Serenity
Paggising ko ay puro puti ang aking nakita at nanghihina ako na hindi ko alam. Inikot ko ang aking paningin sa kwarto at nakita ko na natutulog si Ryker habang nakapatong ang ulo niya sa gilid ng aking kama sabay nakahawak sa aking kamay. Inalog ko ang kanyang kamay gamit ang aking kaliwang kamay upang gisingin siya. Pagmulat niya ay agad siyang napatayo at saka pinatawag ang doctor at saka tinulungan niya akong makaupo sa kama.
“Kumusta ka na? Ano’ng nararamdaman mo, my love?” tanong niya sa akin.
“Ayos lang naman ako kaso nanghihina ako. Ano ba’ng nangyari at bakit nandito nanaman tayo sa hospital? Are we back?” Umiling siya at doon bumalik sa aking isipan iyong mga nangyari tungkol kay Mark. Iyong album na aking nakita sa library, iyong litrato ni Mark kasama si Laila at magkahalikan. Napatingin ako kay Ryker at saka hinawakan ang kanyang kamay ng mahigpit.
“We’re not yet back, my love. Nahimatay ka dahil daw sa stress sabi ng doctor.”
“Ryker, paano si Mark? Ano’ng nangyari sa kanya?” Napatungo si Ryker at saka umupo sabay napailing. “Ryker?”
“I’m so sorry. Ang buong akala ko ay ilinalayo ko kayo sa kapahamakan pero hindi ko alam na mas ilinapit ko lang kayo. This is all my fault.” Halos imasahe niya ang kanyang dalawang kamay sa kanyang mukha at kita ko na sinisisi niya ang kanyang sarili.
“Ryker? Wala kang alam sa nangyari at hindi mo alam na gano’n pala ang ginagawa ng kaibigan mo sa iyong likuran. Ginawa mo ang tama at prinotektahan mo kami.” Napailing siyang muli at inabot ko ang kanyang kamay.
“This is still my fault, my love. Akala ko kaibigan ko siya pero hindi ko alam na siya rin pala ang magtratraydor sa akin.” Huminga siya ng malalim sabay hinalikan ang aking kamay.
“Saan na si Mark ngayon?” tanong ko sa kanya.
“I don’t know. Noong mahimatay ka ay ikaw lang ang inalala ko dahil bigla ka na lang nahimatay. Hindi ko na naisip kung nasaan na si Mark basta sinakay kita sa kotse at itinakbo kita sa pinakamalapit na hospital na makikita ko.” Napamaang ako nang maalala ko sila Ryker at naisip na baka kasama niya pa si Mark.
“Ryker, how about Ryder and Ryleigh? Please don’t tell me na naiwan sila sa bahay kasama si Mark?” Umiling siya at agad akong pinakalma.
“They’re fine. Agad ko silang pinasunod at hindi ko sila hinayaan na maiwan sa bahay na iyon kasama ang gagong iyon.” Kita ko ang galit sa mga mata ni Ryker at naiintindihan ko siya kung bakit. Kung sakali na ginawa rin sa akin iyan ng kaibigan ko ay hinding-hindi ko rin siya mapapatawad kahit ilang beses pa siyang humingi ng tawad.
Bigla akong nauhaw kaya naman humiling ako kay Ryker ng isang baso ng tubig. Habang kumukha siya ay biglang nagbukas ang pinto at ilinuwa nun ang isang doctor at isang nurse. Agad naman nilang chineck ang aking BP habang kinakausap ako ng doctor. Lumapit naman si Ryker sa aking tabi at saka agad na tinanong kung kumusta na ako.
“How are you feeling first before I answer your question?” tanong ng doctor habang humihila siya ng upuan.
“I feel fine, doc. Parang inaantok lang ako palagi at gusto ko lang humilata sa kama.” Tumango-tango siya.
“That’s understandable because you are still in your first trimester. The good news is you and your baby are fine, and you don’t have to worry anything…” Natuwa naman kami ni Ryker at napangiti nang may ipahabol ang doctor. “For now.” Napakunot ang aking noo sa kanyang sinabi.
“Ano po’ng ibig niyong sabihin? May komplikasyon ba sa mag-ina ko doc?” tanong ni Ryker.
