Maningning young (me)
Title: “Don’t forget me”( already published) This is the part 2
Title: “The promise”
Genre: thriller, drama
Part 2
Pag bukas ko ng pinto ay bumungad sakin ang isang litrato ng aking best friend na si Kate!!!
Parehas kaming mag ka shoulder to shoulder nakangiti at nakatingin sa camera!! Tumulo na rin ang luha ko ng makita ko sa likod nang picture ang salitang
“Don’t forget me!!”
Di ko mapigilang umiyak dahil magsisimula palang akong mag move on pero bigla syang nagparamdam😔
Siguro nga ay ramdam Nya na may kaibigan nakong bago,,,,
Napa upo nalang Ako sa Kama at di ko na Talaga Kaya Lang bumuhos na ang luha ko Malabo yung paningin ko sa sobrang Dami ng iyak na naagos,,,
At naaaninag ko ang babaeng nakatayo sa harap ko di ko ma clear Kung sino pero di ko Alam Kung ano ang Gagawin ko pinunasan ko ang aking mga luha at nawala sya bigla Alam Kong si Kate yun…
Nakatulog Ako sa kakaiyak,,,,,
Ding dong🎶🎶
Pag tayo ko ay umaga na pala,, binuksan ko ang pintuan at nakita ko si Aida pinapasol ko sya,,,
“Uyy Kamusta bat namamamaga mata mo??” Tanong Nya,,
Ngumiti Lang Ako at sinabing Wala Lang toh!!!
“Bat ka nga pala napadalaw??” Tanong ko..
Bigla syang yumuko at parang nadismaya…
“Kagabi kasi ma-may—”
Nag umpisa syang umiyak…
Nilapitan ko sya’
“Ano Aida Bakit????” Nag aalala Kong tanong at may inabot sya sakin na papel,,,
Pag bukas ko.
.
.
.
“LEAVE MY BEST FRIEND ALONE!!!”
Nabitawan ko ang papel at nalaglag ito sa sahig.. Napailing nalang Ako….
Tumingin sakin si Aida at parang nagtataka…
“Bakit Amara may problema ba sa sulat??” Tanong Nya
“Wa-wala naman!!” Tanging Sagot ko…
“Alam mo ba na kasi kagabi!! May kumatok sa pintuan ng kuwarto ko,, tapos pag bukas ko wala naman Tao!!!! Nakita ko Lang yang papel nayan sa lapag..!!!” Nanginginig sya Habang sinasabi Nya yun..
Niyakap ko sya at ganun din sya..
Mabait naman si Aida para pigilan Nya Kami matagal na syang wala at desperada na ko maging masaya at maka move on,,,,
1 hour later …..
Lumabas Kami ni Aida para kumain sa labas at nakita ko si Mama na sasakay ng bus,,
“Ma!!!!Ma!!” Sigaw ko…
Lumingon sya at ngumiti,,
“San kayo pupunta!!”tanong ni mama..
“Kakain po Kami sa labas!!” Sabi ni Aida,,ngumiti Lang Kami sa isa’t isa at umalis na si mama para sumakay ng bus..
Kumakain na Kami ni Aida dito sa May McDonald’s nag kukwentuhan Kami ng Kung ano ano at nakalimot na Kami sa mga kababalaghan na nagyayari sa aming paligid,,,
Pag katapos namin kumain at umalis na Kami pumunta naman Kami ng park at doon May sariwang hangin sa kabilang Banda may nag babasketball,,,
Umihip ang malakas na hangin at para kaming baliw na kunwari nililipad haha,,
Tapos nun ay–
“Siz!! Nahilo Ako bigla!!” Seryoso nyang sabi..
Medyo nag alala Ako as a Bestfriend kasi nga nahihilo sya alangan naman tawanan ko pa sya diba…
Itinayo nako sya pero parang nahilo nadin Ako parehas kaming natumba at—-
.
..
…
…..
…….
Nahirapan akong tumayo sa higaan- HIGAAN KO!!!!!!
Gulat Kong sabi !!
Na-nasaan si Aida???
Bakit nandito Ako sa kwarto ko ….
