Anim na araw bago sumapit ang araw ng kasal nil Vince at Abby..
.
Debbie : Ma’am Abby, ilang araw na lang kasal na ninyo, dapat ngayon nagpapahinga ka na lang. Mag Beauty rest. Para sa araw ng kasal mo ay magandang maganda ka.
Abby : hay naku, ate Debbie, maganda na ako di ko na kailangang magpaganda.
Debbie : para mas lalo kang gumanda.
Abby : matagal pa ang anim na araw, saka ko na iisipin yang beauty rest na yan..
.
Ngunit sa isip ni Abby…
.
Abby : Beauty rest? Hay, baka mamaya rest in peace ang mangyari sakin!! Hay ano ba to, paano ba ako makakatakas sa sitwasyon ko!! Vince nakakainis ka bakit ba kasi kita minahal, sana totoo na lang ang lahat!
.
Maghapong hindi nagpakita si Vince sa kanya ni Tawag wala, nang ihatid siya ni Vince sa reataurant ay hindi na sila nag usap kung kelan ulit sila magkikita, at hanggang sumapit ang gabi, walang Vince na nagpapakita sa kanya, kahit text o tawag ay wala.
.
Abby : hmp bakit ba kita hinahanap, paki alam ko ba sayo, kailangan ko nang mag taxi..
.
Nakisuyo si Abby sa guard na itawag siya ng taxi, at hanggang sa hindi nagtagal ay may nakaparada ng taxi sa tapat ng reataurant..
.
Guard : maam abby, nandiyan na po yong taxi.
Abby : salamat kuya, bahala na po kayo diyan.
Guard : opo maam ingat po kayo.
Abby : salamat.
.
Natuwa si Abby dahil nakita niya na taxi iyon ni tito Joebert, excited siyang sumakay dahil makakwentuhan niya ulit si Joebert.
.
Abby : hello po tito Joebert, masya po akong kayo ulit ang nasakyan ko, kamusta po kayo?
.
Hanggang sa pangungumusta niya kay Joebert ay biglang nag-ring ang phone niya, kaya iyon na ang napag tuunan na ng kanyang pansin.
.
Abby : Ah, saglit lang po tito ah, sagutin ko lang yong phone ko.
.
Sa phone
.
Abby : Hello Jayvee!
.
Kausap ni Abby si Jayvee, at masaya ang knilang pinag uusapan kaya si abby ay tumatawa ito ng malakas, madami silang nagpag usapan ni Jayvee dahil maraming naiisip na topic si Jayvee ay hindi na natapos ang kanilang usapan, kaya naman si Abby ay nalilibang siyang nakikipag usap, at samantala naman, ang driver ay kanina pa nag iinit ang ulo dahil sa naririnig niyang mga halakhak ni abby, sobrang saya naman daw ni Abby habang kausap si Jayvee, kaya sa inis ng driver ay mahigpit siyang nakahawak sa manibela, at gigil na gigil sa pagtapak ng silinyador, kaya sumasagitsit ang gulong sa tuwing nagpi-preno, at lingid sa kaalaman ni Abby na ang driver ng sinasakyan niyang taxi ay si Vince, at hanggang sa namalayan na lang ni Abby na huminto na ang sinasakyan nila..
.
Abby : naku, Jayvee ang haba na ng pag uusap natin, nakarating na ako sa bahay sige bye!
Abby : Salamat!
Abby : kaw din lagi kang mag-iingat.
Abby : Oo naman masaya akong kausap ka.
Abby : oo sige na, mamaya na tayo magtawagan kailangan ko ng bumaba, nakkahiya kay tito Joebert.
Abby : oo, sige pangako ko yan, minsan lumabas tayo!
Abby: oo na!!
Abby : good nyt din.
Abby : sige tawagan kita mamaya.
Abby : oo nga!
.