“Muntik nang makunan ang...

misis niyo Doctor Ryker dahil sa sobrang stress. Kailangan ay hindi siya ma-stress kundi ay baka sa susunod ay tuluyan nang mahulog ang bata sa sinapupunan niya.” Nasapo ko agad ang aking tyan at nagdasal na sana maging malakas ang aking anak. “I will give you vitamins, Mrs. Faron. Bibigyan na rin kita ng pampakapit pero please remember that this is only temporary. Oras na ma-stress ka ulit maaaring mahulog na ang bata kaya hangga’t maaari ay iwasan mo ang mapagod at ma-stress.”
Nagtinginan kaming dalawa ni Ryker sa isa’t isa at saka tumango. Hinalikan naman ni Ryker ang aking noo at napapikit naman ako sa kanyang ginawa.
“That’s all. Mauna na ako. Take care and be safe.” Nagpasalamat kami sa doctor at saka umalis na ito kasama ang kanyang nurse.
“I promise not to stress you out so much, my love.” Hahalikan na niya sana ako nang pumasok sina Linda, Maria, Kuya Robert at ang kambal.
Agad namang tumakbo ang kambal sa akin sabay sumampa sa kama at yinakap ako. May dala namang mga pagkain at prutas si Linda at mga gamit naman ang bitbit ni Maria. Umupo sila sa sofa at saka ilinabas na ang mga pagkain upang makakain na rin kami. Nang maamoy ko iyong saging ay bigla akong natakam kaya naman humingi ako ng isa kay Linda.
“Sir Ryker?” tawag ni Kuya Robert sa aking asawa. “Noong bumalik ho kami sa bahay niyo para kunin iyong mga gamit ay wala na ho roon si Sir Mark.
Napatigil naman ako sa pagsubo at napatingin naman si Ryker sa akin. Ngumiti siya sabay tumango lang. “Kuya Robert, mamaya na lang natin ito pag-usapan dahil hanggat maaari ay ayokong ma-stress ang aking asawa. Sabi ng doctor ay hindi siya pwedeng mapagod at ma-stress. Ako na ang bahala kay Mark.”
“Okay po,” sagot naman ni Kuya Robert.
Nang hapon din lang na iyon ay pinayagan na akong lumabas. Ngayon na hindi na kami pwedeng bumalik sa bahay ni Ryker at sa bahay niya na nasa Baguio ay hindi namin alam kung saan kami pwedeng pumunta. Habang lulan kami ng sasakyan ay naalala ko na may kilala ako na pwede naming hingan ng tulong.
Agad kong dinial ang kanyang number at agad naman siyang sumagot. Napatingin ako kay Ryker at hinawakan niya ang aking kamay sabay napangiti sa akin. Sinabi ko lahat sa kanya lahat ng nangyari sa amin hanggang ngayon at sobra na lamang ang gulat niya pero sa huli ay sinabi niyang tutulungan niya kami. Binigay niya sa amin ang address ng bahay bakasyunan nila at sinabing susunod na lamang daw siya. Ibinigay ko ito kay Ryker at doon na ngayon ang punta namin at ipinapanalangin ko na sana ito na ang huling magtatago kami. Sana sa susunod ay makabalik na kami sa dati para sa kapakanan ng aking mga anak at ang aking anak na hindi pa naipapanganak.
Naisip ko ay saan na nga ba napunta si Mark? Bakit nagawa niya ito sa sarili niyang kaibigan na tinuring siyang kapatid? Alam ko ang aking nakita noong mga oras na iyon sa library at malakas ang kutob ko na may kinalaman pa rin si Laila sa mga nangyayari sa amin. Kahit nalaman ko na si Mark ang may pakana nito ay hindi pa rin ako mapalagay sa aking mga nalaman. Hangga’t hindi nahuhuli si Mark ay hindi ako mapapapakali at mas lalong hindi ako matatahimik. Kaso mali noon na paghinalaan ko si Laila dahil wala nga naman akong pruweba pero ngayon ay may ebidensya na ako pero parang may kulang e. Ano pa ba ang tinatago ni Mark sa amin? Kay Ryker?
– Hahaha…mhaba-haba pa ito. Hmmmp… 🤔 Enjoy reading po. 😁 –