👰RACHELLE’S POV…👸
AFTER 10 YEARS….
rachelle: manang kayo na po muna ang bahala kina cally at kana mukang matatagalan kasi yata ako sa states ang dami ko pang kailangang asikasuhin…..
Manang: o sige po maam ako po ang bahala sa kanila…..
Cally: mommy wag na po kayong umalis mamimiss po namin kasi kayo ng sobra ni kana!!!…..
Rachelle: wag kayong mag alala babalik din ako pag naayos ko na ang lahat ok ba yon….cally…..
Cally: ohmm sige po take care po mommy luv you….
Rachelle: luv you too din and sayo din baby kana….
Pagkatapos nun umalis narin ako sa pilipinas at pumunta na pa USA….mahigit 10 years din kaming hindi nagkita nina cally at kana dahil sa mga ginagawa ko….
CALL’S POV….
Cally: manang aalis na po ako baka mahuli papo ako sa school kayo na po ang...

bahala kaya kana ha!!
Manang: o sige cally wag kang mag alala!!!
Umalis nako ng bahay at sumakay sa kotse may service ako kaya hindi nako nahihirapang mag commute…papuntang school…..
Bumaba nako sa kotse at naglakad na papuntang room at habang naglalakad ako may biglang sumigaw sa likuran at humarurot ng takbo kaya nabangga nya ko at tuluyan akong bumagsak sa lapag….
Unknown student: ouchh ang sakit nun ah…
Cally:( tumayo ) teka ako nga tong bumagsak sa lapag diba!!!…
Unknown student: hoyyy mas nasaktan ako at ayoko na ginagawa pakong mali..!!!
Cally: teka nga lang di ko naman sinasabing pagkakamali mo yun ang sabi ko ako ang nasaktan not you….
Unknown student: aba talagang hinahamon ako neto ahh!! Do you want a figth!!!
Cally: oo bakit kala mo aatrasan kita!!!!