Sa panulat ni Rocel P. Cheche
Si Debbie at Diana ay nag-aaral sa isang private school si Lola Maneng ang nagpapaaral sa kanila, may malaki itong puwesto sa palengke, may tindahan sila roon, iba ibang klase ng paninda, pagkain, gulay, karne at mga prutas at kung ano ano pa, kaya medyo ayos naman ang kinikita nila, tuwing 5:00 ng umaga ay naroon na si Lola Maneng hanggang 5:00 ng hapon kasama ng dalawa niyang tindera, pag sabado naman ay sarado ang tindahan niya at nagpapahinga siya, pag linggo naman ay nagsisimba siya, pag medyo may libreng oras si Diana, tinutulungan niya si Lola Maneng.
Samantalang si Debbie puro kalokohan nga ang alam, walang ginawa kundi makialam ng buhay ng iba.
Dumaan ang mga araw, nagkagulo sa klase at sangkot sa problemang ito si Debbie.
Ipinatawag si Debbie at kinausap ng Principal nila… Sa Paaralang kanyang pinapasukan.
” Debbie, alam mo ba na inirereklamo ka ng mga Magulang ni Lilibeth? Dahil si Lilibeth ay pinagkakalat mo na buntis! Nakakahiya sa mga Magulang niya, nagkakalat ka ng tsismis…” wika ng kanilang Principal.
” Madam Principal, hindi naman po ako ang nagkalat ng balitang iyon na buntis po ang kaklase kong si Lilibeth, wala po talaga akong alam dun.” Magalang na pagpapaliwanag ni Debbie.
” Kung hindi ikaw? Sino??? hindi mo ba alam na sikat na sikat ka sa kaingayan?, nagkakalat ka ng tsismis at baka nga totoo ang sinasabi nila.” Galit na wika ng kanilang Principal.
Nang mga oras na iyon kakaibang Debbie ang nakita ng lahat dahil ito’y seryosong seryosong nagpaliwanag, umiiyak ito at ramdam ang pagkasinsero nito.
” Madam Principal, maniwala po kayo sa akin, wala po talaga akong alam sa kung anung nangyari kay Lilibeth, hindi ko po magagawa talaga na sirain ang buhay ni Lilibeth, madaldal lang po ako pero di ko po talaga kaya manira ng buhay ng iba.” wika ng lumuluhang si Debbie.
Kinausap ng Principal si Lola Maneng ukol sa ginawang eskandalo ni Debbie at dalawang linggong hindi pinapasok sa klase si Debbie.
Sa dalawang linggong iyon, isang tao lang ang naglakas loob na dumalaw sa kanya at ito’y si Jerry…
Ipinagtanong ni Jerry ang bahay nila Debbie, nadatnan ng binata na nakaupo sa labas ng bahay nito si Debbie na malungkot ito, nag- iisip at ibang iba sa dating Debbie…
” Debbie, kumusta ka na?.” Bati at tanong ni Jerry.
” Ayos naman Jerry, pero teka bakit ka naparito? Maupo ka muna, siguro susumbatan mo rin ako kasi napakaingay ko pati buhay ng iba pinakikialaman ko, buti ka pa tahimik ang buhay mo, Ano ba itong pinagsasasabi ko, Oo nga pala Jerry, Anong ginawa nyo sa klase? May T.A. ba tayo?.” mahabang wika ni Debbie.
” Mayroon, bakit nami-miss mo ba ang mga T.A. natin?.” Pabirong wika ni Jerry.
” Sana nga kagaya kita, napakasipag mong gumawa ng T.A… napakasipag mong mag-aral.” wika naman ni Debbie.
” Debbie kung susubukan mong mag-aral ng mabuti at seryoso ka sa pag-aaral mo, magagawa at makakaya mo.” paliwanag ni Jerry.
” Ah… eh… ganoon ba yun…?.” wika naman ni Debbie.
” Bakit, nag-iisa ka nga pala ngayon? Nasaan si Lola Maneng?.” tanong ni Jerry.
” Nasa palengke siya, nagtitinda roon, gusto ko nga sumama para tulungan siya kaya lang sabi niya kaya na raw niya at nung mga tindera niya… baka daw makagulo pa ko doon kaya eto pinagbantay na lang niya ko ng bahay baka raw kasi mawala ang nakatago niyang yaman dito sa bahay, bantayan ko daw…Si Ate Diana naman pumasok sa school pero mamaya narito na iyon .” paliwanag ni Debbie.
” Ah… ganoon ba? Debbie, alam mo ba nami-miss ka na ng mga Classmate natin.” wika ni Jerry.
” Talaga? Totoo ba? Sabihin mo sa kanila, super duper na nami-miss ko na rin sila… pero may tanong ako sa iyo? Sila lang ba talaga ang nakakamiss sa akin? Ikaw ba hindi mo ko nami-miss Jerry?.” pabiro ni Debbie na nagpa beautiful eyes pa.
” Siyempre, Oo naman, namiss rin kita Debbie.” wika ng nakangiting si Jerry.
