INIP na inip na si Amara habang inantay ang araw nang kanilang pag alis papuntang Japan. Ilang araw niya rin iniyakan ang pagalis niya sa bahay nang mga Delgado. Nanibago siya na hindi na niya nakikita ang binata.
Ilang beses niyang iwinawaksi sa kanyang isipan si Edward pero hindi ito maalisalis sa isip niya.
Napaluha siya nang maisip na ang pagka babae lang niya ang habol ni Edward. Matapos maangkin nito ang virginity niya ay magpapakasal na ito kay Shiela.
Sising sisi siya isinuko niya ito agad. “ Kung alam kulang” bulalas niya naglandas ang mga luha sa pisngi.
“ Sana hindi ako nagpadalos dalos sa damdamin ko para sa kanya. Pinairal ko ang pagmamahal ko nang hindi inisip ang kapakanan ko”
MABILIS lumipas ang mga araw at dumating na ang pinakahihintay niya ang pagalis nila papuntang Japan.
“ Ano amara handa kana ba?” tanong sa kanya ni Marikit nang puntahan siya nito sa bahay nila.
“ Oo, kinakabahan lang ako” nakangiti niyang sabi na may lungkot sa kanyang mga mata.
Magka halong lungkot at saya ang kanyang naramdaman. Masaya siya matutupad niya ang kanyang pangarap sa ibang bansa at nalulungkot siyang iwan ang kanyang ina at kapatid. Ito ang ka una-unahan pagkakataon na malayo siya sa mga ito.
” Ate, mamimiss kita,” sabi ni Junjun na niyayakap siya. Nasa labas na siya ng kanilang bahay bitbit ang kanyang malaking bag.
Napaiyak siyang gumanti nangyakap sa kapatid” Junjun, magpakabait ka, wag mo pasakitin ang ulo ni inay.”pinunasan niya ang kanyang mga luha at nilapitan ang ina na noon ay umiiyak narin.
” Nay, magiingat kayo dito ni Junjun. Susulat ako sa inyo nay.” Baling niya sa ina at yumakap rito nang mahigpit.
” Anak, mag iingat ka doon ha? Wag mong pabayaan ang sarili mo, malayo ka sa amin. Pag magka sakit ka doon walang mag aalaga saiyo. Kaya ingatan mo ang sarili mo” naiiyak na sabi nang ina.
” Upo nay, aabutin ko ang pangarap natin. E-ahon ko kayo sa hirap.”hindi niya mapigil ang sariling mapahikbi.
” Amara, dali na mahuhuli na tayo sa flight natin.” Tawag sa kanya ni Marikit.
Niyakap niya ang ina at kapatid sa kahulihulihang sandali. Labis ang kalungkutan ang kanyang naramdaman. Lungkot na walang kapantay na sa kauna-unahang pagkakataon ay mahiwalay siya sa dalawa.
HINDI mapakali si Edward habang nagpalakadlakad. Naka ilang akyat baba na siya sa hagdanan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Hindi siya mapakali sa isipin aalis na si Amara papuntang Japan.
” Ayos ka lang ba na anak? Kanina pa kita napapansin hindi mapakali, ano ba ang bumabagabag saiyo?” tanong ni Consita sa kanya nang mapansin siyang nagpalakadlakad.
” Wala po ito ma.” tugon niya sa malungkot na boses.
Huminga siya nang malalim” kailangan pigilan ko si Amara ayain ko siyang magtanan” Mabilis ang mga hakbang lumabas nang bahay.
“ Saan ka pupunta?”
“ May pupuntahan lang ako saglit ma” tugon niyang hindi nilingon ang ina.
Binilisan ni Edward ang pagpatakbo ng kotse. Ilang minuto lang narating niya ang bahay ni Amara.
Nakita niya ang batang lalaki nasa labas nang bahay nila Amara naglalaro.
” Magandang araw boy, andiyan ba si Amara?” tanong niya sa batang lalaki pakiramdam niya kapatid ito ni Amara.
huminto ito sa paglalaro” Sino po ba sila?”
” Edward, pwedi ko ba siyang maka usap?”
” Kakaalis lang nila ate Amara, papuntang Japan.” tugon nang bata sa kanya.
Nanlumo siya sa kanyang narinig nahuli siya ng dating. Laglag ang kanyang mga balikat na bumalik sa kanyang sasakyan. Nakakabinging kalungkutan ang kanyang naramdaman nang nasa sasakyan na siya.
WALANG tigil naman sa pagiyak si Amara nang makasakay sila nang eroplano.
” Amara, isipin mo para to sa kanila tong ginagawa mo.” Pampalakas loob ni Marikit sa kanya.
“ Labis lang talaga ang pangulila ko sa kanila Marikit. Gusto kung bumalik at yakapin sila nang mahigpit” humihikbi niyang sabi.
“ Naintindihan kita, ganyan din ang naramdaman ko para sa pamilya ko. Pero inisip ko nalang na sa pagsasakripesyo kung ito, gaganda ang buhay nila.”
Pinahid niya ang kanyang mga luha. Naalala niya si Edward, ang panloloko nito sa kanya, muling bumangon ang galit at poot sa puso niya para sa binata.
” Tutuparin ko ang pangarap ko at pag sisihan mong niloloko mo ako. ” matigas niyang sabi sa sarili.
NILUNOD ni Edward sa alak ang kalungkutan naramdaman sa pagalis ni Amara. “Ang bagal mo kasi” kastigo niya sa sarili.
“ Ano ba ang meron at naglalasing ka?” puna sa kanya ni Steve nang makaubos na siya nang dalawang bote nang alak.
“ Wala to, gusto ko lang maglasing” tugon niya rito
“Ngayon lang kita nakitang naglasing nang ganito” ani Steve
“ Kasi tol, umalis na si Amara” bulalas niya sa...