Gigil na gigil si Vince, kung nasa harap lang daw nya si Jayvee ay pinasabog na talaga niya ang mukha. At hanggang sa natapos na ang pag uusap nila ni Jayvee, at natigilan si Abby medyo hindi siya pamilyar kung nasan siya, at hanggang sa-
.
Vince : Mukhang madami kayong pinagusapan ah.
Abby : V-Vince ikaw!!!!!!(gulat niyang sabi)
.
Natigilan si Abby dahil hindi pamilyar sa kanya ang lugar, nagtatanong ang isip niya kung nasaan daw sila, masyadong nalibang si Abby sa pakikipag usap kay Jayvee, kaya tuloy hindi niya napansin na si Vince na pala ang nakamaneho sa taxi.
.
Vince : Ang saya naman ninyong mag-usap!
Abby : nasaan tayo?
.
Bumaba si Vince para ipagbukas si Abby ng pinto.
.
Vince : baba ka na.
Abby : nasaan nga tayo?
.
Kinuba ni Vince ang kamay ni Abby at hinila na niya ito palabas.
.
Abby : Vince naman bitawan mo nga ako!
.
At hanggang sa tuluyan ng nasa labas si Abby, nagpalinga linga siya sa buong bakuran, tiyak niyang hindi bahay nila Vince iyon. Maganda at malaki din ang bahay may maluwang na bakuran, may magagandang sasakyan sa garahe, At hanggang sa narinig ni Abby ang isang pamilyar na boses.
.
Abby : tito Joebert?
Joebert : Abby, Vince! mabuti at dumating na kayo, tara na sa loob, kanina pa kayo hinihintay ng lahat.
Vince : sige po tito Bert, sunod po kami.
.
At hanggang sa dalawa na lang sila roon sa labas.
.
Abby : bahay ba ni Tito Joebert to?
Vince : oo, halika na sa loob, gusto kang makilala nila lola at lolo.
Abby : Ha! Teka!!
.
Nakaramdam ng kaba si Abby..
.
Vince : bakit anong problema?
Abby : bakit gusto nila akong makilala.
Vince : syempre naman, gusto nilang makilala yong mapapangasawa ng apo nila, ano naman ang masama dun.
Abby : nahihiya ako.
Vince : bakit ka mahihiya, tao sila, at tao ka din naman.
Abby : Vince nama–
.
Hindi na naituloy ni Abby ang sinasabi dahil sakop na ni Vince ang mga labi niya, nanlaki ang mga mata niya sa pagkabigla dahil bigla na lang daw siyang halikan ni Vince, at ang tibok ng puso niya ay parang tumakbo siya ng ubod ng bilis.
.
Abby : Vince ano ba?
Vince : relax lang, nakatingin sila satin.
Abby : ha.
Vince : yakapin mo ako.
Abby : ha!
Vince : gawin mo na.
.
Mabilis namang kumilos si Abby, niyakap niya si Vince, at niyakap din siya ng mahigpit nito, sobrang lakas ng tibok ng puso ni abby, dahil tuwang tuwa ang puso niya, dahil ang isiping nakakulong sya sa mga bisig ng kanyang minamahal ay labis na nakakapagpaligaya sa kanyang puso.
.
Abby : Vince!(mahinang sambit niya)
Vince : hmm..
Abby : nasan na sila?
Vince ; nasa loob na.
Abby : nahihiya talaga ako vince.parang hindi ko kayang humarap sa kanila.
Vince : ang isipin mo na lang kasama mo ako ha, kaya hindi mo kailangang makaramdam ng hiya, at isa pa mababait sila.
.
Hanggang sa naroon na sila sa loob at sinalubong sila ni Joanne.
.
Joanne : Mga anak, ang tagal niyo nman sa labas, mukhang namiss ninyo ang isat isa.
Vince : mama tama po kayo, ang isang oras naming hindi pagkikita katumbas noon ay isang taon ang tagal.
.
