Ang pang yayari na iyon ay dadalhin ko habang ako’y nabubuhay.
Makaraan ang dalawang buwan at napansin ko na parang may nagbago sa akin. At medyo parating masama Ang aking pakiramdam. Nung una ay nag alala ako para sa aking sarili pero nag hinala na ako na bka nag bunga Ang isang masaklap na pang yayari sa aking buhay. Kaylangan Kong mag pakatatag para sa aming ng pamilya at sa isang buhay na Kung meron sa aking sinapupunan.
Pero nag alala ako para sa nararamdaman nj mama.. Kaysa sa iba nya malaman ay dapat na mas sa akin nlng Kung tutubusin nmn ay di ko ginunsto Ang lahat nang iyon..
“Ma” tawag ko habang ako ay nag papahangin sa labas mg bahay matapos kaming kumain.
“Bakit Parang kakaunti Ang iyong nkain kanina may dinaramdam kaba.??? Tanong ni mama sa akin…
“Wala PO ma”!!! Medyo masama lang po Ang aking pakiramdam pero mawawala din po Ito…. Paliwanag ko Kay mama..
“Pero po ma” may gusto PO akong ipag tapat sna sa inyo… Kya Lang PO Di ko Alam Kung paano at saan ko sisimulan na Di kayo mabibigla….
“Ano ba Yun anak…. Alam ko na Malaki Ang tulong na nagawa mo para sa Amin NG iyong mga kapatid… Kaya kahit ano pa Yan ay plagi Kong tatandaan na Mahal na Mahal ka nmin…..
Duon di Kona napigilan Ang mag landas Ang aking mga luha habang sinasabi ni mama Ang lahat mg iyon…. “Mama………. Ma” “”
“Ano ba kasing dinaramdam mo… Anak
.. andto Lang ako… Mag Sabi ka sa akin wag mong suluhin Ang lahat ng Yan….. Sabi ni mama habang nkayakap na sa akin….
Duon tudo na Ang aking pag iyak…
“” “Mama… huhuhuhu.. ma… Huhuhuhu…
” Patawarin nyo po ako.” Ma”
” Saan?? Bakit???? Nag aalala na tanong ni mama sa akin….
“Ma” ano po Kasi…. Pano ko ba uumpisahan…..!!!!! Ano. PO…..
“Ahhh” mama…. Di ko talaga magawang saktan si mama sa knyang malalaman….
” Pano ko Kasi malalaman Kung di mo sasabihin sa akin… Maiintindihan Kita Kung di kapa handang sabihin sa akin yang di mo masabi…. Basta tandaan mo andito Lang ako…. Kami NG mga kapatid mo… Shina…!!!! mahabang paliwanag ni mama sa akin…
Maya maya pa ay pinilit Kong sabihin sa kanya Ang lahat lahat… Duon bigla Kung nakita Ang galit ni mama para sa may gawa sa akin mg maka mundong Gawain… Na di gagawin ng may mabuting kaloob….
“Bakit”??? Shina bakit mo itatago… Bakit di mo denimanda Ang may kagagawan nya….??? Sabi ni mama. Habang umiiyak sa akin sinapit….
Pero mag pakatatag ka shina andto kami na susuporta sa lahat mg oras at tutulong upang natukoy at mag bayad Ang may kasalanan NG mga gawa sayo nito…
Makalipas Ang mahabang buwan at halata na Ang tyan ni shina… Pero Wala parin kaming makuhang magandang balita tungkol sa may kagagawan ng lahat ng Ito… Kung Kaya ipinag pasadyos nalng namin Ang nangyari….
...

Huminto Muna mg pag tratrabaho si shina ng mag aanim na buwan na Ang kanyang tyan dahil medyo halata na dahil amliit nmn Ang pag bubuntis nya….
Makalipas pa Ang tatlong buwan at iniluwal na ni shina Ang baby girl nya na pinangalan nmin Lisbeth..
Mababait na Bata si Lisbeth… At kamukhang kamukha ni shina…. Masaya na Rin si shina katwiran nya kahit Di na ako mag asawa may mag aalaga na sa akin…..
“Shina… Kung sakaling may gusto sayong manligaw ay wag mo sanang isasara Ang iyong puso para lumaking may tatay Ang iyong anak. Dahil Alam mo mahirap mag palaki ng isang anak na Walang ama….. Tandaan mo Yan…..
Balik trabaho na si shina….
Isang umaga habang papunta ng trabaho Si shina ay nkasalubong nya Ang Isa sa mga classmates nya nung highschool…
“Oyyy shina kumuzta na…. Balita ko may anak kana….
” Ahh oo… Nakay mama ngayon ” Sabi ko nlng… Isa si Jane sa mga classmates ko na umattend sa bridal shower na iyon….
“Sino Kaya Ang masuwerting lalaki Ang nabingwet mo.!!! Ha….Sabi pa…
“Ahh sige na mahuhuli na ako….Sabi ko nlng na paiwas sa kanyang mga tanong..
“Cge dadaan nlng ako sa inyo sa ibang araw bago ako bumalik ng Manila…
“Bahala ka!!! Sagot Di namn Kasi kami close ni Jane khit nuon pa….
Dumaan Ang mga araw at nag kataon dayoff ko ngayong araw byernes…
NG biglang dumating si Jane.. ayy naku…. Anong ginagawa nito dto…
Ayaw ko nmn na mag mukhang walang ugali Kaya kahit ayaw ko syang makausap ay… Pinakiharapan ko nlng… NG sa gayon ay Wala syang masabi….
“Alam mo bang patay na patay parin. Sayo si Rommel, …!!!! Sabi ni jane
“Ay nako Wala na sa akin Ang bagay na Yan…. Sabi ko habang karga ko Ang aking anak..
Mahaba habang kwentuhan bago. Tuluyang umalis si Jane….
Makaraan Ang isang taon at….may na padistino sa gusali nmin. Na isang security guard din at Ito ay aking nkapalagayan NG loob…. Nalaman nya Ang lahat sa akin… Nung una pakikipag kaibigan Lang haggan sa sya ay manligaw na medyo natakot ako para sa aking anak… Puro hakahaka Ang aking NASA isip.. baka di nya gusto Ang akin anak pano Kung saktan nya… Puro takot Ang aking nararamdaman Kung Kya Di ko tinanggap Ang kanyang pag ibig..
“Pwde nmn tayong maging mag kaibigan….
Pero Di sya pinanghinaan NG loob. Patuloy parin sya sa panliligaw sa akin… At Isa Wala daw sya paki Alam sa aking nakaraaan… Basta Ang Alam daw nya ay Mahal nya ako at dahil Mahal nya ako ay Mahal din daw nya lahat ng mga Mahal ko….
Minsan. tuksong pumapasok sa aking isipan na sya ay sagutin na dahil sa tutuo Lang ay Mahal ko n din sya Kya Lang takot Ang mas umiiral sa akin….