Author : Ren Salazar
” Wala pa ba si Bekket?” Tanong ni Direktor Choi. Ang lolo ni Bekket. Isa itong koreano pero dahil sa matagal na sa pilipinas at madami na ring nabiling kompanya sa mismong lugar,bihasa na ito sa wikang tagalog.
” Wala pa po Director. Pero sabi niya he’ll be here after 2 hours. ” Sagot naman ni Secretary Dome. Personal secretary at naging best friend ni Bekket sa korea. Filipino rin ito at nanatili sa korea para magtrabaho. Nakilala ni Bekket sa korea kaya naging magkalapit sila.
” Ok. Call me if he’s already here. May pag uusapan kami.”
” Yes,Director.” Sabay bow sa matanda bilang paggalang. Lumabas na rin ito sa opisina ni Bekket.
————————
Nasa daan pa non si Bekket, sakay ng motorsikong nasa latest model na bili pa niya sa Korea. Matulin ang naging pagtakbo niya dahil sa may deal sila ng taong kausap niya sa telepono at si Dome yon. Ang kanyang personal secretary.
Marami ang nakaharang na mga sasakyan sa kanya. Matatalo siya kapag mahaharangan ang daan nya at hindi siya makaka abot sa dalawang oras na kasunduan nila ni Dome. Malaking pera rin yon kapag natalo kung saka sakali.
Kaya nagpasya siyang dumaan sa kalsadang hindi dinadaanan ng karamihang sasakyan. Alam niya ang short cut na iyon dahil taga rito rin siya.
Sa kanyang pagliko hindi niya inaasahang mahagip ang bag na nakakabit sa isang braso ng babae.
Nawalan siya ng balanse at tuloy tuloy sa isang tindahan ng prutas. Sa dami ng prutas, parang lumusong tuloy siya rito pagkatapos matilapon. Mabuti na lang at naka full gear siya kaya hindi masyadong napuruhan.
” Aning yung driver!” Sigaw ni Rhea sa kaibigan matapos tulungan itong makatayo dahil sa bahagyang nadala ng bag niyang nahagip ng motorsiklo.
” Tulungan natin!” Sagot niya at nagmadaling lumapit sa driver.
Pinagtulungan ng magkaibigan na maialis ang mga prutas na tumambad sa napahigang lalaki. Tinulungang makatayo nang maaninag nila sa nag ala dagat na prutas dito.
” Ok ka lang?” Tanong ni Schiyev. Bakas ang pag aalala rito.
” Im..im ok.” Sagot niya sa makapal na boses.
” Wala bang masakit sayo mister?” Tanong niya sa lalaking matapos marinig ang boses nito.
” Im ok. ” Yun pa rin ang sagot ng lalaki nang hindi inaalis ang helmet sa ulo.
Ang totoo,pagkakita pa lang niya sa dalawang magkaibigan,namukhaan na niya ang isa habang nakahiga pa siya sa mga prutas.
(” Si …si Rhea…” Bulong niya sa kanyang isipan.”)
At nang magsalita si Schiyev,hindi na siya nag alangan sa naisip na ito ang kasama ni Rhea.
” Pwede mo bang tanggalin yang helmet mo ,sir. Baka kasi may sugat ka sa ulo. Para naman masigurado natin na ok ka lang talaga.” Si Rhea ang nagsalita.
” Ha?!” Nabigla ang lalaki.
( ” Patay. Baka makilala nila ako. Baka magulat kapag nakita ang mukha ko. Pero hindi…malaki na ang pinagbago ko kaya hinding hindi nila malalaman na ako si Zuriel. ” Saad niya sa boses na bakla pero tanging sa isipan niya lang sinabi.)
” Sir…..” Pukaw ni Schiyev sa kanyang lakbay diwa.
” Oh! Yes. ” Marahan nyang tinanggal ang kanyang helmet pero abot langit ang pananalangin na...

sana hindi siya makilala ng mga ito.
Nasilaw naman si Rhea sa makinis na mukha ng lalaking kaharap. Puting puti at napakagwapo nito. May kulay ang buhok na bumagay naman sa itsura ng lalaki. Payat at nababakat ang 6 pax abs sa fitted na damit na pinatungan ng leather Jacket na itim
” Oh my……Aning….” Siniko pa niya si Schiyev. ” Nakita ko na ang bago kong crush…” Bulong nito sa kaibigan at halatang kilig na kilig.
” Umayos ka nga.” Saway niya rito at titig na titig din sa lalaki.
” As ive said. Im ok. No need to worry. Im fully geared kaya im safe.” Tiwala nitong hayag sa dalawa.
( ” Oh my gosh..malaki na pa rin pala pinagbago ni Schiyev. Hindi na apat ang kanyang mga mata. And…ow..i like her body. Its so sexy. Kahit malaking t shirt and a not so shorty short suot niya, klarong klaro pa rin ang hugis ng katawan niya. Pero mas sexy yata ako sa kanya. Wala siyang abs…duh!!” )
” Hey ,Sir! Sigurado ka bang ok lang po talaga kayo? Hindi ka kasi nakikipag interact sa mga sinasabi at tinatanong ko.” Nalilitong saad ni Schiyev.
” Owh! Im sorry. May iniisip lang ako. A..ano nga pala sinasabi mo?”
May dinukot si Schiyev sa bag niyang pinulot ni Rhea kanina.
” Heto. Numero ko yan. Baka kasi may naalog sa utak mo,tawagan mo ko. Ako kasi ok lang ako. Wala namang problema sakin. Nag aalala lang ako sayo. Ang tagal mong makasagot samin. Baka kako may kung anong bumara sa utak mo. Kaya mabuti nang malaman ko.”
( ” Wow ha. Siya na nga itong nabangga ko. Siya pa tong concern na concern. ” Bulong niya sa baklang boses pa rin.”)
” Thank you. I will…i will call you. Ahmm..sige. alis nako. Salamat sa tulong and..sorry..sorry…” Sabi niya saka umalis na. Pasalamat siya kasi hindi siya namukhaan ng dalawa. Binayaran na lang niya ang mga napwerwisyo niyang prutas ng may ari at tuluyan nang umalis. Sakay pa rin ang kanyang motorsiklong bahagyang nasira lang.
Matagal na yata ang anim na taong nakalipas at marami na ring nagbago sa bawat isa sa kanila. Pero nakilala pa rin niya si Rhea dahil ito ang laging nakakausap niya kapag hinahanap si Schiyev noon.
” Aning……..pigilan mo ko. Nahuhulog na naman ako….”
” Heto…” Binigyan siya ng tali ni Schiyev na nasa tabi lang nila.
” Ano to?” Gulat namang tanong ni Rhea sa kanya.
” Tali. ” Sagot niya. ” Itali mo yang sarili mo baka kasi hindi ka niya sasaluin kapag mahulog ka.”
” Eeeee….Aning naman eh. ”
” Ayan ka na naman,Rheang. Halika na nga lang. Alis na tayo. Wala na yong crush mo. Umalis na. Kaya i uncrush mo ba dali kasi sigurado hindi yon tagarito.”
” Hmmp!” Inirapan pa niya si Schiyev pero ngiti lang ganti nito sa kanya.
Nakahinga ng malalim si Zuriel na’ng makalayo na siya sa dalawang kaibigan. Sinisipat sipat niya pa ang mga ito sa side mirror ng kanyang motorsiklo.
” Hindi nila ko makikilala dahil sa astig kong ‘to no! ” Tiwala niyang sabi na may guhit pang maliit na ngiti sa kanyang labi.