PAALAM MAHAL KO”
Author: Yuri Yureo
Akhiero’s Pov
Kasalukuyan akong nakaupo dito sa Cafeteria habang inaantay yung girlfriend ko na si Trexie. Sa tagal ng pag aantay ko naalala ko kung paano ko naging girlfriend si Trexie. She’s my classmate since Grade 6. Unang kita ko palang sa kaniya na love at first sight na ako agad.
Habang nakatulog siya sa arm chair nya nilapitan ko siya at sinuri yung buong mukha nya. Mahabang pilik mata, matangos na ilong, kissable lips, at ang kanyang makinis na mukha. Sa pagtitig ko sa kanya siguro naramdaman nya yung presinsya ko kaya nagising siya.
Since that day we became friends or should I say she became my best friend. Hindi ko sinabi na may special feelings ako sa kanya until one day napaamin ako.
May nagkagusto kasi sa kanya na schoolmate namin na si Justin. Sa araw na sasagutin na nya dapat yung taong yun e nagtapat rin ako sa kanya but she reject me. Mahal daw nya ako bilang kaibigan lang.
Mas mahal niya si Justin. Masakit syempre mahal mo eh. First crush at first love ko yun. Dumistansya na siya sakin hanggang sa wala na akong nabalitaan sa kaniya.
Nagtrabaho ako sa Dubai bilang isang painter. Hinanap ko yung pangalan ni Trexie kung may account ba siya ngunit wala. I just want to see my bestfriend if she’s doing fine. Inaamin ko hindi parin ako nakakamove on sa kaniya. I still love her. After 2 years umuwi ako sa Pilipinas dahil nagkasakit yung nanay ko at ako ang mag aalaga sa kanya. One day tumawag yung kaibigan ko na si Nathaniel na isa na ring doktor. Nakita nya daw si Trexie na isinugod sa ospital. Pinasend ko sa kaniya yung location at pinuntahan ko agad.
Nabalitaan ko na sinaktan at binugbog siya ni Justin. Agad uminit yung dugo ko sa narinig ko. All this time nagiging masalimoot yung buhay ng mahal ko, ng bestfriend ko. Sobrang sakit sana di ko siya hinayaan na sagutin nya yung taong yun. Hindi sana mangyayari ito.
Sinabi rin sa akin ni Nathaniel na she was diagnosed with Acute Leukemia. Halos gumuho yung mundo ko sa narinig ko. Andyan na siya, handa na akong kunin siya. Handa na akong mag alaga sa kaniya. Bakit nangyayari pa ito? Umiyak ako ng umiyak. Yung mahal ko may sakit. Sana sakin nalang nangyari yun. Sana! sana! sana sa isang halik lang wala yang sakit na yan para makasama konpa siya ng matagal e hindi e!
Pumasok ako sa kwarto niya at nakita ko siyang natutulog. “Mahal ko! wag mo naman ako iiwan. Gusto ko pang makasama ka. Gusto kong makasama pa ng matagal yung bestfriend ko na sobrang mahal ko”.
Since that day lagi ko ng binibisita si Trexie sa hospital until sa nagising na siya. Nakikita ko sa mga mata nya ang...

saya ng makita nya ako. Ayon sa kaniya hindi niya daw sana sasagutin si Justin kaso pinagbantaan siya na papatayin ako. Sinolo ng bestfriend ko yung sakit na iyon. Yung bangongot sa buhay nya.
Ako na ang laging nagbabantay sa kanya hanggang sa nakalabas siya ng Ospital.
Habang tumatagal yung pagsasama namin mas lalong nahuhulog ako sa kaniya. Niligawan ko siya and finally after 2 months sinagot na niya ako.
Sobrang saya ko na yung babaeng pinangarap ko noon nagiging akin na ngayon. Bumuti naman yung health ni Trexie at wala na siyang nararamdaman na kakaiba.
Nabalik ako sa reyalidad ng tumunog yung cellphone ko. Jamz is calling bestfriend ni Trexie.
Me: Uh Jamz ba’t ang tagal nyo asan naba kayo? Kanina pa ako naghihintay rito.
Hindi siya umimik. Tanging singhot lang yung naririnig ko galing sa kaniya. Kinabahan na ako. Bumilis yung tibok ng puso ko.
Me: Jamz ano ba ang nangyari. Kanina pa ako rito. Tika ibigay mo nga muna ang cellphone mo kay Trexie gusto ko siyang makausap.
Jamz: Khier, si Tr-trex-i-e s-si-n-nugod s-sa H-hos-p-pit-al.
Unti unting tumulo yung luha ko dahil sa kaba na nararamdaman ko.
Me: J-jamz sa-saang H-hos-p-pit-al d-dina-la yung gi-rlfriend k-ko? Pak-ki s-sen-d nna-man s-sa-k-kin.
Jamz: S-si-gi e-sesend ko s-sa-yo.
Pinutol ko agad yung tawag at nareceived ko din naman agad yung location. Halos lumipad na ako patungong hospital. Hinanap ko agad yung room number nu Trexie. Doon nakita kong nag iiyakan sila ni tita sa labas.
Tita: Kh-ie-er i-na-aantay k-ka n-ni Trex-xie s-sa loob.
Kahit hirap si tita sa pagsasalita dahil sa pag iyak ay nakuha ko din naman yung sinasabi niya.
Agad agad akong pumasok sa loob. Doon nakita kong himihiga si Trexie habang hirap na hirap.
Trexie: Ma-hhal dumating k-ka. Uh ba’t k-ka umiiy-
Hindi nya natapos ang sasabihin nya dahil niyakap ko siya agad. Yakap na parang ilang taon ko siyang hindi nakikita.
Me: Ma-hal w-wag m-mo ak-ko iiwan ha? la-llab-ban t-tayo. K-kaya na-t-tin i-ito. H-indi k-ko ka-ka-y-ya-nin k-kung wa-wal-la k-ka.
Trexie: Ma-hal l-lagi mm-mong p-pak-ka-tand-daan n-na ma-hal n-na ma-hal k-kit-ta. Sal-lamat s-sa pag-m-mmah-hal b-bin-nig-gay m-mo s-sa-kin. Kapag n-naw-wa-
Me: Ma-hal n-nam-man e.
Trexie: Ma-hal n-na m-ma-hal k-ki-ki-ta Kh-hier-ro…
tototototototototototot….
^√^__________________
Me: Dokkkkkkkk!!!!
Me: Ma-hal? Ma-hal a-ano ba Ma-hal!!!!Ma-hal!!
Doktor: Time of death 8:30.23pm
Nag iiyakan na sila tita. Ako naman halos wala ng luha na lumalabas sa mga mata ko.
Sobrang sakit. Nawala na yung taong minahal ko ng lubos. Wala na yung taong tinuring kong mundo ko. Mahal na mahal kita Trexie. Hinding hindi kita malilimutan saan man ako magpunta lagi kang nakatatak dito sa puso ko. Ikaw pa rin ang lilim ko.
Paalam mahal ko.