__________________________________
𝗔𝗹𝗲𝘅’𝘀 𝗣𝗢𝗩
Tinitingnan ko ang mga papelis. Dadalhin ko ito sa bahay upang pag-aralan nang may biglang kumatok.
TOK…
TOK…
TOK…
“Bukas yan.”
Pumasok ang babaeng kinausap ko kanina.
“Good morning Sir,” bati niya sa akin.
“Good afternoon Ms.?” correction ko sabay tanong kung ano ang pangalan n’ya cause I forgot to ask her name awhile ago.
“Este good afternoon ho pala. Rhea Sintementi po” napangiti siya sa kamalian niya sabay hawak sa batok niya.
She’s tall. Maganda ang hubog ng kaniyang katawan. She seems to be active. Parang anytime, naka alert. Hindi pa tapos ang lunch break, naka present na ang sarili niya.
She looks so simple. Ewan ko but, I can judge the person through the face expressions and gestures.
“Maupo ka,” utos ko kasi tila nahihiya pa ito. Umupo naman ito.
“Kamusta ka?” tanong ko.
“Ahhh eh— okay naman ho. Kayo po Sir?” balik tanong niya.
“I’m okay, thanks,” maikli kong sagot.
“So ano po ang pag-uusapan natin?”
Direct to the point talaga siya. That’s so nice. Walang paligoy ligoy. I wonder kung bakit siya ang itinuro ni Febbie, ang manager na bakla kanina.
“Well explain to me kung ano kalakaran niyo dito. Alam ko naman kaso, yung samahan ninyo dito?”
Enexplain niya lahat. This time di na siya ngingiti-ngiti. She’s so seruos discussing about sa kalakaran sa loob ng factory. Habang nagsasalita siya ay di ko maiwasan na titigan ang mukha niya.
Mahahaba ang pilikmata, magandang hugis ng labi kahit tuyo. Makinis din siya. She’s beautiful without make-up. Napaka natural.
“So ayun na yun lahat Sir,” sabi niya pero di ko napansin.
“Sir? Na starstruck ho ba kayo sa akin?” pagbibiro niya kung kayat nagising ako mula sa pagkakatitig sa kaniya. Nakakahiya subalit di ko iyon ipinahalata.
“Well I wonder kung isa ka pa rin sa low position kung ikaw naman ang nag mamanage ng lahat ng ‘to. My mom told me na inoorganisa mo ang mga kasama mo lalo na ang trabaho mo,” explain ko.
Napangiti naman siya na wari’y nahihiya sa papuri ko.
“I ask Febbie about this but he can’t anawer me directly. I wonder kung bakit hindi ikaw ang naging manager,” takang tanong ko.
“Ahh eh Sir, 2 months palang ako dito. Saka, aalis din naman ako after 6 months,” sagot nito.
Nagsalubilong ang kilay ko. She’s a good worker. Why she need to go?
“Bakit?”
” Personal ho,” maikli niyang sagot.
Tumango ako.
“If is that so, hoping na magawa mo kung ano ang makakabuti sayo. Pero I’m expecting you to stay here longer.”
“Hoping Sir,” sagot niya and she smile.
Ngayon ko lang napagtanto ang pantay pantay at mapuputi niyang ngipin. She has a pure smile. Kaya ngumiti din ako.
Nag ring ang phone ko.
“Hellow?”
“Hellow, hon, where are you?” sagot ng kabila sa linya. My girlfriend.
“Nasa factory ako.”
“Can I go there?”
“Pag alas singko na. Oras pa ng trabaho ko okay?”
“Hmmmm okay,” sagot niya na pakiwari ko ay nagmamaktol yun. She’s spoiled.
“I love you.”
“I love you too,” sagot niya na may lambing. Well magtatampo na naman kasi yun if ever di ko sinalo ang pagmamaktol niya. May pagka childish. One of her flaws.
Nakayuko naman si Ms. Rhea. Tahimik.
“Sir, mauna na ho ako,” paalam niya. Ayoko sana kaso, wala naman na akong itatanong sakaniya. Beside, time na ng trabaho.
“Okay, thanks.”
Tumayo na siya saka naglakad papunta sa pintuan. Doon ko napagmasdan ang hubog ng kaniyang katawan. Napakaganda ng pagkaka kurba. Simplicity but wild.
____
𝗥𝗵𝗲𝗮’𝘀 𝗣𝗢𝗩
“Oyyyy Best ano napag-usapan ninyo?” agad na bungad sa akin ni Messy, Aling Melly at Nanay Corazon na tila kilig na kilig.
Nakangiti ako sakanila kahit nanghihinayang ako
“Ahhhh about nga sa trabaho. Dahil bago siya kaya ako napagtanungan niya,” sagot ko.
“Weee? Wala na bang iba? Like, do you have a boyfriend?” kilig pang kantiyaw ni Messy.
“Oo anak? Bagay kayo sa totoo lang,” sabi ni Aling Melly.
“May girlfriend na ho siya. Kanina kausap lang niya saka nag-aaral pa po ako kaya mas uunahin ko yun,” pag aalibi ko nalang sa kanila na totoo naman. Wala pa akong balak na makipag relasyon.
Sumimangot naman ang tatlo saka sinabing, ” Selos siya…”
“Maghihiwalay din ang mga yan,” dugtong ni...