” Asus! Totoo, promise,...

namiss mo talaga ko.” Paulit na tanong ni Debbie… habang biglang namula ang pisngi ni Jerry at napansin ito ni Debbie.
” Uyyyy! namumula si Jerry, may crush ka sa akin nohhhh?.” pabiro at pang- aasar ni Debbie.
” Ikaw? talaga Debbie masyado ka talagang palabiro, Sige na mauuna na ko Debbie may pupuntahan pa ko.” wika ng nagpapaalam na si Jerry.
Habang papatayo na si Jerry ay sabay dating ng Ate Diana ni Debbie.
” Oh… bakit nasa labas kayong dalawa, pumasok tayo sa loob, eto may dala akong puto cake, kumain muna tayo.” wika ni Diana na pumasok na sa loob ng bahay.
Sinundan siya ng tingin ni Jerry.
” Debbie, siya ba yung Ate mo na kinukuwento mo sa amin? Napakaganda pala niya talaga, pang Miss Universe ang dating.” wika ng humahangang si Jerry.
Biglang sumimangot ang mukha ni Debbie at tila tinubuan siya ng selos dahil gusto niya na siya dapat ang pinapansin ni Jerry hindi ang Ate Diana niya.
” Oo Ate ko siya, sige na umuwi kana Jerry, di ba may pupuntahan ka pa…?.” wika ni Debbie na pinauuwi bigla si Jerry.
” Hah… eh… ok lang naman na mamaya na ko pumunta doon sa pupuntahan ko, pakilala mo naman ako sa Ate mo Debbie.” wika ni Jerry.
” Ay! masungit kasi yan… si Ate ko… kaya nga walang nanliligaw sa kanya tapos ayaw niya ng baduy magdamit at laging nakasalamin na lalaki at ayaw rin niya ng mas bata sa kanya, gusto niya yun matanda sa kanya.” mga paninira at dahilan ni Debbie sa Ate Diana niya para lang hindi magkausap si Jerry at Diana.
” G-Ganun ba? Ikaw talaga Debbie, ipapakilala mo lang naman ako sa kanya ang dami mo pang sinabi, sige na nga mauna na ko, uuwi na ko, magkita na lang uli tayo sa school pagbalik mo doon… bye Debbie.” wika ng nakangiti at nagpapaalam na si Jerry.
Ngumiti lang si Debbie at ikinaway lang niya ang kamay niya habang papalayo si Jerry pero sa totoo, kilig na kilig na si Debbie.
” Bye my prince Charming!..” bulong ni Debbie.
Kinagabihan…
Hindi parin natutulog si Debbie at ang kanyang Ate Diana kaya nagkuwentuhan na muna silang magkapatid habang si Lola Maneng ay malayo na ang narating sa pagtulog.
” Ate, bakit nga pala hindi ka pa nagkakaroon ng boyfriend? Maganda ka naman, sexy, matangkad, mestisa, alam mo ba ang mga tulad mo ang pinapangarap ng mga kalalakihan.” tanong ni Debbie sa Ate Diana niya.
” Sa ngayon kasi Debbie, gusto ko unahin ang pag-aaral ko para maabot ko ang pangarap ko, saka matanda na si Lola Maneng, gusto ko pag natupad ko yun pangarap ko, ako naman ang kakayod para sa kanya, para ibalik ko sa kanya ng buong buo ang pinaghirapan niya sa pag-aalaga niya sa atin dalawa.”
” Ate, grabe ka naman, pwede naman na pagsabayin yun lovelife at pag-aaral, bigyan mo ng saya ang buhay mo.”wika ni Debbie.
” Ano ka ba Debbie? Sa ngayon, kuntento na ko sa iyo at kay Lola Maneng, kaya ikaw mag-aral ka naman na mabuti, saka ayusin mo ang buhay mo Debbie, tingnan mo nga ang ginawa mo, nasuspende ka dahil hindi ka nag-aaral mabuti, huwag ka munang mag-aasawa, pag-aaral muna, ok!.” paliwanag ng Ate Diana niya.
” Eh… Ate paano kung meron akong Crush? Paano kung sinasabi ng puso ko na mahalin ko yun crush ko, mapipigilan ko ba ang puso ko na tumibok tibok kung ang sinisigaw ay siya ang lahat sa akin.” paliwanag ng nagpapatawang si Debbie.
” Ayan ka na naman Debbie puro ka kalokohan talaga, ok lang kung Crush pero huwag mong ibibigay ng buong buo ang puso mo…kasi mahirap kapag nasaktan ka nito.”wika ni Diana.
” Ate, parang may pinagdadaanan ka, aminin mo na kasi, may nanakit ba sa iyo? sabihin mo sa akin para umbagin ko, sino ba yun? para hindi ka na niya saktan.”wika ni Debbie.
” Walang nanakit sa akin, sige na halika na at matulog na tayo.” yaya at wika ni Diana sa kapatid niyang si Debbie.