Agad akong bumaba at wala namn si Aida doon tine- text ko si Aida pero Hindi sya nasagot…
Natry ko din tawagan !! Pero wala padin…
Nagsimula nanaman akong mangamba!!!!!
Lalo akong nag aalala sa lahat Nya.. Di ko Alam Kung sino nagdala saakin dito..
Palabas na ko ng bahay para puntahan ko si Aida pero may nakaipit sa pinto na papel nanaman
Dali Dali ko itong binuksan at mas lalo akong kinabahan sa sulat….
“YOUR SAFE!!!”
Hindi ko maintindihan,, pero pakiramdam ko si Kate ang may kagagawan Nito….
“Oh Kate Pakiusap lubayan mo na Ako!!! Gusto ko nang maging masaya!! Diba mag best friend tayo ayaw mo ba ko maging masaya??” Pag mamamakaawa ko…
At bigla nalang May maingay na galing sa kuwarto ko na
“Ohhhwummmmmbbbbbaaaaaa” boses ito ng kakaiba ng nilalang…
Lalo akong natakot lalabas na Lang Ako ng bahay at Dali Dali akong lumabas biglang nagsara ang pinto…
“Tulong!!!! Tulungan nyo ko!!!!” Pagmamakaawa ko ….
Pero wala man kahit isang nakarinig…
Nakita ko ang mga bakas ng duguan na paa papunta sa kusina…
Hinihingal Ako lalo at mas lalo akong natatakot …
Sinundan ko ang mga bakas ng paa para malaman ko Kung Anong meron,,,,
Pag dating ko sa dulo may isang pintuan… At Eto ang aming warehouse madilim sa loob Nito tapos mabaho pa Malaki ang aming warehouse Kaya natatakot akong pumasok pero doon tumigil ang bakas ng paa….
Dugdugdug dugdugdug
Ang bilis ng tibok ng puso ko Kasabay pa ng pag taasan ng mga Balahibo ko!!
Pag bukas ko…..
Sobrang dilim at wala akong makita kahit ano may bintana na maliit pero mukhang Hindi Ako kasya may liwanag ito at nakatutok sa sahig….
Dahan dahan akong naglakad kahit takot Ako pero biglang Sumara ang pintuan Nito!!!
Pilit ko itong Buksan pero Hindi nabukas!!!!
Humarap ulit Ako sa dilim na Habang nakasandal sa pintuan Kasabay pa ng pagkabog ng aking dibdib…..
“Psssst!!!” May nagsutsut,,,
Mas lalo akong kinabahan,,
“Sino yan?? Hingal Kong tanong,,
May nagkalansing na mga lata tapos May narinig akong kinakaladkad na Anong bagay.. Parang metal ata yon!!!
Nagulat Ako ng ibato Nya Ito sa harap ko isa pala itong metal box at mukhang pamilyar saakin Ito para syang treasure box pero gawa ito sa metal..
Nagtataka Ako kasi Bakit parang kakaiba ang nararamdaman ko..
Lalong bumibilis tibok ng puso ko….
Para akong kinakabahan..
Kinuha ko ito at kinalog..
…..
Pag katapos ay bubuksan ko na pero naka lock kaylangan ng susi para mabuksan,,
“Saan namn Ako hahanap ng susi!!” Bulong ko sa sarili ko Habang nanginginig sa takot….
Inikot ikot ko Ito para makita Kung ano ang itsura ..
At may papel na nakaipit sa gilid buti nalang inikot ko para makita ko,,
Pag bukas ko ng papel…
“ON YOUR POCKET!!!”
Nagtataka Ako sa bulsa ko daw tingnan edi tiningnan ko nga
Shuta!!! May nakapa akong MALIIT na bagay..
Pag luha ko maliit na susi
Lalo na akong kinabahan at nagtatayuan ang mga Balahibo ko binuksan ko ang treasure metal box at ang laman—-
Mga paper doll na maliliit..
Hinalungkat ko Ito at nalungkot Ako dahil nandun parin yung mga letters na binibigay Nya saakin kapag birthday ko eto yung mga huling birthday ko Nung kasama ko sya…..
Dear My Bestfriend Amara..
Happy Birthday sayo aking matalik na kaibigan mahal na mahal kita Alam mo yan...