Inulan sila ng tukso ng mga relatives ni Vince.
.
At hanggang sa may lumapit sa kanilang isang may edad na magandang babae, at kahit may edad na ang babae ay mababakas dito ang magandang mukha, at sa isip ni Abby ay iyon daw siguro ang lola ni Vince, dahil kamukha ito ng mama ni Vince..
.
Vince : lola.(humalik ito)..abby ang lola.
Abby : Hello po.
.
Bumeso sa kanya ang lola ni Vince..
.
Lola : Vince, magaling kang pipili ah.
Vince : syempre naman po lola.
.
At hanggang sa may lumapit ding matandang lalake..
.
Lolo : tama nga pala si Vince, maganda itong si Abby.
.
Pinamumulahan ng pisngi si Abby, wala siyang alam sabihin, hiyang hiya siya sa mga sandaling iyon, dahil nakatuon lahat sa kanya ang mga atensiyon ng mgs kamag anak ni Vince.
.
Lola : masaya kaming lahat na makilala ka abby.
Abby : ako din po.
.
Mababait ang lola at lolo ni Vince pati mga kapatid ng mama ni Vince, at ganun din ang mga pininsan ni Vince, nakagaanan na ni Abby ng mga loob ito, pakiramdam na nga ni Abby ay kabilang na siya talaga sa pamilya ni Vince, ang pakiramdam na nga niya ay totoong mahal nila ni Vince ang isat isa, ang lahat at masaya, walang tigil sa mga kwentuhan, kulitan ng mga magpipinsan, at hindi na nila namamalayan na napaka lalim ng gabi, hindi din nila namamalayan na sobrang sama ng panahon sa labas, dahil sila ay walang sawa sa kasiyahan, nag iinuman, nagkakantahan, nagsasayawan, masayang masaya ang lolo at lola ni Vince..
.
Joebert : walang uuwi, dito lang tayo magdamag.
Joanne : bakit?
Joebert ; hindi kayo makakauwi dahil sobrang lakas ng ulan.
Vince : umuulan po pala tito.
Joebert : oo sobrang lakas, kaya dito na kayong lahat magpalipas ng magdamag.
.
Nag alala si Abby, tyak niya na naghihintay ang tatay niya.
.
Vince : kami ni Abby okay lang, nagpaalam naman ako kay tatay na kasama ko si Abby dito.
.
Nawala ang pag aalala ni Abby sa sinabi ni Vince.
.
Vince : huwag ka ng mag aalala, ipinagpaalam kita kay tatay alam nila na nandito tayo.
Abby : ganun ba..
Lola : masaya ako na nandito kayong lahat, sa totoo lang ngayon lang nangyari to, kung hindi pa mag aasawa si Vince hindi pa tayo magkakasama sama, kaya salamat apo, dahil naisipan mo nang mag asawa.
.
Hindi alam ni Abby kung matutuwa siya o malulungkot, naalala na naman niya na sila ay nagpapanggap lang ni Vince..
.
Lolo : tama ang lola mo Vince, si Andrei na lang ang kulang sana makabalik na si Andrei.
Rodolfo : mama, papa, huwag po kayong mag alala malapit pong makabalik ang apo ninyo, diba Vince.
Vince : opo lola.
.
Nakikinig lang si Abby sa mga usapan ng mag anak, ngunit gusto niyang malungkot, sa isiping dahil iyon sa pagpapakasal nila ni Vince..at hanggang sa makalipas ang mga sandali..
.
Joebert : Pasensiya na ate joanne, kinulang tayo sa kwarto, kaya sama sama na kayo ni Vince at abby sa isang guestroom.
Joanne : walang problema, sanay kami sa siksikan, diba rudy.
Rodolfo : bert ate mo lang ang maselan.
Joanne : hindi kaya.
Joebert : sige na pahinga na kayo kuya ate, Vince asikasuhin mong mabuti si Abby, ikaw na ang bahala sa kanya.
