Pero ayos lang wala na din naman akong balak pang bumalik dun…diba saklap? karma ko rin ata yun dahil sa maling nagawa ko sayo. I’m so sorry Ericka. Pinagsisisihan ko lahat. Sana mapatawad narin ako ni Michelle.”
“ako rin, andito rin naman tayo kailangan rin natin ng closure. Mag pagkakamali rin ako sayo.Pinaasa kita at naglihim ako. Natural lang na magalit ka sakin pero nangyari na ang lahat all we have to do is forgiveness. I’m sorry Jerome , I’m sorry meg at pinapatawad narin kita”
“Can I hear it again Ericka? ikaw lang kasi talaga ang kilala kong tatawag ng Meg sakin. Masaya akong nagkaayos tayo. Si Mich nalang ang kakausapin ko.”
“nasa amin kasi sya ngayon.Dinalaw kami kasama ng anak nya. Ito nga oh binilhan ko ng gown para sa binyag nya.” sabi ko
“Talaga? andami kong na miss dito sa Pinas. Hay buhay! nagpakalayo layo pako, eh dito rin naman ang bagsak ko. Di ko mahahanap sa ibang bansa...

ang freedome. Muntik ko ng makalimutan congrats pala sa inyo ni CEO. Di ko ini expect sya pala ang asawa mo. Congrats sa kasal nyo next month.”
“Siguro napanood mo sa news. But thanks Meg, makakahanap karin ng ka match mo. Mark my word.”
“Yeah, I know. Bago ka umuwi pwede mo ba kong samahan bibilhan ko lang ng toys yung pamangkin ko. Tapos ikumusta mo naman ako sa anak mo sabihin mo lumaki syang mabuting tao tapos magbabasketball kami pag naging binata na…update mo naman ako pwede ba?” nakangiting sabi.
“Sus, walang problema. Hmp, Meg? di na pala ako magtatagal baka inaantay nko ni Mich wag kang mag alala sasabihin kong nagkita tayo” sabi ko at tumayo.
“ah Ericka?” pahabol nya.
“hmp?”
“mag ingat ka, and thank you for the friendship” sabi nya. at ngumiti lang ako nakaalis nako sa harap nyat ayokong magpakita ng emosyon. Kahit nagkasira kami sa huli di parin maitatangging minsan ko ring minahal ang taong yun.