Chapter 13
“Misale, kakain na tayo!” tawag ni manang Edna sa kanya. Agad naman niyang tinapos ang kanyang ginagawa at nagtungo sa dinning room.
“Ano po ang niluto niyo, mama Edna?” tanong niya sa ginang. Nasa hamba pa siya ng pintuan kaya nagtanong na siya.
Ngumiti ang ginang. “Adobong manok, iha.” nakangiting sagot nito sa kanya.
Napangiti siya sa sagot ng ginang. Aamin niyang paborito niya ang niluto ng ginang. Miss na niya ang kumain ng adobo.
“Nyay, favorite ko po yan!” Masaya niyang sabi at pinaghila ang sarili ng mauupuan.
Masaya nilang pinagsaluhan ang kanilang agahan. Libre ang lahat ng kanilang kinain sa loob ng condo ni River. Lahat ng kailangan nila ay sinagot nito. She feel like she’s important.
“Mama Edna, nahihiya na po ako sa May ari ng condo na ito. Umaasa nalang ako sa libre. Nakakahiya.” Nakangusong sumbong niya sa ginang na ikinakunot ng noo nito.
“Huwag kang mahiya. Siya nag offer nito atsaka mabait na bata si River. Matulungin din iyon.” pampalubag loob na diskusyon ng ginang.
Napabuntong hininga nalamang siya sa sinabi ng ginang. Hindi siya kombensido sa sinabi nito. Ayaw niyang abusuhin ang kabaitan ng isang taong. Paano kung may girlfriend pala at pumunta dito? sa isip niya ayaw niyang maging dahilan para masira ang relasyon ng ibang tao. Tama na ang sakit na naramdaman habang kasama ang kanyang ina, pagod na siya.
“Mag iisang buwan na ako dito sa susunod na buwan, mama Edna. Siguro, panahon na to para tumayo ako sa sarili kong Paa. Yung hindi na aasa sa tulong ng iba kasi hindi naman lahat ng panahon May handang tutulong sa akin. Paano nalang pag nasanay ako sa tulong ng iba?” Mahabang litanya niya habang Naka tanaw sa malayo.
Napabuntong hininga ang ginang na nasa kanyang harapan at nakikinig sa kanya. “Nasa iyo desisyon, iha. Pero kung aalis ka, saan ka tutuloy? Babalik ka nanaman ba sa mama mo?” nag-aalalang tanong nito sa kanya.
Marahan siyang umiling sa tanong ng ginang. Kahit maging pulubi man siya ay hinding hindi na siya babalik sa bahay hanggang nandiyan pa ang lalaking muntik ng sumira sa kanya.
“Hindi po. Hindi ako babalik don hanggang mahina pa ako. Saka na ako babalik kapag May lakas na akong harapin sila, si Condrado.”
“Sige, babalitaan ko nalang si River sa naging desisyon mo. Na delay ang pag uwi ng batang yon. Sayang at hindi na kayo makapag abot.” Nanghihinayang na sabi ng ginang habang masuyo siyang tinitigan nito.
Matipid siyang ngumiti. “Hayaan nalang ang tadhana na pagtagpuin muli ang aming landas, mama Edna. Kapag nangyari yon ay personal ko ng maipaabot ang aking pasasalamat.” Nakangiting sabi niya.
Natapos silang kumain at si Edna na ang naghugas ng kanilang pinagkainan. Pumasok sa kanyang silid, sandali siyang nagmumuni-muni kung ano ang gagawin kapag aalis na siya dito.
Bigla niyang naalala ang calling card na ibinigay ni Sanny sa kanya.
“Sana lang hindi yon nawala.”...

Sabi niya.
Kinalkal niyang niya ang kanyang bag. Halos mawalan na siya ng pag-asa ng wala siyang nakita. Inis na napasabunot siya sa kanyang sariling buhok at itinapon ang bag na wala ng laman.
“Grrr ang malas malas!” Inis na sigaw niya. Lumabas siya sa silid at kumuha ng tubig para mahimasmasan ang kanyang sarili. Pagkatapos niyang uminom ay naglakad siya papuntang sala at manuod ng tv.
Sa kalagitnaan ng kanyang panonood ng teleserye ay tinawag siya ni Edna.
“Po? Ano po iyon mama Edna?” Magalang niyang tanong sa ginang. Kahit hindi siya naturuan ng kanyang ina ay meron din naman respeto.
“Nakita ko itong calling card. Hindi naman ito kay Sir River.” sabi nito at tinignan ang calling card na hawak. Bigla siyang nabuhayan ng loob ng makita ang ang hawak ng ginang. Abot langit ang papasalamat.
“A-akin po yan mama Edna.” Nauutal niyang sabi dahil sa galak na nararamdaman.
Tinitigan siya ng ginang at pagkatapos ay ngumiti. “Oo kunin muna. Baka makatulong iyan para maiahon mo ang sarili.”
“Maraming salamat! Akala ko hindi ko na to makita!” naluluha niyang sabi habang niyakapap ang ginang ng mahigpit.
Sa kabilang banda, busy naman ang grupo nila River sa pagpupulong na ginawa.
“Masyado ng na delay ang mga ginagawa natin? Anong plano?” Tanong ng isa niyang kasamahan.
“Kailangan natin maging maingat sa ating plano. Mabilis makatunog ang iyon.” Mahinahong sabi ni River.
“Paano na to ngayon, pinapabilis ni Sir Franklin ang paghuli sa mga asong iyon.” sabi naman ni Wind. Hindi tunay na pangalan.
Lahat sila sa grupo ay may code name. Bawal tawagin ang kanilang totoong pangalan para hindi madaling ma trace ng kanilang kalaban.
“Boss Eros, paano natunugan ni sir Franklin ang grupo nila Condrado. Masyadong tahimik gumalaw ang isang iyon. Matagal na natin yang binabantayan ngunit kahit kunti ay wala tayong nasagap.” sigunda naman ni Sun, isa sa kasamahan niya.
“He has a lot of connection at May isang è ng babuyin ng hayop na Condrado na yon. Kaya ganun nalamang ang galit niya dito. Hindi ko alam kung sino ang taong prinoprotektahan niya, wala akong ediya.” salaysay niya at pigil ang galit.
Mr. Franklin Villareal is the best friend of his father pati ang asawa nitong si Sanny. Nagkataon lang na taong hinanap ng mga ito ay nasa kamay ni River ngunit walang ideya si River na ang babaeng tinulungan niya ay ang taong prinoprotektahan nila ngayon.
Author’s note: Medyo magulo ang story. Aaminin ko yan. To make things clear. Ang totoong pangalan ni River ay Zyair Reagan Ledesma. Palayaw lang niya ang river since ang meaning ng pangalan niya related sa river. While sa organisasyon na pinasukan niya ay siya naman si Eros, his code name.
Si river ay isang agent at si ang grupo nila Condrado ang target nila. Gaya sa naunang chapter isa siyang addict, right?.
Abangan ang mga sumusunod na kabanata para maintindihan. Salamat muah!