kalasingan.
“ Matagal naman umalis si Amara sa inyo, bakit ngayon kapa nalungkot?”
“ Hindi iyan ang ibig kung sabihin. Umalis na si Amara papuntang Japan” tinungga niya ang bote nang alak.
“ Ano naman ngayon? Na apektuhan ka? sandali” anitong kumunot ang noo tumingin sa kanya.
“ Wag mong sabihin ginawa mo ang sinabi kung ligawan siya?” nakangiti nitong tanong sa kanya.
“ Kami na ni Amara. Pero nasaktan ko siya” malungkot niyang sabi rito
“ Pero ikakasal kana kay Sheila. Paano nangyari naging kayo?” hindi maka paniwalang tanong ni Steve.
“Naalala mo yong babaeng ni regalo niyo sa akin bago ang kaarawan ko?” seryuso ang kanyang mukha tumingin dito.
“ Si Amara yon”
Nagulat si Steve sa narinig. “ Si Amara yong sumayaw sa birthday ni Patrick, ang babaeng nagpabaliw sayo?” hindi maka paniwalang tanong.
Tumango tango siya bilang pagtugon sa tanong ni Steve.
UNANG Gabi nang kanilang trabaho ni Amara at Marikit sa tokyo Japan.
Nakatayo siya sa gitna sa stage nang club.
Malakas ang kabog nang kanyang dibdib sa subrang kaba ng makita ang maraming kalalakihan ang nanuod sa kanya.
Gustohin man niyang mag walkout pero wala na siyang magagawa. Heto na siya nakatayo sa bagong hamon nang kanyang buhay.
Pinagsiksikan niya sa kukuti niya kung bakit nasa gitna siya nang stage “ abutin mo ang pangarap mo” palakas loob niya sa sarili.
“ Tibayan ang loob” bulalas niyang nagsimula magpa giling-giling nang mag umpisa ang tugtug
” Take it off! take it off!” sigaw ng mga kalalakihan nakatingin sa kanya sumasayaw.
Sout niya ang puting longsleeve na nakatali ang mangas hangang tiyan at maikling skirt.
“ Come on girl, take it off!” sigaw nang isang groupo nang hapon.
Bulag at bingi siya habang sumasayaw. Wala siyang ibang nakikita at naririnig kundi ang tanging pangarap niya.
Matapos siyang sumayaw nagpunta siya sa likod nang stage.Tinawag siya nang manager nila.
“ They want you to join them on their table Amara” anang manager na lalaki tinuro ang table nang kalalakihan na nag susumigaw sa kanya maghubad kanina.
“ But sir, I’m just a dancer. I’am not going to sit with the costumer”tanggi niya
“ But,Amara there is nothing wrong to sit with the costumer”pilit nito sa kanya.
“ They are my regular costumer, Amara. I’ am telling you to sit with them or else I will fire you” pananakot nito sa kanya.
Nakasimangot siyang sumama sa manager papunta sa table nang mga costumer.
Mabigat sa kanyang kalooban ang umupo sa mga lalaking hindi niya kilala pero ano ang magagawa niya?
Napa buntong hininga na lamang siya.
“ Hi! Beautiful” bati nang isang hapon sa tantiya niya nasa mid 30’s ito kasama nito ang apat pa na lalaking hapon.
“ Hello” pilit ang kanyang ngiti umupo sa tabi nito.
“ Do you like to drink?” tanong nito inilapit sa kanya ang isang bote nang alak.
“ No, I don’t drink” seryuso niyang tugon rito.
Bigla itong nagtawanan sa kanyang sinagot.
“ Ano ang nakakatawa roon?” sa isip niya.
Mayamaya pa tumayo ang hapon at hinila siya nito.” Come, come”
“ Where are you taking me?” takot na takot siya nang hilahin siya nito.
“ No, please don’t”pag iiyak niyang sabi rito nang tinungo nila ang c.r.
tila hindi siya nito narinig. Hinila siya papasok sa loob nang cubicle.
Pwersahan siya nitong pinapaluhod.
“ Please I’m begging you don’t do this” walang pagsidlan nang kanyang takot nang mga sandaling iyon.
Nanlaki ang kanyang mga mata nang buksan nang lalaki ang zipper nang pantalon nito. Napahagolhol siyang napayuko.
“ S**k it!” anitong inilapit sa kanyang mukha ang hawak nito.
Umiiyak na iniwas niya ang kanyang mukha. Hinila nito ang kanyang buhok.
“ When I say “S**k it do it bitch!!” bulyaw nitong sinampal siya.
Matagal siya bago kumilos. Sinampal siya nito muli “ do it!” naiinis nitong sigaw sa kanya at hinila ang kanyang buhok palapit rito.
hilam sa luha ang kanyang mga mata sinunod ang gusto nang lalaki.
Matapos niyang gawin ang gusto nito. Kumuha ito nag pera at sinampal sa kanyang mukha. Nanliit siya sa kanyang sarili nang iwanan na siya nito.
Hindi niya alam kung bakit ganito ang kanyang kapalaran” pinarusahan ba ako? Ano ba ang nagawa kung kasalanan?” humahagolhol siyang kinuha ang pera mula sa sahig.
Mayamaya pa ay tinungo niya ang dressing room para makapag bihis at nang maka uwi na sa kanilang tinutuluyan ni Marikit.
Mga 9 minutes ang layo nang kanilang tinutuluyan mula sa club. Naabutan niya si Marikit ginamot ang sarili.
“ Walang hiyang hapon iyon pinaso ako nang sigarilyo” bulalas nito.
Lalo siyang nakaramdam nang takot na baka danasin niya ang dinanas nito.
“ Ang pangit nang unang gabi natin” ani Marikit na humiga sa kama.