πš—πšŠπšπš‘πšŠπš‘πšŠπš•πš’πš”πšŠπš— πš”πšŠπš‘πš’πš πš™πšŠ 𝚜𝚊 πš‘πšŠπš›πšŠπš™ πš—πš πš–πšŠπš›πšŠπš–πš’πš—πš 𝚝𝚊𝚘.πš‚πš πšŽπš›πšπšŽ πš—πš’πš’πšŠ πšπšŠπš‘πš’πš• πš–πš’πš—πšŠπš‘πšŠπš• πšœπš’πš’πšŠ πš—πš πš•πšŠπš•πšŠπš”πš’πš—πš πš–πšŠπš‘πšŠπš• πš—πš’πš’πšŠ πš›πš’πš—.π™ΌπšŠπš•πšŠπšœ πš”πš˜ πš—πšŠπš–πšŠπš— πš”πšŠπšœπšŽ πšžπš–πšŠπšŠπšœπšŠ πšŠπš”πš˜ πš—πšŠ πš–πšŠπš–πšŠπš‘πšŠπš•πš’πš— πš™πšŠπš‹πšŠπš•πš’πš” πš”πšŠπš‘πš’πš πš—πšŠ πšŠπš•πšŠπš– πš”πš˜πš—πš πš–πšŠπš•πšŠπš‹πš˜ πš—πšŠ.π™²πš•πš’πšπšŽ πšπš˜πš› πšπš‘πšŽ πš•πšŠπšœπš πšπš’πš–πšŽ,π™ΌπšŠπš‘πšŠπš• πš—πšŠ πš–πšŠπš‘πšŠπš• πš”πš’πšπšŠ.πšƒπšŠπš”πšŽ πšŒπšŠπš›πšŽ πšŠπš•πš πšŠπš’πšœ πš˜πš”πšŠπš’.πš†πšŠπš πš”πšŠπš—πš πš–πšŠπšπš™πšŠπš™πšŠπšπšžπšπš˜πš–.π™Άπš˜πš˜πš πš‹πš’πšŽ.
——————–






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top