“AH sir kailangan ko na po umalis!kailangan po ako ng anak ko”pagpapaalam ko sakanya
“it is emergency?”tanong nya na may pag aala
siguro tama nga sila kahit makalimutan mo mararamdaman ng puso mo
“im sorry sir pero kailangan k6 na po umalis!”pagmamadali ko
“hatid na kita lets go!”pagmamadali narin nya
nagulat lang ako ng hilain nya na ako at dalhin sa kotse
hinayaan ko na lang sya at itinuro ko na lang ang daan
“sir dto na po”saad ko...

hindi ko na hinintay ang sagot nya at agaran na akong bumaba
“anak”saad ko pagkapasok ko
pagkakita ko namimilipit na sya sa sakit kaya agad jn ryang binuhatat nilabas tatawag na sana ako ng taksi kaso nakita ko pa sya don at dpa umaalis kya agad akong sumakay
tinignan k6 sya at na hulaan naman nya ang ibigsabihin kawa pinaandar na nya ang kotse at ako naman ay pinapatahan ko ang anak kung umiiyak habang yakap yakap ko