Nate’s POV
Hi! I’m Nate. Actually, Nathaniel James Laximana ang talagang Real Name ko. Well, isa akong HRM Student sa International School for Culinary Arts (ISCA) dito sa Makati. Intern lang ako dito sa Outback Steak House when i met Jemay. The first time i laid my eyes on her, alam ko sa sarili ko na lovable siya. The way she talk, the way she laugh and the way she smiles. Grabe, nakaka inlove talaga.
Well, it’s been three years now since the first time i saw her. We became the best of friends. Aside from Agness of course! The two are inseparable. Anyway, going back, I am secretly in love with her. Sobrang inilihim ko iyon ng mahigit dalawang taon. Alam niyo yung pakiramdam na ang lapit lapit ng taong mahal mo sa iyo, pero parang ang hirap hirao niya abutin? Yes, ganun un nararamdaman ko mula ng marealize ko na mahal ko na pala talaga si Jemay. So the time comes na hindi na ko makapag pigil kaya sinabi ko na ang nararamdamn ko pero tinapat niya ako na hanggang pakikipagkaibigan lang talaga ang gusto niya mangyari sa aming dalawa.
Now, i decided to move on. Pero sana lang kaya ko, dahil hanggat nakikita ko siya, paulit ulit akong na iinlove sa kanya.
Bumalik lang ako sa realidad ng mag ring ang phone ko.
“Hello?’
“Best Nate!”
“Jhemsie?”
“Yes best Nate. How are you doing?”
“I’m great, how about you?”
“Best, nagkaroon ako ng malaking problema at first pero okay na.”
“Talaga? Anong problema naman yun?”
“Sa sobrang excited ko, nakalimutan ko ang wallet ko. Buti nalang talaga, nakapag pareserved si Bossing ng room dito. Now, the problem is, hindi naman ako makapamasyal.”
“Ganun ba best? Sige, pipilitin ko mag file ng VL( Vacation Leave) kahit 3 days lang this week para mahatid ko dyan ang pera mo.”
“Best wag na. Kung pwede mo naman ipadala tru western union, much better. Para hindi ka na magastusan.”
“Sige best, pero pipilitin ko magpunta dyan.”
“Best, salamat talaga ah. Maasahan ka talaga.” Yun lang at nag paalam na sa kanya si Jemay.
Pagpasok niya kinabukasan sa OSH, kinausap niya agad si Rhea ng Comp and Ben ( Compensation and Benefits Department) para sa approval ng kanyang VL.
“Rei, pwede ba ko mag emergency leave ngayong week for 3days? Say, tomorrow morning up to friday afternoon?”
“Bakit naman emergency?”
“Kasi si Jemay, naiwan un pera niya dito sa manila, wala naman akong tiwala sa mga western union na yan.”
“Napakalaki talaga ng concern mo kay Jemay no?”
“Siyempre naman Rei. Mahal ko yun eh.”
“Nate, three years ka nang nagmamahal ng lihim kay Jemay. And then last day lang, sinabi mo na sa kanyang mahal mo siya. Pero tinapat ka na niya na hindi ka niya magagawang mahalin. Hindi ka pa ba napapagod?”
“Rei, kapag nagmahal ka, hindi ka mapapagod basta maipakita at maiparamdam mo lang sa taong mahal mo na mahal mo siya ng walang hinihinging kapalit.”
“Nandun na ako Nate. Pero pano naman yun taong gusto kang mahalin? Yun taong gusto kang pasayahin? Yun taong wala ng iba pang hihilingin kung ang maging kanya ka?”
“Rei, kung may tao mang gusto akong mahalin, magpapasalamat ako sa kanya. Pero hindi ibig sabihin nun, kakalimutan ko na ang nararamdaman ko kay Jemay.
“i understand Nate. Grabe ka pala talaga magmahal. Sana lang kung hindi man si Jemay, makita mo na yung right girl na hinahanap mo.”
“Thanks Rei, pero mukhang matatagalan pa yun eh.”
“Eto na nga pala yung approval slip na hinihingi mo.”
“Wow! Ang bilis ah. Thanks Rei, you’re the best.” Mabilis na siya umalis pagkakuha ng AS. ( Approval Slip)
Hay Nate, hanggang kelan mo ba ako pahihirapan? Kailan mo kaya ako mapapansin? Maganda rin naman ako ah! Pero hindi nga lang kasing ganda ni Jemay. Nanlulumong sabi ni Rei sa sarili. Matagal na niyang minamahal si Nate, akala niya, kapag naging magkatrabaho sila nito ay mapapansin na siya nito pero hindi pa rin pala. Patuloy pa rin siyang umaasa na balang araw, mapapansin rin siya nito.
Nagmamadaling nagpaalam si Nate sa mga kasamahan ng sabihin nitong magpupunta siya ng Palawan para dalhin ang pera ni Jemay. Bukas ng umaga ang flight niya.
