I LOVE HER MORE THAN BESTFRIEND”
written by— Solene Terpsichore
—take time to read this
“Hailey bakit umiiyak ka na naman? may nangyari ba?” I asked my girl bestfriend Hailey, then she slowly nodded.
“K-Kaiser.” she utter the name of his boyfriend while crying.
“Anong nangyari?” tanong ko at maging ako ay nalulungkot rin habang pinag-mamasdan siya sa gano’ng sitwasyon.
“H-He cheated, my boyfriend is cheating on me.” iyak niya at agad akong niyakap.
“Shsss, stop crying everything will gonna be alright I assure you.”
_________________________
“Hailey bakit yata ang saya mo ngayon?” tanong sapagkat bakas na bakas sa muk’a niya ang saya.
“Kaiser are asking my permission to court me again, Quinnel!” sigaw niya at ako naman ay parang nanlumo.
“Hindi ba niloko ka niya?”
“Yes, but he promise he will not do it again.” tugon naman niya at gusto ko sanang ipamuk’a sa kaniya na ilang beses na siyang niloko ni Kaiser, pero bumabalik at bumabalik siya.
Tumango nalang ako at hinayaan siyang mag-kwento tungkol sa relationship nila.
_____________________
“Q-Quinnel.” she utter while crying, mukhang alam ko na ang nangyari.
“He cheated again?” tanong ko at umiiyak na naman siyang tumango sa akin.
“Okay lang ’yan nandito lang ako, hinding-hindi kita iiwan.” tugon ko ka nalang sa kaniya, ‘kung sana lang ay nakikita mo na sa bawat oras na sinasaktan ka niya ay may taong handang isakripisyo ang lahat mapasaya ka lang.’ wika ko na lamang sa utak ko. Habang pinag-mamasdan siyang matulog ng nakasandal sa akin.
____________________
“Nag-comeback ulit kami Quinnel! alam mo ba na nag-propose na siya sa akin, he’s asking if pwede ka raw bang maging best man sa kasal namin this week na.” malungkot man ay tumango ako, kaya pala matapos ang mga usapan namin ay hindi na siya nag-paramdam.
Ako ang nandito pero iba ang gusto, ako ang palaging umaalalay pero hindi naman ako ang gustong alalalayan. Ako ang nagmamahal ngunit hindi naman ako kayang mahalin pabalik.
“A-Anong oras ang kasal ninyo?” pinipigilan ko ang maiyak habang kinakausap siya, pero kusang tumulo ang luha ko na agad ko namang pinunasan.
“Hindi ka ba masaya para sa akin Quin? bakit ka umiiyak?” tanong niya at agad akong umiling
“Masayang-masaya ako para sa inyo Hail.” at sa huling pag-kakataon ay hinayaan ko ang sarili ko...

na yakapin siya ng napaka-higpit.
‘alagaan ka sana niya kagaya ng pag-aalaga ko sayo o higit pa.’ wika ko sa utak ko habang yakap-yakap siya.
“Pasensya na pala Hail, alam ko na iyon ang pinaka-masaya mong araw pero hindi ko pala kaya.” wika ko at siya naman ay tila nagulat sa winika ko.
“I like you, I really like you more than being friends with you.” And you know what hurt’s the most?
“Gusto rin kita pero akala ko noon hindi mo ako gusto kasi palagi mo akong pinag-tatabuyan.” she says that make my heart ache even more.
“I always push you ’cause you love him! admit it Hailey, iba ang pagmamahal sa pag-kagusto at ikaw hindi lang pagka-gusto ang nararamdaman ko sa ’yo, kasi mahal kita!” wika ko at tumulo na ang kanina ay pinipigilan kung luha.
Matapos kung sabihin ’yon ay tumalikod ako at nag-lakad palayo, this is the best way that we can save our friendship. Ayokong mawala maging pag-kakaibigan namin, ’yon nalang ang meron ako ngayon.
_____________________
Mula sa malayo ay pinag-mamasdan ko ang babaeng unang nag-patibok ng puso ko. She’s literally gorgeous wearing that white gown of her’s.
Napatawa nalang ako ng pagak at binalingan ng tingin si Kaiser, ‘congrats brother naka-ganti ka na, nasaktan mo na ako.’
Kaiser was my twin, pero nagkahiwalay kami dahil sa isang accident sa hospital, sobra-sobra ang galit niya sapagkat akala nila mommy ay ako ang nag-iisa lamang nilang anak, that’s why they give all their love on me.
Kaya naman tuwang-tuwa siya kapag sinasaktan niya si Hailey sapagkat nasasaktan rin ako. Kasi nakuha ko raw lahat ng dapat ay sa kaniya rin, kaya iisip siya ng bagay na hinding-hindi ko makukuha, and that is Hailey.
Kaiser doesn’t loved her at first pero natutunan niya na raw sapagkat hindi naman ito mahirap mahalin.
“Once again congrats brother.” wika ko habang pinag-mamasdan ang kapatid ko sa huling beses at tiyaka tumalikod at nag-lakad palayo.
Nag-tagumpay siya na gumanti sa akin, ito ang sakit na hindi agad-agad mawawala.
Ngayon sarili ko muna ang aayusin ko, hindi ko man alam kung saan mag-sisimula pero sigurado ako na magiging maayos rin ako sa paglipas ng mga araw. Hahayaan ko munang mahalin ko siya mula sa malayo, hanggang sa ito’y mawala.