✍️:Coffea Rei
“Mahal, gising na”
“I love you, Mahal ko”
“Hindi kita iiwan”
“Soon ihaharap kita sa altar”
Yan ang mga katagang kanyang binitawan sa akin noon.
Noong okay pa, noong kame pa at noong masaya pa kame.
(FLASHBACK)
“Jo-Jona” utal na tawag sa akin ni, Ate habang andito kame sa kwarto ko.
“Hmm, Ate bakit?” Tanong ko sa kanya at umayos ng upo sa kama.
“I-I ha-have so-something to tell you, but please don’t be mad.” naguluhan ako sa sinabi niya at nautal pa siya.
“Hey, Ate anong problema mo at nagkakaganyan ka?” naguguluhang tanong ko at sasagot na sana siya ng mag-ring ang phone ko. “Amm, Ate mamaya nalang huh kase may date pa kame ni, John.” sabi ko sabay halik sa pisnge niya at kinuha ko na ang bag ko tsaka ako tuluyang lumabas ng kwarto.
“KUYA, ATE, DAD, MOM ALIS LANG PO AKO!” Sigaw ko dahil nasa pool area sila.
Dalawa ang, Ate ko at may isa kameng, Kuya.
Enginer ang, Kuya ko samantalang si, Dad ay Pilot pero naka leave siya ngayon para sa’min ofcourse. Si, Mom naman ay business woman. Yung, Ate ko naman na si, Ate Belinda ay siya yung kasama ko kanina sa kwarto, graduating siya this year at same kame na kinuhang course. Same kame na future Doctor. Yung isa ko namang, Ate na si, Ate Sam ay ganap na, na isang FA.
Yeah, laki ako sa mayamang pamilya pero kahit ganon ay naturuan parin kame ng tamang asal at paggalang sa kapwa. Hindi kame nang-aapak ng tao o niminsan hindi pa namin ginamit ang pera namin para lang makapang-apak ng iba.
(FAST FORWARD)
ANDITO na ako sa favorite restaurant namin ng boyfriend ko.
Kaagad ko siyang hinanap at ng makita ko siya ay kaagad akong lumapit sa kanya.
“Hey, Mahal” pag-agaw ko ng atensyon niya sabay halik sa pisnge nito.
Umupo kaagad din ako sa upuan at tinignan ko siya. Pansin kong parang may kakaiba.
“Are you okay?” Tanong ko rito.
“Ye-Yeah” sagot niya kaya tumango ako.
“Waiter” kaagad naman akong nilapitan ng isang waiter. “Menu please” sabi ko.
“Here’s the menu ma’am” sabi ng waiter kaya tumango ako.
“Mahal, anong gusto mong kainin natin?” Tanong ko sa kanya.
“Ka-Kahit ano” sagot nito kaya tumango nalang ako.
“Amm dalawang oroshi hamburg, isang salmon don, isang ice blood orange and isang ice strawberry milk, yun lanh.” sabi ko sa waiter.
“I repeat it again ma’am. Two oroshi hamburg, one salmon don, one ice blood orange and one ice strawberry milk.” -Waiter
“Yeah” ngiting sabi ko.
“Okay, ma’am just wait your order in 10 minutes.” Tango ang isinagot ko sa waiter.
Tumingin naman ako sa boyfriend ko na kanina pa hindi mapakali.
“Mahal, ayos ka lang ba talaga?” Tanong ko rito kaya napatingin siya sa akin at bigla nitong hinawakan ang dalawang kamay ko.
“I have something to tell you, Jonaly” kumunot ang nuo ko sa sinabi niya.
Jonaly, is my full name by the way.
“O-Okay?” patanong kong sabi. “What is it?” Tanong kopa
“I’m sorry, I’m very sorry, Jonaly.” hindi ko alam this time kung anong isasagot ko.
Sorry siya ng sorry
“Can you please direct me to the point kase gulong-gulo na ako sa ikinikilos mo.” may inis kong sabi.
“I’m breaking up with you” -John
“Wha-What? Haha you’re funny, you know? John, may bumabagabag ba sayo huh tell me, Mahal?” Tanong ko at pinipilit kong hindi umiyak pero bigla itong tumayo.
“I’m sorry, pero hindi kona kaya, Jonalyn.” sabi nito at dali-daling lumabas ng restaurant kaya kinuha ko kaagad ang bag ko at dali-dali ko siyang nasundan sa parking lot.
“JOHN!!” Sigaw ko at hinawakan ko ang braso nito. “WHAT THE HELL IS YOU’RE PROBLEM?!” Sigaw kong tanong sa kanya.
“Ayaw kona ,Jonalyn.” parang wala lang sa kanya ang mga salitang binibitawan niya.
“John, may mali ba huh? tell me aayusin ko.” This time dina napigilan ng mga luha ko na hindi tumulo. “Aya-Ayaw moba sa *sob* ugali ko huh? pananamit ko or what tell me *sniff* please huhu” umiiyak kong tanong sa kanya.
“Walang mali sayo, Jonalyn. Lahat nasa sayo na....

Mabait ka, maganda, mayaman, matalino, pero kase ayaw kona talaga. Pagod nako sa kung anong meron tayo, Jonalyn.” umiling ako sa sinabi niya.
“May *sob* bago kana ba huh?” umiiyak kong tanong sa kanya ulit. “SAGUTIN MO YUNG TAN—”
“OO!!” Sigaw nitong sagot.
