PAG SUWAY KO SA MGA MAGULANG KO


PAG SUWAY KO SA MGA MAGULANG KO
“Puro ka nalang gala diyan sa boyfriend mo Mae!!”
“Ano gagala ka na naman?!”
“Wala kanang ibang inaatupang kundi ‘yang boyfriend mo.”
“Hindi mo pa nga natapos-tapos module mo!”
“Wala kang silbing anak.”
“Hindi ka aalis, mag module ka roon.”
Bakit ba ganyan ang mga magulang ko? napaka strict nila sa ‘kin, bakit ba hindi nila ako payagan sumaya kasama yung taong mahal ko. Mabuti pa yung nanay ng kaibigan ko, sana hindi ko nalang sila naging magulang.
————
Habang ka chat ko ang boyfriend ko, biglang pumasok si mama na mukhang galit na galit
“Mae! Ano ‘tong grades mo? Bakit puro line of 7!.” Sigaw ng nanay ko sa ‘kin.
“Number lang naman yan ma, at tsaka ayoko na ring mag aral nakakapagod na, pwedi namang mag hanap nalang ako ng trabaho kasama si Jeremy.” I said and continue chatting with Jeremy– my boyfriend.
“Talagang itataboy mo lang pangarap mo dahil jan sa lalaking yan?!.”
“ano naman ma? Bakit ba kayo ganyan! Bakit ba hindi niyo nalang hayaan maging masaya yung anak. Napaka wala niyong silbing in-” hindi ko na matapos ang sasabihin ko ng makatanggap ako ng malakas na sampal galing sa tatay ko.
“Huwag mong ma sagot sagot nang ganyan ang nanay mo.”
“Eh totoo naman ah! Bakit ba hindi niyo nalang ako hayaan sa gusto ko, mabuti pa nga mga kaibigan ko, sana hindi ko nalang kayo naging magulang.” Saad ko na pilit pinipigilan ang pagtulo ng aking mga luha.
“M-mae, dahil lang sa lalaking ‘yun nag kagayan ka? Kaya kami ganyan sa ‘yo dahil unti-unti ng nawawasak ang mga pangarap mo dahil kay Jeremy. Pinayagan ka naming mag jowa Mae pero sana naman huwag mong ipagtabuyan ng ganun yung mga pangarap mo.” Napaiyak na lamang ‘to at tsaka lumuhod, agad naman siyang niyakap ni tatay. “Pero sige, diba sabi mo sana hindi mo nalang kami naging magulang, lumayas ka rito at huwag kanang mag papakita pa.” She continued.
Wala na akong ibang magawa kundi mag impake nalang at lumayas, I can’t believe my parents did this to me.
Tinawagan ko ang boyfriend ko and ask him kung pwedi ba ako mag stay muna sa apartment...


niya and I’m glad that he’s fine with it but limang araw niya lang akong ipa-stay doon kasi baka raw magalit magulang niya.
Nang makarating na ‘ko roon sa apartment niya, i told him everything what happened. He look so shocked and at the same time galit rin.
“Shh, it’s okay.” He said as he start kissing my neck.
“B-babe what are you doing?”
He just ignored me at naghahawak na sa mga parte ng katawan ko.
“B-babe stop hindi pa ako ready.” Saad ko at pilit na nilalayo siya.
“Shh, babe it’s okay, para na rin mawala ang mga sakit nanararamdan mo ngayon.” He said and start removing my clothes, wala na akong magawa kundi makipag tanan nalang sakanya.
—————
Week passed andito ako ngayon sa kaibigan ko naki-stay but to be honest im starting to miss my parents pero nahihiya na akong humarap sakanila dahil sa nagawa ko.
Habang kumakain kami nakaramdam ako nang pag suka kaya agad akong pumunta sa cr para sumuka, dali dali naman akong sinundan ng bestfriend.
“Mae, okay kalang ba? And don’t tell me…”
Bigla na lamang akong kinabahan. No, hindi pwedi ‘to.
“No, this can’t be happening.”
“Bibili ako ng pregnancy test, to make sure.” I just nod at kinuha na niya ang wallet niya para bumili ng pregnancy test.
Nang maka uwi na siya agad ko namang kinuha ang ‘yun tsaka tinest na.
Nanigas na lamang ako sa kinatatayuan ko nang makita ang resulta. Positive, b-buntis ako.
“B-bes…”
“Mae, I’m sorry pero hindi kana pweding makatira rito, tapos may bata pa magagalit na mga magulang ko.”
Mabilis kong tinawagan si Jeremy and told him everything.
“I’m sorry Mae pero hindi ko kayang panagutan ka, sorry.” He said at cinall end na. He even block me on facebook, sa lahat ng social media.
After siyang masarapan sa ‘kin ay itataboy niya lang ako ng ganon kadali? I even fought with my parents at itinaboy lahat ng mga pangarap ko just to be with him, tapos iiwan niya lang ako– kami ng anak namin?
Ngayon ay wala na ‘kong mapuntahan, matirhan, dahil nahihiya na akong harapin ang mga magulang ko dahil sa nagawa ko.
By : Janin B. Panganiban






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top