To Where You Are 😘
👻 CHAPTER ONE 👻
SUMASAKIT na ang mga mata ni Merry Cris. Kanina pa kasi siya nagbabasa sa tablet at dahil table lamp lang ang nakasindi, masyado sigurong matindi ang contrast ng dilim at liwanag. Ang resulta, napapaluha na siya.
Kinusot niya ang mga mata, ikinurap-kurap. Nasa exciting part na ang kuwentong binabasa niya kaya ayaw muna niyang tumigil. Ang kaso, masakit na talaga ang kanyang mga mata.
Napilitan si Merry Cris na ibaba muna ang tablet. Ibinaling niya ang mga mata sa malayong dingding ng kuwarto para ipahinga. Bigla siyang kinilabutan. Mukha ba iyong nakita niya? Mukhang nakakubli sa mga anino?
Abot-abot ang sasal ng dibdib, pinilit niyang titigan ang bahagi ng silid na kinatatakutan. Hindi iyon ang unang beses na nangyari sa kanya ang ganoon, iyong parang may nahagip ang kanyang paningin na kung anong kakaiba pero kapag minasdan ay nawawala.
Hindi sa pagkakataong iyon. Sa halip na maglaho ang kanyang nakita, lalo pang luminaw iyon, nagkaroon ng detalye.
Mukha iyon ng isang lalaking may mahabang balbas. Hindi lang balbas nito ang mahaba kundi pati ang buhok.
Nanigas si Merry Cris nang rumehistro sa utak ang mga detalye. Pero lalong nakakapanigas ng lahat na yata ng parte ng katawan niya ang sumunod na pangyayari. The figure stepped out of the shadows….. and started walking towards her. Noon na bumigay ang tibay ng kanyang dibdib. Napasigaw siya nang ubod-lakas, na lalo pang lumakas nang sa pagkurap ay nasa harap na mismo niya ang lalaki. Nang may yumuyugyog sa kanya. Wala siyang kasama kaya bakit may yumuyugyog sa kanya?
“Aaaaaaah….” sigaw niya.
Hindi na yata kinaya ng utak niya at nawalan siya ng ulirat….
👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻
“MERRY CRIS……. Merry Cris….”
Pagtapik sa mukha ang gumising kay Merry Cris. Napabalikwas siya, handa nang tumakbo pero napigilan nang makita niya ang mukha ng kaibigang si Barbie.
“Ano ang nangyari sa iyo?” Padaluhong na naupo sa tabi niya si Barbie. “May masakit ba sa iyo? Naumpog ka ba? Ano?”
“H-hindi. K-kuwan kasi…..” Ano ba ang ibibigay niyang dahilan? Ang totoo, nahimatay siya sa takot dahil may nakita siyang lalaking basta na lang sumulpot sa kuwarto niya. Ni ayaw niyang tanggapin na iyon nga ang nangyari. “Wala ito. Kulang lang siguro ako sa tulog. Medyo nagpuyat ako kaya siguro nahilo ako.” Nagkaila na lang siya.
“Nahilo ka riyan. Nawalan ka kaya ng malay.” Halatang nagdududa si Barbie. Namaywang pa sa harap niya. “Umamin ka. May itinatago ka ba sa akin?”
“Puyat nga lang.” Isinantabi niya ang pag-aalala nito.
Tinitigan si Merry Cris ng kaibigan. Mula nang mamatay si Tita Jocelyn, ang kapatid ng daddy niya na siyang nagpalaki sa kanya, mag-isa na siyang namumuhay sa bahay na iniwan nito sa kanya. Wala na rin siyang malapit na kamag-anak kaya itinuring na ni Barbie ang sarili na next-of-kin niya.
“Come on, friend. Baka naman may PTSD ka, o Post Traumatic Stress Disorder na dala ng pagkawala ni Tita Jocelyn,” sapantaha ni Barbie.
“Hala, two years nang patay si Tita.”
“Oh, eh, ano naman ngayon? Wala namang time limit ang sakit ng mawalan, ah. Mas hindi ko naman gustong isipin na si Jeffrey ang dahilan ng PTSD mo.” Umasim ang mukha ni Barbie nang banggitin ang pangalan ng ex niya.
“Of course not!” tanggi agad ni Merry Cris. Kung ayaw nitong isipin na ang lalaki ang rason ng diumano ay PTSD niya, lalo naman siya. Sinaktan na nga siya ni Jeffrey, hahayaan pa niyang patuloy pang makaapekto nang matindi sa kanya ang ginawa nito.
Mas mabilis pa siguro niyang mapapatawad ang ex niya kung nagsabi ito sa kanya na may nakita itong iba. Masasaktan siya pero siguro ay makaka-recover din agad kung nagpaalam ito nang matino na aalis na sa buhay niya.
Sa halip, pinagsabay sila ng isa pa nitong girlfriend. At siya pa ang nasugod ng ibang babae, inakusahang siya ang nang-ahas. Ipinangalandakan pa ng babae ang ipinagbubuntis, mabigat na dahilan para layuan niya si Jeffrey.
Namanhid ang buong katawan ni Merry Cris matapos ang kumprontasyong iyon. Nagtangkang magpaliwanag ang boyfriend niya pero halos hindi na niya inintindi ang mga pinagsasabi nito. Ang gusto na lang niya ay ang maka-move on sa masagwang karanasan.
Masama pa rin ang loob niya sa kinalabasan ng love life. Naniwala kasi siya ng buong puso sa mga pinagsasasabi ni Jeffrey. Matamis ang dila ng lalaki. At siya….. ni hindi nagpreno sa kilig at hinayaang maramdaman ang bunga ng mga boladas nito. Anyway, ilang buwan pa lang naman ang dumaan mula nang mawasak ang kanyang mga ilusyon sa napakasakit na paraan. Hindi pa OA kahit aminin niya na may kurot pa rin sa dibdib kapag naaalala niya iyon.
Isang bagay ang hindi niya ipinaalam: may hinabol siyang tao kailan lang. Isang babae.
Nag-init ang gilid ng mga mata ni Merry Cris nang maalala ang tagpo….
👻👻👻👻👻👻
👻 NAKARAAN :
Abala si Merry Cris sa pagpili ng magandang ireregalo sa isa sa mga kakilala niyang magbi-birthday. Nasa houseware section siya ng isang mall, tinitignan ang ilang magagandang figurine nang...
chapter 2 plzss