Tahimik lang akong umiiyak pero Hindi ako susuko, kaya ko ‘to, kakayanin ko.
Tumunog ang cellphone ko hudyat na may nagtext.
“I’m sorry Cathy, I didn’t know, I can’t do anything even so, my dad have trust issues against you” Si Micka pala, pinunasan ko ang mga luha sa aking Mata.
“It’s okay Micka, I understand” reply ko sa kaniya, Wala pang isang minuto ay sumagot na ito.
“Are you okay?”
“I guess?” Sagot ko, Hindi ko Alam, Hindi ko Alam kung ano ang nararamdaman ko o ano ang dapat maramdaman ko.
“Where’s Mr. Villarosa, Is he there?” Tanong n’yang nagpakalabog sa puso ko, Hindi ko pa pala nasabi sa kan’yang Wala na kami ni Riguel.
“No, he’s not here. We broke up” natahimik s’ya sa sinabi ko, tila ba ay tinatansya n’ya ang nararamdaman ko.
“Who are you talking to?!” Narinig ko ang papa ni Micka sa kabilang linya, agad naputol iyon. Siguro ay pati si Micka na aapektuhan dahil may kumoniskasyon parin kami hanggang ngayon. Kaylangan ko na rin s’yang iwasan.
Nakakapanghina na pati ang taong Mahal na Mahal mo kaylangan mong iwasan dahil ayaw mo silang mapahamak.
Naisip ko kung ‘wag na lng kaya akong maghanap ng trabaho at gumawa na lng nang sariling Business. Coffee shop!
Kahit Alam kong Wala akong hilig sa ganito, susugal pa rin ako, kaylangan ko ng stable job.
Inihanda ko ang pera kakaylanganin para makapagsimula nang isang maliit na coffee shop.
Magrerent ako ng pwesto sa isang building para rito.
Kaunting renovations lng naman ang kaylangan at by next week p’wede na akong magsimula.
Lumabas ako ng kuwarto dahil nakaramdam ako ng gutom.
“Did you find a job?” Iling agad ang naisagot ko kay mama nang nakita s’yang nagaayos ng gamit sa Kusina.
“You’ll go out again tomorrow to find?” Tanong muli ng aking ina.
“I won’t, I’m planning on building a coffee shop, ma” Aniya ko.
“That’s better Hija” nakahinga ako ng maluwang na sang ayon din ang aking Ina sa balak kong gawin.
Nagsimula na nga ang paghahanda ko sa itatayong Business.
Nasa kalagitnaan na kami nang pagtatayo ng building, Nagulat ako ng mag email sa akin ang Architect na kinuha ko para sa design.
“I’m sorry ma’am, we need to cancel our project” napakunot ako ng nuo, bakit n’ya naman icacancel?
“Why, is there a problem about my project po?” – ako
“I’m sorry ma’am, we need to stop the construction of your coffee shop, you cand find other company that can continue your coffee shop, I’m sorry for this ma’am” aniya, Sht! Baka kunektado na naman ito sa Nangyari sa Amin ng mga Villarosa!
It’s my own idea! Hindi na ako mag w-work sa company! Ano bang Problema nila sa akin? Dahil ba anak ako ng isang Martinez?! I gritted my teeth because of what I’m thinking.
Pinuntahan ko ang narengtahan na place, ano naman ang gagawin ko rito pag Hindi ito natuloy? Sayang ‘yung pera ko! I should ask for a...

refund!
Nagtungo nga ako sa kumpanya nila, Bakit sinimulan pa nila kung Hindi naman tatapusin? I cand file them a case, pero Hindi ko ‘yon gagawin! I just want my money back.
“Hello ma’am, I need to talk to the head of Architecture department” Aniya ko sa babaeng nasa lobby.
“Just a sec, ma’am” sinuyod ko ng tingin ang buong lobby at nakita ko na naman ang mga mapanghusgang tingin ng mga Tao sa akin. Nagkibit balikat na lamang ako, sanay na.
“You can now go ma’am” tumango ako sa babae, itinuro n’ya naman sa akin ang opisina ng head nila.
“Good morning po, I just want to ask for a refund about my coffee shop project, cancelled na po Kasi” aniko.
“I understand that you want a refund Ms. Martinez, but we can just give you half of it, ibinili na kasi namin ng mga kaylangan ung iba para sa project” nagtiim bagang ako, what the heck? Ako ang dehado dito ah! Dapat ituloy nila kung ayaw nilang mawalan ng pera!
“What?!” Hindi ko napigilan ang sarili at napasigaw na lamang.
“I’m sorry for that Ms. Martinez”
“You should give me back the whole expenses-” bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay bumukas ang pintuan, bumaling ako ruon at nakita ang isang matangkad, sophisticated, at sexy na babae.
“Ms. Martinez, this is Ma’am Solene, daughter of the owner of this company” tumaas ang kilay ng babae ng matamaan ako. I don’t like her aura, that’s for sure!
“I just need my whole money back, please” bumaling ulit ako sa kanilang head.
“Gan’yan ka na ba kadesperadong maibalik ang pera mo Catherine? Bakit kulang na kulang ka na ba sa pera?” Si Solene, kumunot ang nuo ko. Ano bang Alam n’ya sa nangyayare rito?!
“For your information ma’am Solene, ako ang madedehado dahil Hindi Naman itutuloy ng head n’yo Ang project! Tapos kalahati lng ang ibabalik sa Akin! You should be responsible for the expenses Lalo na’t Hindi n’yo naman itutuloy!” There, I said it with whole confidence.
“Bakit kulang na kulang ka na ba sa pera? Should I give you double of it?” Pang mamaliit nito sa akin, damn I feel insulted.
“Ibalik n’yo lng ang pera ko!”
“Okay, fine.” Ani ni Solene at nagpaulan ng pera galing sa kan’yang bag.
Hinagis n’ya Ito sa akin, sa pagmumukha ko. Damn, napupuno na ako sa babaeng ito!
Natawa pa s’ya sa reaksyon ko.
“There, Naibalik ko na” humalakhak pa s’ya, damn this woman!
Agad kong kinuha ang mga perang nagkalat sa lapag, tinatawanan n’ya lng ako.
Nang natapos kong pulutin ang lahat ay tumayo na ako.
Sinampal ko s’ya, Hindi n’ya iyon inaasahan kaya Hindi n’ya naiwasan.
“How pathetic that you have those kind of attitude!” Aniya ko bago nagmartsa palabas ng kumpanyang iyon! Sawang sawa na akong umintindi, Kung Hindi nila maintindihan ang nangyare, Wala rin silang karapatan para intindihin ko sila!
To be continued…
__________________
Magandang Gabi, salamat po sa pagbabasa 💚