UMASA”
“Dem? Talaga bang mahal ka niya?”
Walang buhay na tanong sa akin ng kaibigan ko habang umiinom kami ng kape.
“Bakit mo naman naitanong iyan? Tsk”
“Look, my men. Alam kong mahal ako ni Perla”
Tumango–tango lang ito bago uminom ng kape.
“Btw‚ kong mahal ka niya or gusto. Bakit ayaw ka parin niyang sagutin?”
Ngumiti lamang ako bilang sagot sa tanong niya.
Hindi! Umaasa akong mahal niya din ako‚ tulad ng pagmamahal ko sakaniya!
Halata naman sa pinapa–kita niya!
Tama‚ mahal din ako ni Perla!
Pangungumbinsi ko sa sarili ko.
“Ahm. Aalis na ako‚ Dem”
Pagpapaalam ng kaibigan ko’t tumango lamang ako.
Pagka–alis niya, agad kong kinuha phone ko’t nagmamadaling nag–online.
“Dem‚ sorry. Alam kong matagal mo na akong gusto’t mahal‚ pero. Hindi ko talaga masusuklian iyan e”
“Pasensya na”
“Huwag mo na akong guluhin‚ Dem. Dahil masaya na ako ngayon”
“Kami na...

ulit! At salamat sa ‘yo”
“Nagseselos kasi sa ’yo si Mark kaya’t mas lalo pa akong naging malapit sa ’yo”
“Alam kong mali ang ginawa ko na. Pagsamantalahan iyong pagmamahal mo sa akin at pagka–gusto”
“I’m sorry‚ iyon lang ang masasabi ko”
“Mag–iingat ka lagi‚ bye”
Para akong binuhusan ng malamig na tubig at parang bumaksak ang langit at lupa sa akin.
Ang sakit!
Sobrang sakit ng nararamdaman ko!
Umasa ako dahil sa pinakita niya’t pinaramdam na may pag–asa ako’t mahal niya din ako!
Pero ang lahat ng ’yun. Pagkukunwari lang pala. Para bumalik ang taong mahal niya!
Shit! Ang sakit!
Sobrang sakit!
Mas masakit pa ito kaysa, hiwalayan ka ng girlfriend mo. At least doon alam mong may mali. Hindi tulad nito. Wala kang kaalam–alam.
Pinapaasa ka lang pala. At ikaw naman iyong tanga na‚ umasa sakaniya!
Damn self!
Ang tanga mo!
End—★
@blakie.