Vince : opo tito..
Joanne : Abby, tara na anak, mauna na...

tayo sa kanila.
Rodolfo : sasama na ako, gusto ko na di mahiga.
Vince : syempre ako din po.
.
Naalarma si Abby, dalawa lang ang kama sa guestroom na iyon, at medyo makitid lang ang kama sakto sa dalawang katao, ibig sabihin magkatabi sila ni Vince sa isang kama at ang mga magulang ni Vince ay sa isang kama, hindi naman daw pwede na magkahiwalay siLa ni Vince n matulog, alangan naman daw na isa sa kanila ni Vince ay matutulog sa lapag.
.
Joanne : matulog na tayo mga anak, ako ay inaantok na, abby baka may kailangan ka pa, huwag kang mahihiyang magsabi.
Abby : wala na po mama, salamat.
Joanne : Vince, ikaw na ang magpatay ng ilaw.
Vince : opo mama.
.
Natataranta si Abby, wala na nga siyang magagawa kundi ang makatabi sa higaan si Vince.
.
Abby : mahihiya ka pa ba eh, nagtabi na nga kayo ni Vince.. (sabi sa sarili)
Vince : okay ka na love, pwede ko na bang patayin yong ilaw..
Abby : oo sige.(kalmadong sabi niya)
.
Ngunit sa loob niya ay labis siyang natataranta.
.
Vince : mahiga ka na love, at papatayin ko na.
.
Tumalima si abby, pumwesto na siyang nahiga sa kabilang side ng kama, sobrang bilis ng tibok ng puso niya dahil ayun na naman sila ni Vince, magkatabi sa iisang kama. At hanggang sa naramdaman niya na nahiga na din si Vince sa tabi niya, mas natataranta siya sa mga sandaling iyon dahil nagkadikit pa ang knilang mga braso.
.
Vince : Abby okay ka lang ba diya?(bulong niya)
Abby : ano?
Vince : Sabi ko okay ka lang ba diyan?
Abby : hindi ko marinig!
.
At dahil doon ay medyo lumapit sa kanya si vince ngunit sa pagkakataong iyon ay ganun din si Abby lumapit din siya ng bahagya kay Vince dahil hindi niya marinig ang sinasabi ni Abby, at hanggang sa parehas silang nagulat ng magsalubong ang kanilang mga mukha, at di sinasadayang nagkadampian ang kanilang mga labi.
.
Vince : sorry!!
Abby : ayos lang, kasalan ko din nman.
.
Umayos sila ng pagkakahiga, si Abby naman ay pumwesto siya ng husto sa gilid ng kama, pinakalma niya ang kanyang puso, dahil sobra ang pagwawala nito, napahawak si Abby sa kanyang mga labi, at binabalikan niya ang mga sandali na magkalapat ang kanilang mga labi, napapangiti siya sa kanyang isip at kilig na kilig ang kanyang puso, ilang beses na daw niyang nadama ang mga mainit na dampi ng halik ni Vince, ngunit pinipigilan niya lang ang sarili na tugunin ang halik nito, at hindi niya alam kung hanggang kelan niya mapipigilan ang pagtitimpi niya. Pero isang malaking katanungan sa isip niya, may parang kakaiba kay Vince, sobrang nawiwirduhan na siya sa mga kilos ni Vince, na parang totoo na yong mga ginagawa nitong kasweetan..
.
Abby : hay abby ano na naman ang iniisip mo, ano nagpapantasya ka na totoong lalake na si Vince, at totoong nagugustuhan ka na niya, at totoong mahal ka na niya..huwag kang ilusyunada, huwag asyumera dahil ang lahat ng ipinapakita sayo ni Vince ay isang pagpapanggap, ginagalingan lang niya upang hindi kayo pagdudahan.(sabi ng kanyang isip)
.
At dahil dun nagulat na lang si Abby ng pagbiling niya ay laglag na siya..
