Chapter 2
-STILL HER POV-
KINABUKASAN
Nagising ako dahil sa tunog ng aking alarm pagtingin ko dito ay 6:00 am na babangon na sana ako ng biglang nakaramdam ako ng sakit ng aking katawan at ng ulo dahan dahan akong bumangon at nagtungo sa cr upang maligo after a couple minutes ay tapos na akong maligo at nililinis ko naman ngaun ang sagot ko ng matapos ko itong linisin at bindahan ay pumunta na ako sa closet at pumili ng masusuot kinuha ko ang black jeans, black t-shirt, black jacket and black rubber shoes
Ng matapos akong magbihis agad kong kinuha ang aking selpon at wallet tsaka bumaba, tahimik pa kaya ibig ssbihin tulog pa si sean, agad na akong dumiretso sa gate at pumara ng taxi papuntang airport, dahil susunduin ko ngaun si khate dahil ngaun ang araw ba uuwe sya dito sa pinas
Nandito na ako ngaun sa airport at hinihintay si khate, nakita ko si khate sa di kalayuan at halatanf hinahanap ako nito dahil palinga linga ito sa paligid, itinaas ko ang isang kamay at winagayway dahilan para mapansin ni khate, agad nmn itong nagmamadaling pumunta sa gawi ko at inambahan...

agad ako ng isang mahigpit na yakap na ikinadaing ko, kumalas nmn agad ito at tumingin saken na nagaalala
“What’s wrong may masakit ba say?” Nagaalalang tanong nito saken ngumite namn ako dito at niyakap sya
“I miss you so much” saad ko sa malambing na boses
“I miss you so much too” sad nmn nito.
Inaya ko na syang umuwe sa aking mansyon (mansyon talga ni samira to pagaari nya tlga at ndi mansyon sean) pumara na ako ng taxi at sumakay wala pang ilang oras ay nandito na kami nagbayad nako sa driver at pumasok sa mansyon
Kinuwento ko kay khate ang mga nangyayari saken at ang mga ginawang pagtatraydor saken ni joan, nagalit naman sya ngunit pinakalma ko ito sinabi ko rin sa kanya na wag nyang sasabihin sa pamilya ko ang mga sinabi ko sa kanga, pumayag nmn sya ngunit may isang condition ang bumalik ako sa pagiging model wala na akong nagawa kundi ang pumayag niyaya ko nalang syang uminom st mag enjoy buong maghapon, kahit papano ay nawala sa isip ko si sean at lahat ng sakit, hanggang sa nagpaalam nakong umuwe dahil dis-oras ns din nang gabi