Part 2
“THAT SHOULD BE ME”
Bigla nmn umulan ng mga oras na iyon. All most one year at nalaman ko nmn na ikakasal na si Kiro at Luna. Naka tanggap ako ng invitation, pumunta ako sa kasal ngunit hindi nag pakita sa kanila at hindi ko rin sinama ang anak ko. Nakikita ko naman na masaya si Kiro kaya umalis nako nang luhaan.
“Ako dapat yung ikakasal sayo Kiro kung hinintay moko. Tayo dapat yung masaya at may buong pamilya kong ipinagpatuloy mong mahalin ako katulad ng umpisa. Kaso hindi ka nakapag hintay. Pasensya na hanggang dito nalang mahal. Iloveyou for the last Kiro Montefalco.”
Nang oras na yun ay may biglang humablot sa kamay ko at di ko namalayan na si Kiro iyon.
“K-kiro?”
“Luna. Sorry, papanagutan ko ang anak natin. Nabuntis ko so shiela kaya I decide to choose her. Lasing ako ng mga araw na iyon at di ko alam na may nangyari samin. And then one time after...

1 months ay sinabi nya sakin. Na disappoint ako sa sarili ko kaya naging cold ako sayo. Naging cold ako sayo para ikaw na mismo ang lumayo ngunit ikaw pa mismo yung nakahuli samin sa daan. Sorry”
“No, HAHA ako nga dapat nag sosorry kasi na late kong sabihin na buntis ako ng mga araw na iyon.”
Bigla nlng may tumawag sakin na bata sa exit gate at kasama nito ang kapatid ko.
“Mommy!”
“Anak, haha what are you doing here?”
“Ang kulit ng anak mo eh”
Kinarga ko ito at nanlaki ang mata ni kiro sa nakita nya.
“Mommy who is he?”
“Im Kiro baby girl, Im your daddy” Ngiting sabi nya sa anak namin.
“Daddy?” tanong naman nito kay kiro at halos umiiyak. Kinarga sya ni kiro at niyakap ng mahigpit.
“L-Luna? A-anak ko sya? HAHAHA mana ka kay daddy anak.”
“Oo kiro anak mo sya, kamukha mo nga eh”
^^Kindly wait for part 3
Plagiarism is a crime/Grammatical Errors ahead🤍