“Si-Sino* sob*” hikbi kong tanong
“Si, Belinda ang kapatid mo, Jonalyn.” parang huminto ang mundo ko dahil sa naging sagot niya.
“H-Huh? no, I-I’m sure niloloko mo *sniff* lang ako huhuhu.” umiiyak kong sabi.
“I’m sorry. Noon kopa dapat sinabi sayo toh pero ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob para umamin.” pinunasan ko ang luha ko at diretsyong tumingin sa kanya pero napaka traydor ng luha ko at muli na naman itong tumulo.
“Ke-Kelan pa? ba-bakit, Ate kopa?” humihikbing tanong ko sa kanya.
“One year” nagulat ako sa sagot niya.
“ISANG TAON N’YO NA PALA AKONG NILOLOKO!!” Sigaw ko at pinaghahampas siya ng kamay ko pero hinawakan niya rin yun kaagad.
“I SAID, I’M SORRY OKAY!” Sigaw din nito sakin. “Wala ka, Jonalyn nung mga panahong lugmok na lugmok ako sa problema, wala ka nung mga panahong dina-down ko ang sarili ko, wala ka at hindi mo manlang ako nadamayan.” dagdag nito.
“Pe-Pero *sob* John, hindi y-yun rason *sniff* para lokohin niyo ko ni, Ate huhuhu” umiiyak kong sabi at napaupo nalang ako sa sahig at napansadal sa kotse niya. “Nag kulang *sob* ka-karin naman huh, pero hindi ko ginawang *sniff* hanapin s-sa iba yung pagkukulang nayun *sob*” umiiyak kong dagdag
(FAST FORWARD)
UMUWE kaagad ako sa mansion namin. Pag-pasok ko sa loob ay nakita ko silang lahat dun.
“Sis, bakit ganyan ang itsura mo?” Tanong sa akin ni, Kuya Luke.
Medyo magulo ang buhok ko, mugto ang mga mata ko at bitbit ko ang boots ko.
Hindi ko pinansin ang tanong ni, Kuya Luke at tumingin ako kay, Ate Belinda.
“Pinapaubaya kona siya sayo.” may diin kong sabi at aakyat na sana ako ng harangin ako ni, Ate Sam.
“Anong nangyayare huh?” Takang tanong nito.
“Sweetie, tell us what happened” sabi ni, Mom
“May dapat ba kameng malaman huh?” Tanong naman ni, Dad.
“Jo–”
/*pak
Nagulat sila ng sampalin ko si, Ate Belinda.
“Ayaw kona ng kasinungalingan na galing sayo.” Galit kong sabi kasabay ng pagtulo ng luha ko.
“Jonalyn, bakit mo sinampal ang, Ate Belinda mo?” Galit na tanong sa akin ni, Dad.
“KASE MANLOLOKO SIYA!!” Sigaw ko habang patuloy parin ang pag-agos ng luha ko.
“Jonalyn, *sob* let me ex-explain please” umiiyak na sabi ni, Ate Belinda at akmang hahawakan ako nito ng malakas ko siyang tinulak.
“Malandi ka” diin kong sabi
“Jonalyn, hindi kona nagugustuhan yang lumalabas sa bibig mo.” Nagtitimping sabi ni, Mom.
“THEN KAMPIHAN NI-NIYO *sob* SIYA” Garalgal kong sigaw sa kanila.
“Ano bang problema mo, Jonalyn?” kunot nuong tanong ni, Kuya Luke.
“Ni-Niloko niya *sob* ako, niloko nila a-ako huhuhuhu” umiiyak kong sagot.
“Who’s them” diin na tanong ni, Ate Sam
“Ate Belinda and John, ma-may sikreto *sob* silang re-relasyon.” umiiyak kong sagot.
“It’s that’s true huh, Belinda?” Tanong ni, Dad.
“Da-Dad *sob* I’m so–”
/*pak
“ANONG KARAPATAN MO PARA LOKOHIN ANG SARALI MONG KAPATID HUH?!” Galit na sigaw ni, Daddy kay, Ate.
“Dad, huhuhuhu di-diko sinasadya *sob* I’m so sorry huhuhu” umiiyak na sabi ni, Ate Belinda.
“Such a flirty woman you are, Belinda.” may galit na sabi ni, Ate Sam.
“Mahal ko si, John *sob* diko gi-ginusto na humantong sa ga-ganito.” umiiyak na sabi ni, Ate Belinda.
“Mahal? ehh pano naman ako? *sob* ni-niloko niyo lang ako, A-Ate. Sa-Sana pinatay mo nalang ako eh. I-Isang taon, Ate Belinda huhuhu, isang taong panloloko ang ginawa niyo sa’kin, natiis mo talaga yun huh? kap-kapatid moko *sob* pe-pero i-ikaw mismo ang sumira ng pagiging magkapatid *sniff* natin.” umiiyak kong sambit at dali-daling tumakbo paakyat sa second floor.
(END FLASHBACK)
“You may now kiss the bride” sambit ni, Father kaya pilit na ngiti ang binigay ko habang pinapanood sila.
Masaya silang ikinakasal ngayon.
Si, John at si, Ate Belinda ang ikinakasal na dapat ako, pero pinili ko ang mag tiis sa sakit.
-END-
-plagiarism is a crime!
-typo’s and errors ahead
-open for criticism(s)