“Hug Jemay for me Nate.” Sabi ni Agness.
“Sure ness! Wag ka mag alala, hindi ko pababayaan si Jhems hanggat nandoon ako.”
“Ingat pare at sana mapadama mo na kay Jemay na seryoso ka sa panliligaw bago ka pa maunahan ng iba.”
“Wushu! Tigilan mo nga ako Rick! Ikaw ba nakaporma na kay Rei?” tukso naman ni Nate sa kaibigan.
“Hindi ako ang issue rito Nate.” tatawa- tawang umalis na ito at bumalik na sa bar.
“Oh pano guys, uwi na muna ako sa bahay at mag aayos pa ako ng mga gamit ko eh.” Paalam niya sa mga ito at lumabas na ng Restaurant.
Ilang minuto nalang at nasa Palawan na si Nate.Excited na siya makita si Jhems.
Pagdating niya sa Airport, agad siyang kumuha ng taxi at nagpahatid sa hotel na tinutuluyan nito. Pagdatng niya doon, agad siyang dumiretso sa Front desk.
“Good morning! I am looking for Ms. Jennaline Hudgens?”
“May i have your name sir?” magalang na sabi ng babae.
“Nathaniel Laximana.”
“Okay, please take a seat first in the lobby while i contact Ms. Hudgens.”
Sumundo naman si Nate. Ilang minuto na siyang naghihintay dun ng mariinig niyang may tumawag sa pangalan niya.
“Nate!”
“Jhemsie!” Tumayo siya para yakapin ito.
“What are you doing here?”
“Dinala ko lang yung wallet mo. Sorry Jhems pero wala kasi akong tiwala sa mga western union and lbc padala na yan eh.”
“Really? Thanks Nate! You’re so sweet pero sana pinadala mo nalang kesa nagpagod ka pa.”
“Okay lang, nakaleave naman ako eh. EL(Emergency Leave) na approved ni Rei.”
“Buti pinayagan ka ni Rei agad agad?”
“Oo naman. Sinabi ko kasi sa kanya na ikaw ang dahilan bakit ako mag Eemergency Leave.”
“I appreciate it much Nate pero wag mo sanang kakalimutan na hanggang pagkakaibigan lang ang tingin ko sa iyo.”
“Wag ka mag alala Jhemsie, naiintindihan ko naman. Hayaan mo nalang ako na mahalin ka. Hindi naman ako nanghihingi ng kapalit eh. Isa pa, i am trying to move forward and forget this feelings of mine. Sana lang magawa ko in time. For the meantime, just let me love you, it’s more than enough Jhems.”
“Okay. Pero Nate, ayaw ko pa rin makitang nasasaktan at nahihirapan ka ng dahil sa akin.”
“Hindi mo ba talaga ako kayang mahalin Jhems? Ano pa bang kulang? Kung gusto mo, ipaparamdam ko sa iyo ang pagmamahal ko para malaman mong sincere talaga ako, let’s just give it a chance. Please?”
Naaawa naman siyang tinignan ni Jemay.
“Sige, i am giving you one month chance para iparamdam sa akin na mahal mo nga ako at sincere ka sa akin. Baka sakaling magbago ang feelings ko for you.”
“Thank you Jemay.” niyakap niya ito bago nagpaalam pupunta muna siya sa cottage na ni rent niya para ayusin ang mga dala niyang gamit.
Samantala, naisipin ni Jemay na maglakad lakad muna sa tabing dagat habang iniisip kung tama ba ang naging desisyon niya. Lingid sa kaalaman niya, kanina pa siya oinagmamasdan ni JL.
“Hi there!”
“Ikaw na naman? Ano na naman ang kailangan mo sa akin?”
“Wala naman akong balak awayin ka ngayon Miss, gusto ko lang humingi ng sorry sa mga kasalanang nagawa ko sa iyo.”
“Sorry? Hindi ka ba nilalagnat huh?”
“Look, Miss i am trying to be nice here. I mean, can we start all over again? Can we make a truce?” Let me introduce my self to you for a start. I am Jander Lexi Munoz.”
“My name is Jennaline Marthine Hudgens.”
“You’re an American?”
“No, half American – half Filipino. How about you?”
“I am a true blooded Filipino. Anyway, sorry pala ulit sa mga pag susungit ko sa iyo ha? I hope we can be friends?”
“Sure. Apology accepted.” nakangiting sabi niya rito. Ngayon niya lang nakitang ngumiti ito. Super gwapo talaga! Sana lagi nalang siyang nakangiti.
“Gwapo ka naman pala pag nakangiti eh.” biglang nasabi niya.
“Talaga? Sorry talaga ah. Nung first meeting natin, sobrang stressed ako sa work kaya ayun, masungit ako. Pero i’m friendly naman eh. Nagkataon lang talaga na maraming kailangan ayusin sa trabaho.”
“Okay lang yun noh. Saka pagod din ako nun eh. Galing kasi ako nun...