ayaw kitang nako kitang Malungkot at nakasimangot Ayoko din na may kasama kang iba bukod sakin :c Alam mo naman na nagtatampo Ako at ganun pero ang promise natin Hindi mabubura ha!! Kahit Isa man satin ang mawala wag mo kang makalimot saakin ha palagi mong isipin nasa tabi mo Lang Ako ha!!
-Love Amara…
Mas lalong tumindig ang Balahibo ko ng italikod ko ang papel dahil doon may nakalagay na….
“Palagi akong nasa Tabi mo!!!”
Wala naman yun dati eh natatandaan ko pa…
Napapikit Ako at may presence akong nararamdaman na nasa Tabi ko Lang kapag nakapikit Ako nakikita ko parin ang paligid Atttttt
Pati sya na naka tingin sakin kaharap ko pero pagdumilat Ako wala sya,,,,, Ano toh!!!
Lalo akong kinakabahan dahil ibang iba na ang itsura Nya dahilan na patay na sya at nag mumulto ang sama ng tingin Nya saakin Habang ako’y nakapikit… Sobrang lamig ng paligid kahit Hindi naman malamig sa totoo Lang mainit pa dito kanina ngayon Lang lumamig…..
Lalong bumibilis ang tibok ng puso ko dahil sa nakakatakot nyang mukha :
Kulay puti na ang mga mata na ang sama ng tingin saakin tapos yung buhok Nya ganun parin pero magulo.. Yung damit Nya kilay puti pero puro putik…. Tapos Nakangiti sya Habang ang sama ng tingin Nya para bang may kakaiba… Nitry ko mag salita..
“K-Kate !!!pls Lang gusto ko na maging malaya ayoko ng Ganito lalo Lang Ako natatakot!!!!” Naiyak Kong sabi.. At ang ekspresyon Nya nag iba..
Parang nalungkot at yumuko…
Naramdaman ko na din ang tulo ng luha sa aking mga mata na tila natatakot na Hindi ko ma explain.,,,,,
Tapos nun ay tumingin sya saakin at hahawakan Nya ang mukha ko.. Habang ang mukha nya’y Malungkot pero sobrang dungis…
Hinawakan Nya Ito at tumayo sya.. Ayoko naman tumayo din..
Tapos parang nagpapaalam na sya na ewan Hindi ko maintindihan…
Malungkot ang mukha Nya sa sinabi ko… Pero Tama na Siguro Nung buhay pa sya Hindi naman pwede Habang buhay akong nag iisa,,,,,
Dumilat Ako at wala na sya..
Bigla nalamang bumukas ang Ikaw pero nagkukundap kundap.. Pero umayos na….
Bumilis tibok ng puso ko…
At nakita Kong nakatayo si – si Aida!!!!
Agad akong tumayo para sagipin sya pero bigla nalamang lumitaw si Kate kahit ako’y nakadilat….
“Aida!!!!” Sigaw ko
Paglitaw ni Kate may Hawak syang patalim…. At ang mukha Nito ay nakangiti pero masama ang tingin..
Pupuntahan ko na sana si Aida para kunin Habang ito ay walang Malay pero hinarangan Nya…
Lumuhod Ako para magmakaawa sa kanya…
“Kate!! Pakiusap naman wag mo syang patayin parang Awa mo na!!!!!”
Bigla syang nalungkot at yumuko pero tumingin ulit sya saakin nang masama… Mas lalo akong kinabahan dahil ngayon ko Lang nakita si Kate na ganyan akala mo papatayin ka Nya palapit sya saakin at….
Niyakap Ako di ko Alam Kung Anong mararamdaman ko Hindi ko maigalaw ang aking mga kamay at paa pati narin katawan..
“Pls Kate let me go!! Naalala mo yung mga promise natin isa nadin doon ang wag kang gagawa ng masama Katulad ng pag patay!!!”
Pero imbis na naawa sya Lalo pa itong sumama ang tingin sa akin at lumingon sya Kay Aida..
At tumawa sya ng malakas kakaiba ng tawa parang tawa ng demonyo!!
At–
Bigla syang nag salita–
“Hindi mo na din ba matandaan ang isa pa nating pangako sa isa’t isa?? Ha?” Di ko sya ma initindihan..
