Genre: horror / Thriller/ fantasy
Author: Hershey Louca Al’rashad
WARNING! This story may contains violence.
PROLOGUE
*Kringg* *Kringg*
(Sounds of alarm clock)
Dahan dahan kong minulat ang mata ko at umunat ng bahagya para ma-stretch ang katawan ko. Bumangon ako sa higaan at humikab.
“6:30 AM.” Basa ko sa alarm clock bago ito patayin.
Tumingin ako sa body mirror, “Walang pinagbago, maganda pa rin ako.” Mahangin na sambit ko bago pumunta sa banyo at nag morning routine.
Nang matapos ako sa pag aayos, lumabas na ako ng bahay para pumunta sa school.
‘Wow, ang ganda niya.’
‘Mukha siyang model.’
‘Dapat bigyan ng rewards yung magulang na nagbigay ng buhay sa kaniya.’
Napangiti ako sa mga bulungan ng mga tao. Malamang ako ang tinutukoy nila. Hindi na ako nagtaka pa don.
I’m Freya Kalispell, 17 yrs.old. Currently studying at Wellington High School.
My parents died when I was 3 years old. Kaya naman wala ng apekto sa akin kung sabihin ko man sa kanila na patay na ang mga magulang ko. Dati akong inaalagaan ng Tita’t Tito ko, pero nang tumuntong ako sa highschool…
Namatay din sila.
Kaya naman napilitan ako na buhayin ang sarili ko. But I’m also happy for that because I can do what ever I want.
Huminto ako saglit nang mahulog ang panyo ko, nang akmang kukunin ko na ito sa lupa bigla na lang may kung sino ang humablot nito. Inangat ko ang tingin ko sa kaniya.
“Here.” Nakangiti niyang inabot sa akin iyon. Bahagya akong napangiti at kinilig sa kaniya.
“Thank you… Warren.” Sambit ko sa kaniya.
Pansin ko na medyo namula ang tenga nito kaya natawa akong ng bahagya. Siya si Warren, ang campus crush ng school namin.
Alam kong may gusto siya sa akin pero syempre hindi ko naman pwedeng ipahalata na alam ko. Para sa akin isa siyang male lead ng story ko, sa kaniya lang rin naka focus ang attention ko.
Sabay kaming pumasok ni Warren dahilan para pagtinginan kami ng mga estudyante.
“Hanggang dito na lang ako, bye, Warren!” masiglang bati ko at akmang papasok na sana sa kabilang building nang bigla nitong hawakan ang kamay ko na ikinagulat ko nang bahagya.
“Meet me on lunch time at Arts class.” Mahinang sambit nito habang namumula pa ang tenga.
Mukhang… mag c’confess na siya.
Napangiti ako ng palihim bago siya tinignan, “A-ahm sure.”
After that, umalis din siya. Ako naman ay tuluyan ng pumasok sa building para puntahan ang room ko.
-Fast forward-
“That’s all for today. I hope may natutunan kayo ngayong araw, bye class.” Paalam ni Ma’am. Agad na tumayo kami at nagpaalam rin pabalik sa kaniya.
Napatingin ako sa wall clock, lunch time na. Siguradong nasa arts class na si Warren.
Huminga ako ng malalim at tumayo para puntahan siya sa arts class. This is it! Ang campus crush ng school namin ay magiging akin na.
Nakangiting pumasok ako sa arts class. Masyadong malaki ang arts class at puno pa ng mga painting materials sa kung saan kaya di ko makita kung saan nakatambay si Warren.
“Warren?” mahinang sambit ko, bigla naman akong nakarinig ng pag ubo sa kung saan kaya dali dali kong sinilip kung sino...