003
—PERSUADING MY CEO BOSS—
~Prologue~
-Ngumiti kahit na napipilitan kahit pa sinasadya~~
Pagkanta ko sa unang liriko Ng musika habang tumutugtog Ng gitara
-Sumabay sa biglang pagkabahala , lalot naiisip ka~~
Pagtuloy ko pa, Kita ko sa bawat Isa Ang lungkot sa kanilang mata, Ang iba Naman ay umiiyak~~
-Sana nga’y pag bigyan na Ng Tadhana bawat sandali na Lang ~~
Ramdam ko Ang Pighati sa Mata nila, Mga taong nasaktan at nasasaktak dahil sa pag mamahal
-At aalis, mag babalik at uulitin , sabihin na mahalin kat sambitin kahit muling masaktan~~
Awang awa ako sa kanila, ramdam ko Kung paano sila nasasaktan
Natapos na ako sa pag kanta at nagpalakpakan Naman sila
I’m Rheeziel Hope Roque 23 years old, Isa akong Graduating student, Kumakanta ako sa mga Bars tuwing 9-12 Ng Gabi at sa Umaga Naman 6-3 Ang pasok ko, kumakanta den ako sa mga birthdays, Weddings and other occasion na pwede Kung maging raket
Simple Lang akong babae, Hindi ako kagaya Ng ibang kababaihan na nakakasabay sa mga uso, Usong Damit, usong Cellphone at iba pang umuuso at higit sa lahat NBSB ako
Ilap ako sa mga Lalake, dahil sa tatay ko
°FLASHBACK°
*PAKK PAKK
Dalawang malalakas na sampal Ang natamo ni mama Mula Kay papa, Lagi lagi nyang...