.
Abby : ughh aray!!
Vince : abby!!!
Abby : Aray Vince..
.
Joanne : Vince anak, nakalimutan mo ba na nandito kami ni papa.
.
Nanlaki ang mga mata ni abby sa ibig sabihin ni Joanne.
.
Vince : mama, mali po ang iniisip nio..
Abby : mama nahulog po ako.
Joanne : nahulog?
.
Sinindihan ni Vince ang ilaw, at nakita nga niya na nasa sahig si Abby, may kataasan pa naman ang kama.
.
Joanne : oh my God Abby, ayos ka lang ba?
Rodolfo : anong nangyari.
Vince : nahulog po si Abby papa.
Joanne : buhatin mo siya anak, at kukuha ako ng oil, hilutin mo para hindi sumakit.
.
Binuhat ni Vince si Abby at dahan dahan siyang inilapag sa kama.
.
Rodolfo : Malikot pa lang matulog ni abby.
Vince : opo papa sobra po talaga siyang malikot matulog.
Rodolfo : dapat pala, mapalitan yong kama mo sa kwarto mo, yong mas malaki, para kahit gaano kalikot matulog si Abby hindi siya mahuhulog.
Vince : ano kaya papa, palagyan natin ng harang yong pagitan ng kama.
Rodolfo : pwede din anak, yong parang Crib.
.
Nagtawanan ang mag ama, kahit si Abby ay natawa na din sa pinag uusapan ng mag ama, sa isip ni Abby parang ang sarap daw na mapabilang sa pamilya ni Vince, sayang nga daw dahil hindi naman totoo ang pagmamahala nila.
.
Joanne : Vince anak, heto ang oil, pahiran mo at imassage mo yong balakang niya para hindi masyadong lumala, maganda yang oil na yan, nakaka relax ng mga muscle.
Abby : okay naman na po, nawala na yong sakit.
Joanne : kahit na wala na yong sakit, palagyan mo pa din.
.
Wala nang nagawa si Abby kundi ang pahidan siya ng oil ni Vince sa balakang, pinapakalma niya ang sarili dahil ginagapangan siya ng kuryente sa bawat dampi ng kamay ni Vince sa balakang niya.
.
Abby : okay na, medyo mainit na yong balat ko.
Joanne : oo abby, mag iinit talaga, pero effective naman yan, hindi magtutuloy ang sakit niyan.
Abby : pasensiya na po kayo ay naabala ko po yong pagtulog ninyo.
Joanne : hindi pa din naman ako nakatulog nun.
Rodolfo : ako din, papunta pa lang yong tulog ko, pero ngayon talagang inaantok na ako.
Abby : matulog na po tayo, ako din po inaantok na.
Rodolfo : Vince anak, huwag mo nang pabayaang mahulog si abby, yakapin mo kasi siya ng mahigpit.
.
Nagulantang na naman ang puso ni abby.
.
Vince : opo papa, gagawin ko po yun.
Joanne : buti pa, sige, magsitulog na tayo dahil kailangan kong magising ng maaga, madami akong appointment bukas para sa pag aasikaso sa kasal ninyo.
.
Vince : patayin ko na yong ilaw?
Joanne : sige anak, please di ako makatulog kapag may ilaw.
.
At hanggang sa ang lahat ay nakahiga na, hindi alam ni Abby kung makakatulog siya, ngayong sobrang lapit nila ni Vince, share pa sila sa kumot, di naman siya sanay ng walang kumot kapag natutulog, kaya halos di kumikilos si Abby sa pagkakahiga niya, ngunit ang pag pipigil niya ng antok ay di na niya nakayanan, ginupo na siya ng antok, at makalipas ang magdamag, at sumapit ang umaga, sabay sila ni Vince na nagmulat ng mata, at nang magising ang kanilang mga diwa sa pagkakatulog, noon nila napansin na sila ay magkayakap, napabalikwas ng bangon si Abby, at noon napansin ni Abby na silang dalawa na lang ni Vince ang naroon..