“A-Anong p- pangako y-yun???” Tanong ko..
Tapos bigla syang nalungkot…
“Pangako na Hindi natin iiwan ang isa’t isa kahit na wala na ang isa saatin ay Hindi magbabago ang ating pagkakaibigan!!!”
Mahinhin nyang sabi….
Nalungkot din Ako pero Alam Kong Mali…
Umiling Ako at tumayo,,
“Pakiusap hayaan mo naman Ako maging masaya, Alam Kong marami tayong pinagdaanan na magagandang memories! Pero sana naman kalimutan na natin yun!!!” Matapang Kong sabi..
“Kalimutan????” Nagtataka nyang tanong…
“Oo kalimutan mo na lahat dahil tapos na yun!!'” Naiiyak Kong sabi at lalait sya saakin na maamong mukha at Malungkot…
Pero hinayaan kolang sya kahit natatakot Ako…
“Ganon na Lang ba kadali kalimutan ang lahat??” Nakanuot ang kanyang noo Habang sinasabi Nya yun.. At hinawakan Nya ang mukha ko…
At Habang hinahawakan Nya ang mukha ko ay may lungkot sa kanyang mukha….
Nakita ko na din na tumulo ang kanyang luha sa mga mata…
At lumuhod sya.. Sobrang nakakatakot ang kanyang mukha.. Pero Alam Kong nagpapaawa sya.. Habang Ako ay nakatayo at sya nakaluhod ay tumingin sya saakin…
Kinanta Nya yung kanta namin noong magkaibigan pa Kami…
.
.
. Forever,, and ever you and I together………
.
.
Kahit na iba ang boses Nya ay lalo Lang Ako naiyak kasi naalala ko nanaman ang nangyari noon….
Aida’s Point of view….
Iniangat ko ang aking ulo mula sa aking hinihigaan dahil sa boses na Hindi ko maintindihan at nakita ko si Amara at may babaeng madungis ang katawan…. At nakita Kong umiiyak ang aking nag iisang kaibigan na si Amara Siguro dahil pinapaiyak sya ng babaeng nasa harap Nya di ko naman kilala Kung sino yun at Kung magkakilala sila Bakit Hindi ko Alam….
“Amara!!!” Sigaw ko.
At lumingon ang babae na nakakatakot ang itsura,,,,
Mukhang galit na galit…
Mabilis itong lumapit saakin at parang Kung ano ang kasalanan ko at galit sya saakin,,,
“Si-Sino ka??” Tanong ko.
Ngumiti sya at may itinuro sa gilid at sa gilid May malaking sulat na ang nakalagay…
“SHE’S MY BESTFRIEND!!!”
At bumilis ang tibok ng aking puso….
Amara’s Point of view…
Nakita ko na lumapit si Kate sa kanya pero Hindi Ako makagalaw sa kinatatayuan ko…
At itinuro ni Kate ang kabilang side ng dingding…
“SHE’S MY BESTFRIEND!!!”
Ang nakalagay…
“Kate!!” Tawag ko..
Lumingon sya saakin at nakita Kong inaabot ni Aida ang patalim….
Lumingon ng deretso sakin si Kate at ngumiti pero ang creepy Nya pero Nya..
At nakita ng dalawang mata ko na sinaksak ni Aida si Kate buong lakas at pwersa…
“Wagggg!!!!!” Sigaw ko…
Pero Huli na ang lahat…
Nilapitan ko si Kate at pina higa
“Kate!!!! Patawarin mo Ako!! Hindi Ako nangako ng marangal.. Mahal na mahal kita bilang isang kaibigan sana maintindihan mo!!”
Hagulgol Kong sabi at si Aida naman ay hingal na hingal Habang nakasandal..
Kahit na wala na si Kate ramdam ko parin sa kanya na mahal Nya ko bilang kaibigan at ayaw Nya Lang Talaga na may kasama akong iba dahil..
Isa din sa mga sinabi Nya saakin dati na…
“Wag mo Kong iwanan,, dahil natatakot akong mapasaya ka ng iba at kalimutan mo Kung paano kita napasaya!!”
The End…….