Genre: ๐๐๐, ๐๐จ๐ฆ๐๐ง๐๐
Author: ๐๐ถ๐ฎ๐ป๐ฒ
[001:001] ๐๐ฉ๐๐ก๐ก ๐๐ฉ’๐จ ๐๐ช๐ง๐ฉ
____________________
“Whooo! Cheers!” Sigaw naming dalawa at pinagsangga ang mga baso.
Nandito kami ngayon sa bar nagsasaya at napapakasasa sa alak.
Pero hindi naman talaga ako masaya. Ang gusto ko lang ay makalimot at itulog nalang ang sakit na nararamdaman ko ngayon.
Kahapon lang ay nakipaghiwalay sakin ang asawa ko at sumama sa ibang babae.
Papunta talaga kami sa benguet pero nasira ang sasakyan namin dito sa may pampanga.
{๐น๐ฟ๐ด๐๐ป๐ต๐ด๐ถ๐พ}
Tahimik na nagmamaneho ang kaibigan kong si Naomi ng bigla itong huminto.
“What happened?”
“I think nasiraan tayo” Nagaalalang sabi niya.
Ibinaba ko ang bintana sa front seat at tinignan ang paligid.
Napakadilim, halos walang kabahay bahay at
Wala rin’g mga tao.
Aaminin kong kinakabahan ako dalawa lang kami dito at baka kung anong mangyare samin lalo na’t alas sais na ng gabi.
“Maglakad lakad kaya tayo baka may makita tayong pwede nating tuluyan, kung meron man” Dagdag pa niya.
Napagdesisyonan naming bumaba sa sasakyan at tulad nga ng sinabi niya naglakad lakad kami at hindi naman kami nabigo.
Sa di kalayuan ay may nakita kaming maliit na bahay at sa tabi nito ay mukhang isang bar dahil mula sa kinatatayuan namin ay rinig namin ang ingay na nagmumula doon.
Naglakad kami patungo doon.
Damo na ang nilalakaran namin at may iilang punong nakatayo dito.
Nang tuluyan kaming makalapit ay pinagmasdan ko ang maliit na bahay na nasa harapan namin ngayon.
Mukhang luma na ito pero maliwanag at halos bukas lahat ng ilaw, meron itong dalawang palapag.
Ang katabi naman nitong bar ay hindi naman ganon kalayo.
“Tao po! Tao po!” Bumukas ang pinto at iniluwa nun ang isang matandang babae.
“Ano iyon? May kailangan ba kayo mga iha?” Nakangiting tanong nito.
“Itatanong lang po sana namin kung pwede kaming tumuloy muna dito kahit na ngayong
Gabi lang, nasiraan po kasi kami ng kotse at dito kami napadpad” Mahinahong sabi ko.
“Oo naman ito naman ay bahay parausan dito tumutuloy ang mga tao doon sa bar, Mukha lamang itong maliit pero malawak ang loob nito.” Sagot naman nito.
“Magkano po ang babayaran namin kung magpapalipas kami ng gabi dito?” Tanong ni naomi.
“Hindi naman ganun kamahal ang pagpapaupa ko dito kaya wag kayo mag alala. Tara na muna at pumasok ng malaman niyo na ang kwarto ninyo”
Pumasok naman kami at malawak nga ang loob nito.
Puno na ang sa baba kaya sa taas kami papunta.
Habang tinatahak namin ang hagdan pataas ay rinig ko ang tunog ng kahoy dahil narin siguro sa marupok na ito.
Nang makapunta kami sa kwarto na tinutukoy ni manang ay agad na namin itong binayaran.
Ngayon lang namin na alala na naiwan namin ang mga damit namin sa kotse kaya si naomi na ang bumalik doon at mga ilang minuto lang ay nakabalik na siya.
“Kamusta naman ang pakiramdam mo?” Tanong niya sakin.
Mapait akong napangiti.
“Ayos naman ako at kung itatanong mo ay tungkol sa asawa ko please lang, wag na.”
“Hindi mo naman ako mapipigilan na hindi magtanong kasi syempre concern ako sa feelings mo, kaibigan kita e”
Napangiti naman ako at niyakap siya.
Eto nanaman ang mga luha ko pero bago pa tuluyang...
ohhh fuck
oohh fvck
ohhhh fuck
“ohhhh fvk”
ohhhh fuck
ohhhhh fvck