.
Vince : Good morning.(nakangiting bati niya)
Abby : G-good morning.(nakangiti din niyang bati)
Vince : kumusta na yong balakang mo, masakit pa ba?
Abby : Hindi na,
Vince : mabuti naman.
.
Makalipas ang oras ay sakay na sila ng kotse ni Vince. Sa bahay nagpahatid si Abby, dahil gusto muna niyang magpahinga, makalipas ang mga sandali ay naroon na sila sa bahay.
.
Vince : magandang umaga po tatay, pasensya na po ngayon ko lang po naihatid si abby, malakas po kasi ang ulan kagabi.
Ernesto : ayos lang anak, wala namang problema dun.
Kate : Nandito na pala kayo.
.
Makahulugan ang mga ngiti ni kate sa mga kaibigan, at alam ni Abby na uulanin siya ng tukso ng kaibigan.
.
Alvin : Abby, malapit na yong kasal mo pero mukhang haggard na haggard ka, buti pa kaya ay magpahinga ka muna.
Kate : alam mo abby tama si Sweetie, pahinga ka, ako muna ang bahala sa reataurant mo, alam mo sobra akong nag eejoy dun, parang gusto ko na din kumuha ng Culinary course, pero dahil magagaling ang mga chef mo, natututo na ako.
Alvin : kaya abby samantalahin mong magpahinga.
Abby : Sir Alvin, kate salamat talaga, tama kayo kailangan ko ng pahinga.
.
Limang araw bago ang kasal..
.
Nanatili lang si Abby sa bahay, ngunit di naman siya nagpapahinga dahil nagtatrabaho siya ng mga gawain bahay.
.
Jessa : Abby, sabi magpahinga ka, pero ano ang ginagawa mo trabaho ka na naman ng trabaho.
Abby : ate Jessa naiinip ako, nasanay ako ng laging may ginagawa, kaya hayaan mo na ako.
.
Ang totoo gusto niyang libangin ang isip niya, ayaw niya munang isipin na ilang araw na lang ay ikakasal na siya..
.
Abby : ate Jessa samahan mo naman akong lumabas mamaya, mamasyal tayo.
Jessa : nako abby, di ako maka oo sayo, naubos na yong pera ko, mahirap naman kung mamasyal tayo ng walang pera ang bulsa.
Abby : huwag kang mag alala ate, sagot ko naman, basta samahan mo lang ako.
Jessa : Sige na nga.
.
At hanggang sa naroon sila sa isang mall, nanood sila ng sine, kumain sa fast food, at nag window shopping, at hanggang sa naoagpasyahan na nilang umuwi, sakay na sila ng taxi pauwi ng biglang mahagip niya ng tanaw ang kotse ni Vince, at nanlaki ang mga mata niya ng makita niya si Vince na may niyakap na lalake, at niyakap din siya ng lalake, traffic ng mga sandaling iyon kaya napagmasdan nyang mabuti ang mukha ng lalakeng niyakap ni Vince, napatingin siya kay Jessa at nagpasalamat si Abby na sa ibang direksiyon nakatingin si Jessa, at hanggang sa si Vince at ang lalake ay sumakay na ito sa kotse ni Vince, bumigat ang dibdib ni Abby, naalala ni Abby ang sinabi ni Macky na may Iba na itong mahal, iyon na daw ba kaya ang bagong mahal ni Vince, may mga namuong luha sa mga mata si Abby, parang gusto niyang magwala, sumigaw, dahil nasasaktan na ang puso niya, paano daw kaya siya magkakapuwang sa puso ni Vince. At ngayon nga na may bago na itong lalake sa buhay, ay gumuho ang inaasahan ni Abby na pag asa na sana nga daw ay maging totoo na sila ni Vince.
.
Itutuloy