Mga iLang Linggo na rin ang Lumipas at tanging puro puto lang ang aming kinakain.. Wala rin kaseng gustomg magpautang sa amin ng bigas.. Talagang hinihigpitan ang kani kanilang sinturon para makaraos sa buwan ng taggutom..
Dalawang Linggo nLang at setyempre na. Ibig sabihin ay medyo sasagana na nmn ang baryo namin dahiL sa pakuha sa lambat.
“oh ito.. Tag isa tayo .”si tita habang isa isang inaabot sa amin ang putong kamoteng kahoy na walang lasa dahiL di nalagyan ng asukal..
Tanghalian na namin ngayon at tulad ng nakasanayan ay sabay sabay kameng kumain sa hapag kainan.
Kinagat ko ang matigas na puto.. Bahaw na kase ito.. Sa loob ng dalawang linggo na puro puto lang ang aming nagsisilbing kanin ay pakiramdam ko ay mapait na ang lasa neto. Pero wala ni isa man sa amin ang nagreklamo ..
Ang kamoteng kahoy ang nagliligtas sa amin sa gutom at sa mga darating pang araw…
“Tito ..ayaw ko na pong kumain.. Di ko na po talaga kaya pang kumain neto nakakasawa na eh.. Ang tigas tigas pa. Ehhhh “, pagbasag ni Marya sa katahikan ng aming hapag.
“wag ka ng mag inarte Marya,ang isipin mo. Ay ang makaraos tayo “,sabi ni tita.
Spoild kse si Marya kay tita siguro dahiL bunso. Sya lang kase ang pwedeng maglakwatsa sa amin dahiL madalas di sya napapalo.. Khit mangupit pa nga...

ito ng piso sa butas ng kawayan na lalagyan ng pera ni tita ay ok lang kaya sigro ang lakas ng loob nyang magreklamo ngayon.
“Eh tita. Pakiramdam ko lagi na kong busog. Makita ko ang puto busog na ko. Ah basta ayaw ko na talaga ng puto “,sabay iyak.
“napakaarte talaga “,sa isip isip ko..
“manahimik ka Marya. “si tito.”yung paghihirap na ito.. Itong gutom na naranasan nyo ay gawin nyong isang inspirasyon para wag nyo itong danasin uLit..”
Di ko namalayan ang pagtulo ng Luha ko.. Ngayon ko nlng kse ulit narinig yung mga ganitong pangaral ni tito.. Namiss ko to.
Napalingon sila sa akin ng mapansin nilang humihikbi ako.
“Lalo ka na Esang! Tandaan mo ang panahong ito na wala tayong magawa kundi ang magtiis kase walang wala tayo. “,dagdag pa ni tito..
“opo “sagot ko na patuloy sa pag hikbi..
Maya maya pa’y narinig ko din ang ilang mga hikbi.. Nang iangat ko ang paningin ko ay nakita kong umiiyak na pla kameng lahat ..Ang luhang nagsiLbeng patunay na NAHIHIRAPAN na kame sa sitwasyon namin ngayon..
Di namin namalayan na ang aming mga luha ay pumapatak na sa pagkain naming puto! At ng kagatin ko ito ay pakiramdam ko ay naging triple ang pait nito.
Ang PAIT NG KAHIRAPAN.
-itutuloy
Mag uupdate na po ako ngayon dahiL busy na po ako mamaya.