Hello poπ akin pong iku-kwento sainio ung mga panahong di mabilang-bilang ang mga crush ko,hehe at tungkol po ito sa paghanga na akala mu siya na pero di pala at sigurado po akong hindi lang ako ang nakaranas nito.Hmmmm…amininπ. Nagsimula po un nung 2ndyear highschool po ako,ung pakiramdam na ang sarap pumasok sa paaralan araw2 at ayaw pa talaga ma-late kung pwede lng sana noh.hehehe. At take note ha may pitong section ang 2ndyear and all levels at bawat section my crush ako.hhahaha grabe ang takaw noh…pero totoo po yan siguro mga sampu grabe. Alam naman natin mga kaibgan na paghanga lang yun diba. Syempre meron padin akong tinatawag na special crush,un yung kaklase ko(omg e2 na un bez)sa harap ko pa siya nakaupo kaya naman di talaga ako mapakali sa upuan ko bez.un bang pag magsasalita siya ay parang naghahabulan ung kaba ng dibdibq. Ano ba yan,tapos pag lumilingon naku.. ….oh lupa lamunin mo ako.Hahahaha grabe. Landi bez. Naisip ko lang ganun pala ako...