Tulad ng nakagawian, inihanda ko ulit ang sarili ko para pumasok sa trabaho.
Bukas na pala ang alis ni mama patungong U.S, malulungkot na naman ako ng ilang araw.
Narito na naman si Ezekiel sinusundo ako,
“Ma punta na po kami,” pagpapaalam ko.
“Ingat kayo ‘nak” tumango ako at naglakad na patungo sa sasakyan ni Zeke.
“Paano ba magsimula ng panliligaw?” Binasag ni Zeke ang katahimikang namumutawi sa amin.
Namumula pa s’ya nang banggitin Ito, natawa naman ako, Tsk. Torpe!
“Start being friendly with her, atsaka lumayo layo ka sa akin. Turn off ‘yon para sa kan’ya kasi gusto mo s’ya pero may sinusundo kang iba” mahabang Saad ko, dahan dahan s’yang tumango.
“Hindi na kita masusundo bukas, I’m planning to be with Hasmin tomorrow” Aniya, tumango naman ako, it’s totally fine with me. Mag Taxi na lang ako bukas or maybe it’s time for me to get a car.
“Sure, it’ll be fine. I’m also planning to get a car” Sabi ko kahit hindi ko pa sigurado kung kaya ki nga bang matutunan ang pag d-drive agad agad.
Natahimik na kami pagkatapos non at hinintay na lamang makarating sa kumpanya nila.
Napansin ko kaagad ang mga tingin ni Hasmin sa Amin, tahimik akong ngumisi.
“You should start pursuing her before it’s too late!” Kumaway na ako Kay Riguel para magtungo sa table ko.
Umupo na ako at nagsimula na agad magtrabaho, natigil lang ng tumawag ang binayaran ko para mag imbistiga sa Nangyari kay papa.
“Good day Ma’am Martinez, we found out that what happened to your dad is purely an accident, we Will send you the evidence for further details, thank you” at naputol na ang tawag.
Matatahimik na ako, I just can’t understand bakit nagpakalasing si papa? Ganoun na ba s’ya ka depressed? I know we can get through it if we are together but he left us. It’s just sad and really hard to accept.
Habang nagtratrabaho ay ang nasa isip ko lng ay bakit yuon ang naisip ni papang gawin? Hindi ko Kasi maintindihan.
Lumipas ang minuto ay may tumawag muli, Akala ko ang investigator na ang tumatawag ngunit nang sagutin ko ito ay walang nag sasalita.
“Hello?!” Aniya ko ngunit Wala talagang nagsasalita, tignan ko ang number at hindi ito pamilyar sa akin.
“Hello po?!” Wala pa ding sumasagot.
“Hello? Ibababa ko na po kung Wala kayong sasabihin” Saad ko ngunit Wala...

talagang nagsasalita sa kabilang linya, kaya Wala akong nagawa kundi patayin Ito.
Nakakapagtaka bakit naman may tatawag sa akin tapos Hindi magsasalita? Prank call na naman siguro.
Trabaho ang inatupag ko buong araw at umuwi lng ng matapos na.
I want to spend the remaining hours of my mother here in Philippines, baka lumabas kami mamaya.
“You want to go shopping, ma?” Tanong ko matapos bomeso sa kan’ya, Dali Dali s’yang tumango sa anyaya ko.
“Of course Hija!” Maligayang Aniya n’ya, I want her to remember Philippines, Hindi ko Kasi sigurado kung uuwi pa s’ya rito.
Hindi ko nga din alam kung ano ang gagawin sa bahay namin eh.
Nagbihis nga kami at nagpunta na sa isang malapit na mall, kumain muna kami ng dinner sa isang malapit na restaurant.
“Don’t you know, Hija? The Vigillia’s company got bankrupt today!” Si mama ang nagsimula sa usapan namin habang kumakain, napakunot ang nuo ko, kaylan lng nung nagtapon s’ya ng pera sa akin.
“Why mama?”
“I think it’s because of their attitude, marami silang tinanggihang projects at ang tinatanggap lng nila ay iyong sa mga mayayaman at pumalpak pa yata!” Nagpatuloy si mama sa pagkwekwento.
Even though she have a bad attitude I still feel bad for her.
“I don’t know kung ung ung pinagbentahan ba nila ng shares so kompanya nila ang may kagagawan kung bakit nagkaganuon o talagang nanghihirap na sila, matagal na.” Dagdag pa ni mama, tumango ako at Hindi na dinugtungan pa ang sinabi n’ya.
“Are you sure you don’t want to come with me, Hija?”
“Yes mama, I’m thinking I’ll stay here for a week tapos po susunod na ako sainyo” ngiti ko na nakapagpasayang muli sa aking Ina, she don’t want me to be left alone here kaya ganiyan.
“Imove ko na lang din kaya ang flight ko next week para makasabay ka?” Agad kong inilingan ang suggestion ni mama, I know she’s excited and the only thing that’s keeping her to not go that fast is because of me.
“Wag na mama, I can handle myself and besides we will talk and video call a lot! It’s just days na magkakalayo Tayo” aniko at sumubo ulit ng pagkain.
Habang namimili kami ni mama ay Hindi ko mapigilan ang pagiging Hindi kumportable, nararamdaman ko kasing mayruong nakatingin sa akin.
Napaparanoid na yata ako.
To be continued…
__________________
Salamat po sa paghihintay 💚