ADAM DAVID: The Heartless Mafia ๐น
Chapter 5:
NAPAIYAK ako dahil sa galit, halong halong emosiyon ang aking nararamdamam. Hindi ako makapaniwala na sa ganoong paraan ay nakuha niya ako, nakuha niya ang puri ko, nakuha ng walang kahirap-hirap ng dahil sa gamot na sapilitan niyang ipinalunok sa akin. Kinokontrol ang aking katawan sa gamot kaya ako nakaramdam na kagustuhan na angkinin niya ako.
Napaiyak ako dito sa loob ng kwarto habang nakayuko at nakasubsub ang aking mukha sa aking binti, niyakap ko ang aking binti at umiyak ng todo, sa puting kama na ginamit namin ay kitang-kita ko ang dugo, dugo na nagpapatunay na nawala ang aking puri.
“H-aaayoopp..siya..” Bulong na pagtatangis ko.
“Get up and prepare me a food, b’tch.” Bagong ligo siya at kitang kita ko ang malaki niyang katawan, para itong bato sa subrang tigas. Hindi ko siya pinakinggan kaya umigting ang kanyang panga say galit, tiningnan niya ako ng masama at ganoon din ako sa kanya.
Nang makuha niya ako ay nawalan na ako ng takot, nang naangkin niya ako sa isang iglap ay nagkaroon ako ng tapang para harapin siya.
“Sino ka para utusan ako.” Tumaas ang kilay niya at ngumiti ng mapang-asar, para bang sa ngiti niyang iyon ay sinasabi niya sa akin na siya lang naman ang bumili at unang lalaking umangkin sa akin at dahil sa naisip ko ay mas lalo akong nagalit.
“Do not anger me woman. You are in my territory, I can kill you right here right now.”
“Kaya mo akong patayin? Bakit pinatagal mo pa? Bakit hindi na lang ngayon? Akala mo matatakot ako dahil lang sa banta mo.” Mas lalo siyang nagalit at kinuha ang baril at kinasa ito at pagkatapos ay itinutok sa akin.
Bakit ba nandito ako sa sitwasyong ito.
“Hindi lang ikaw ang babaeng natikman ko, marami sila at ang iba ay bata pa. Alam mo ba kung anong nangayari sa kanila?” Nakaupo pa rin ako sa kama, hubad at walang kahit isang saplot sa katawan.
“Pinagahasa ko sa tauhan ko dahil ginalit nila ako. Hindi baril ang papatay sa kanila kundi ang baril ng mga tauhan ko na magdadala sa kanila sa ligaya. Kung ayaw mong matikman ng lagpas isang daang lalaki huwag na huwag mo akong galitin.” Sinamaan ko siya ng tingin ngunit ngumiti lang siya na parang isang demonyo.
“As of now, prepare a food for me or else i will fu*k you really hard.” Masakit man ang aking pagkababae ay tumayo ako para ipaghanda siya ng pagkain. Napapikit ako ng hindi ako makatayo sa subrang sakit, pakiramdam ko ay namanhid ang aking kayaman.
“Tsk.” Nagulat ako ng binuhat niya ako at pinasok sa loob ng banyo, ibinaba niya ako sa bath tub na maligamgam ang tubig, nakaramdam ako ng kaginhawaan dahil sa ginawa niya, tiningnan ko siya ngunit wala man lang akong emosiyon na mababasa sa mukha niya.
“If you’re done just go to the kitchen and I’ll prepare you something to eat.” Aniya at umalis.
Parang may mali, diba ang sabi niya sa akin ipaghahanda ko siya ng pagkain ngunit bakit siya ngayon ang naghahanda? I just shrugged and closed my eyes.
HINDI ko alam kung bakit hindi na ako nasanay sa ugali nila, pakiramdam ko ay habang nasa teritoryo nila ako ay hindi ako makaramdam ng kapayapaan, baril at pagmumura ang lagi kong maririnig sa umaga, minsan naman ay pagmamakaawa ngunit sadyang walang awa ang halimaw tulad na lang ngayon.
“Whoever betray me will face his death.” Napahakbang ako ng makita ko siya na may dalang matalim na kutsilyo, napasigaw ang lalaki ng walang awa na pinutol ni Adam ang kanyang isang daliri, nagmamaka-awa ito ngunit parang walang narinig ang halimaw, embes na maawa ay mas lalo pa itong ginanahan.
“Adaaammm…please don’t.” Kung papatay siya sana huwag sa harapan ko, hindi ko masikmura kung paano naputol ang daliri ng kanyang tauhan at kung paano umagos ang dugo nito.
Pagkatapos ng pagliligo sa bath tub ay pumanhik ako dito ngunit hindi ko akalain na ito pala ang maabutan ko, ang karahasan niya.
“Ipasok siya sa Red Room dahil hindi pa ako tapos sa kanya.” Red Room? Anong meron sa Red Room? Hindi kaya mga tao ang nasa loob na pinarusahan niya? Bumaling ito sa akin, mabagsik at nag-aapoy ang kanyang mata sa galit.
“Yes! Boss.” Saad ng mga tauhan niya at hinila ang lalaking nanghihina sa sakit.
“No one have the right to call me Adam and...
๐จ๐จ grabi ka tao kapaba nakakatakot ka ๐จ next po