“Varnity!” Napatingin ako sa babaeng bruha na papalapit sakin.
“Bruha! Hhhahaha…” tumakbo ako palapit sa kaniya. Ng malapit na kami sa isa’t isa ay mabilis kaming nag yakapan.
“Nabalitan ko ‘yong ikakasal ka daw?” Nako huli nasa balita. Tapos nakong ikinasal. Grabeng kasalan ‘yon. Wala manlang bisita, hindi pako naka gown, walang flower girl, at higit sa lahat wala ang cake!
Ang totoo niyang kinasal lang kami sa bahay nila luke. Pinapirma ako sa papel at boom! Kasal na kami. Galing diba?
Ikinuwento ko kay Patrica ang ngyari. “Ay kawawang bride kanaman pala e.” Natatawang sabi niya.Tignan mo tong bruhang ito. Ng iinis pa.
“Pero okay lang ‘yon, Varnity. Akalain mo ‘yon? Naikasal ka sa lalaking crush mo! HAHHAHAHA..” Tumawa siya ng napapahampas pasa ere ang kamay.
“Inilalait mo ‘ba ako? Hoy! Bruha ka. Kahit hindi ako maganda. I want you to know na may body naman ako!” Inirapan ko siya. Tinawanan lang niya ako.
Hindi kasi ako maganda. Kagaya ng iba. Na may mahabang ilong. Ang ilong ko kasi medyo flat pero hindi naman subra. Ang katawan ko naman ay medyo chubby pero sexy ang katawan ko. Ang buhok ko naman ay laging nakalugay kaya nag mumukang bruha ako.
Tapos may mga eye bags din ako. May kaya lang ang buhay namin. Hindi rin ako katangkaran syempre hindi rin ako kababaan.
Ang sabi panga sakin ni patricia. ‘Okay lang kong panget ang tingin nila sayo. Ang importante maganda ang tingin mo sasarili mo. Sabihan kaman nila ng panget at least may katawan kanamang maipagmamalaki mo. Tandaan mo walang ibang mag mamahal sasarili mo kundi ikaw lang. Kaya don’t mind them mabuhay ka hangat kaya mo.’ Kaya naging kaibigan ko ang bruhang Patricia e.
Kaya tinatak ko sa sarili ko. Wala man akong gandang maipapakita sa kanila para matawag akong maganda may katawan naman akong maipagmamalaki para kahit kaunti may ganda naman akong maibubuga. Kung sa talino naman? Siguro mga nasa 1% lang ako.
Sabay kaming pumunta ni patricia sa likod ng school. May manggahan kasi roon. Kukuha kasi kaming dalawa ng mangga. Nag dala kasi ng saw sawan si pat. Toyo at asin pa. Para daw may pagpipiliian.
Si pat ang umakyat sa manggahan. Nasalikod naman kami kaya hindi kaming makikita. “Bilisan mo pat. Naglalaway nako oh?” Inis kong sabi.
“Edi sana ikaw ang umakyat!”
“Hoy! Hinaan molang boses mo!” Bulong kong sabi.
Nag away pa kaming dalawa ng nagbubulungan. Makalipas ang ilang minuto ito na nga at nag kakainan na kaming dalawa ng mangga.
“Hoy! Bawal ‘yan!” Bored naming nilingon sina Brando, JM, At martin. Kasama nila si Mica.
“Nag kakainan pala kayo dito bakit di kayo ngyayaya?” Reklamo ni JM.
“Pake namin sa inyo.” Walang gana kong sabi. Nakita ko namang nalungkot ang apat. Tumawa si Patricia.
“Joke lang! Ano pang hinihintay niyo? Kain na!” Nagtawanan kaming anim. Nagkakuwentuhan pakami habang kumakain.
Pagkatapos naming mag mukbang ng mangga sa likod sabay sabay na kaming pumasok. “Ikaw ngayong walang assessment eh.” Si Martin na inaasar si Jm.
“Anong ako? Baka kayong dalawa ‘yon!” Natawa naman kami. “Sus… umamin na kasi kayo. Ano? Sabay tayong lahat?” Sabi ko. Mag kaklse lang naman kaming anim e.
“Wala!” Sabay sabay naming sabi. Nagkatingin kaming lahat. “HAHHHAHH! g*go lagot tayo kay ma’am!” Natatawang sabi ni Brando. Sumangayon kami sa kaniya.
Naglalakad kaming tawa...