Messy.
“Ewan ko sa inyo,” tanging naisagot ko.
“Hoy hoy hoy! Anong pulong niyo dyan at oras na nang trabaho ah. Di porket si Sir Alex na kibago bago na ang nag take over ngayon kay Ma’am Divina ay tatamad tamad na kayo,” saway sa amin ni Manager.
Nagsibulasan kami dahil doon.
” Sus, biglang sumipag si bakla. Noon, pa aircon aircon lang sa loob ng office. Sa una lang ‘yan. Pag kalaunan babalik yan sa dating gawi. Tamaaad,” pabulong na sabi ni Messy na naka irap pa kay Sir Febbie.
“Tumahimik ka nga,” saway ko sa kaniya.
Natapos naman ang trabaho. Alas singko na at kukunin ko na ang sahod kong 300. Kakangawit pero 300 lang ang kinita ko. Minimum wage. Haisss buhay.
Nagpaalam na ako sa aking mga kaibigan nang may mabangga akong babae sa pintuan.
” Ouch! Bulag ka ba?” galit niyang wika.
“Sorry Ma’am, nagmamadali ho kasi ako,” sagot niya na may halong galit pa rin. Naka straight blonde hair ito. Maputi, matangkad at makapal ang make-up. Baka siguro ito ang girlfriend ni Sir.
“Hon, what happen?” tanong ng lalaki mula sa likuran. Si Sir Alex.
“Ito kasing babae! Tatanga tanga, di man lang tinitingan ang dinaraanan,” sumbong nito.
“Sorry Ma’am,” ulit paumanhin ko na yumuko pa bahagya.
“Stop that, she already apologize naman. Hindi kalakihang problema,”
Bumuntong hininga ito saka niyakap ang nobyo. Napatingin naman ako sa ibang direksyon dahil naiilang ako sa ginagawa nila.
Kinuha ko ang mask sa loob ng aking bag saka isosout na.
” Yuck. Your mask seems to be used how many times,”panglalait pa nito.
” Hon! Ano ba?! ” nasigawan na ni Sir Alex ang girlfriend niya. Hindi na ako sumagot. Napahiya man ako subalit, wala rin akong magagawa kung sasagot pa ako. Wala akong kaya. Kaya kahit masakit, hindi ko ipapakita yun.
” Sir, uwi na ho ako,” ngiting paalam ko kay Sir.
” Ma’am paalam po,” paalam ko din sa girlfriend ni Sir.
Saka na ako mabilis lumayo sa factory. Gustong kumawala ng mga luha ko dahil sa inasta ng girlfriend ni Sir. Pero, wala e. Kahit apak apakan, kailangan magpakumbaba.
Nang may tumawag sa akin. Si Mama. Sinagot ko naman kaagad iyon.
“Anak, kamusta?”
“Ah okay lang ho Ma…” sagot ko na pigil na di maipahalata na gagaralgal na ang boses ko.
“Anak, baka naman meron ka diyan. Pangkain lang. Eh kasi yung last na ipinadala mo, nakuha sa project at baon ng mga kapatid mo,” paakikiusap nito.
“250 lang po maipapadala ko Ma.”
“O sige okay lang. May natira pa naman ulam sa amin. Pambili lang ng bigas,” sagot niya na kinabakasan ng ginhawa kaya nama napangiti ako.
Ayokong mamatay sila sa gutom kung kayat ganun na lamang ang pagsusumikap ko.
Dumaan muna ako sa Palawan Express para magpadala. Pagkatapos, bumili na rin ako ng toyo yung silver swan. Yun nalang iuulam ko mamaya.
Pagkarating ko sa bahay, agad akong nagsaing ng isang baso. Tapos sinabay ko na ang paglalagay ng mani sa selophane. Lalakuin ko ito sa labas.
Nang makabalot na ako ng mga isang daan ay kumain na ako. Madalian lahat kasi mamaya, may class pa ako. Online Class sa gabi.
Nang matapos ko na ang sarili ko ay nagpunta na ako sa mga may mga tao tapos nagbenta.
“Bili na ho kayo ng mani!” paulit ulit kong sigaw.
Mabuti nalang may bumibili hanggang sa may sasakyan na huminto sa harap ko. Kinabahan ako dahil baka kidnappin ako. Alalis sana ako kaso biglang bumukas ang window.
“Hey! Ikaw yung babae sa factory. Nagtitinda ka rin pala ng mani,”. Natatawa nalang niyang sabi.
“Hon, please… Don’t treat her like that,” sita ni Sir Alex.
“Good evening Sir/ Ma’am ?” bati ko sa kanila na may ngiti. Pilit kong itinatago ang sakit dahil ayokong makitang naapektuhan ako.
“Good evening din Miss Rhea. Bakit andito ka? Nagtitinda ka rin pala.” sagot nito.
“Opo Sir, kailangan kumayod eh,” pag-aamin ko.
“Magkano yan? Bibilhin ko lahat,” suhestyon niya.
“Hon,” maktol ng babae.
“Sir, wag na ho.”
“Sige na! Para makauwi ka na kaagad,” muli pa niyang pilit kaya wala na akong nagawa. Habang si Ma’am ay di umiimik. Pero halatang galit.
Ang bait pala niya. Kaya binenta ko na sakaniya..
___________________________________________
Abangan….