Love si too hard
Chapter 1
Ako si Rica Sanchez 20 yeare old, nandito ako ngayon sa ilalim ng puno naka upo habang nag drawdrawing hilig ko kasing mag drawing laluna pag wala akong magawa sangayon ginuguhit ko ang isang tao na nag papatibok ng puso ko kaso hindi niya alam yon at wala akong balak sabihin sakanya……
Ricaaa!!!! Isang pamiliar na boses ang tumawag saakin kaya napalingon ako dito.
Kanina pa kita hinahanap nandito kalang pala!- wika ni Mark at umopo ito satabi ko.
Siya nga pala si Mark Ramirez ang kaibigan ko at siyarin ang nag papatibok ng puso ko, kaya ayaw kong sabihin sakanya itong nararamdaman ko kasi kaibigan ko siya. Ayaw ko namasira ang pag kakaibigan namin ng dahil lang sanararamdaman ko para sakanya….
Bakit palagi ka nalang nandito? Pag masaya ka nag pupunta ka dito, pag malungkot ka tatakbu ka dito, pag galit ka nandito ka!. Ano bang miron sa punong ito?… Mag patayo ka nalang kaya ng bahay dito at dito ka narin tumira!- mahabang litanya ni mark dahilan para mapangiti ako ng tipid…
Oo nga noh!?. Bakit di ko yon naisip?..- wika ko dahilan para matulala si mark..
Sapalagay mo maganda kaya kong pag papatayo ako ng bahay dito?- wika ko sabay tingin kay mark nanakangiti….
Nag papatawa kaba?.- mahinang wika ni mark, iwan ko sayo nababaliw kanayata– dugtung pa niya sabay iwas...

ng tingin saakin at tumayo rin siya habang ako ay napangiti dahil sa naging reaction niya…
Tika! Bakit kaba nandito? At bakit mo ako hinahanap?- pag tatanong ko sakanya…
Samahan mo ako!- wika niya
Huh? Saan?- kunot noo kong tanong
Basta!- tanging sagut nito saakin
Ayaw ko nga! Nakikita mong may ginagawa ako tapos iisturbuhin mo ako!- wika ko sabay taray sa kanya…
Ayaw mo huh!- wika niya at dahan dahan siyang lumapit saakin at kaagad niyang kinuha ang drinowdrawing ko…
Oyyy! Ano ba akin nangayan!- wika ko
Ano sasamahan mo ako oh hindi?- wika niya
Hin di ako sasama sayo!- madiin kong wika dahilan para mag iba ang reaction ng mukha niya..
Ayaw mo talaga huh!- akmang pupunitin na sanan niya ang drawing ng sumigaw ako ng malakas dahilan para mapahinto siya..
Waggg!!!.. sigaw ko dahilan para mapatingin siya saakin.
Oo na cige na pumapayag naako sasamahan na kita!- mabilis kong wika dahilan para mapangiti si mark dahil sa sasinabi ko….
Papayag karin pala pinahirapan mo paako!- nakangiti niyang wika habang nakatingin saakin at kagad naman niyang ibinalin ang tingin niya sa hawak niyang drawing.
Tika! Sino ba itong drinowdrawing mo bakit parang pamil__!!! Hindi pa natatapos ang sasabihin niya ng bigla kong kunin sakanya ang drawing na hawak hawak niya …
Mabuti nalang hindi paako tapos mag drawing, kong hindi baka nalaman niya nasiya ang drinowdrawing ko…😓