#Mystery_Triller_Romantic_Drama
🥀Step POV
(Mabait na Stephanie)
Isang gabing madilim ang nakagisnan ko. Naglalakad ako mag isa sa madilim na lugar na hindi ko alam kong saan.
Nasaan nga ba ako? anong lugar ito?
Isang busis ang naririnig ko hindi ko mawari kung ano ang sinasabi ng busis na naririnig ko.
Nagulat nalang ako ng bumukas ang ilaw nasa isang kwarto pala ako.
Rinig ko nanaman ang isang busis kaya lumabas ako sa kwarto at sinundan ko ang naririnig kong busis.
Humihingi ng tulong ang busis babai na iyon.
“Nasaan ka? ” tanong ko.
Tumaas ang balahibo ko ng marinig kung umiiyak na ng babaing humihingi ng tulong.
Nakita ko ang pinto sa harap ko doon ko naririnig ang umiiyak. Dahan dahan akong lumapit sa pintong iyon at binuksan.
Madilim na naman? pagkabukas ko sa pinto ng kwartong iyon huminto yung naririnig kong umiiyak.
“May tao ba dito? ” Sigaw ko sa madilim na kwartong iyon.
Nakaramdam ako ng takot at panginginig sa kawatawan ko.
Agad kung pina ilaw ang flashlight ng Cellphone ko para ilawan ang madilim na kwartong yun. Iginala ko ang flash light ng cellphone ko wala namang kakaiba sa kwartong iyon.
Nanginig nanaman ako sa takot at tumaas ang balahibo ko ng marinig ko naman ang sunod sunod na pag iyak ng isang babai.
“Sino yan? ” Sigaw ko kahit nanginginig na ako sa takot.
“Stephanie. Tulongan mo ako!” Sigaw ng isang babai.
Hinanap nya kung saang banda ang busis na narinig ko
Nakakita ako ng puting tela. Tiningnan ko ng mabuti. Hindi pala tela ng nakikita ko isang babai ang nakasout ng puting gown Unti unting lumalapit habang papalapit sya hindi ako makakilos at hindi din ako makahinga.
Gusto kung sumigaw pero diko magawa.
“Tulongan mo ako Stephanie!”
Rinig ko nanaman na may tumatawag sa pangalan ko. Gusto kong humingi ng saklolo.
Hanggang sa nakalapit saakin ang babai nakasout ng puting tila.
Laking gulat ko ng nasa harapan ko na sya at sinakal ako At hindi pa iyon ang ikinagulat ko ang babaing iyon ay kamukha ko?
Bigla nalang akong nagising sa masamang bangongot.
Pakiramdam ko totoo akong sinasakal kasi hindi ako makahinga at hinahabol ko ang paghinga ko.
Nakita kong may nakahawak sa braso ko na isang katulong.
” siñurita. Buti nagising na po kayo kanina kupo kayo ginigising mukhang binabangongot po kau. Natakot po ako kasi sinasakal nyo po ang sarili nyo”
Hinihingal ako hindi ako makasagot.
“A-ayos lang po ba kayo Siñurita?”
“Oo! alamat sa pag gising mo saakin”
“walang anuman po siñurita Sabi nga po pala ni madam sasabay po kayo sa almusal.”
“Ah ok.. baba na ako ”
Lumabas na ang katulong. . Bumangon na ako sa kama ko. Hindi parin mawala sa isip ko ang panaginip ko.
Nang lumabas na ako sa kwarto ay nilingon ko ang mga pinto sa mansyon na iyon.
Ang huli kong tiningnan ay ang pinto ng kwarto ko.
Ganon na ganon ang pinto sa panaginip ko. Ano kaya ang ibig sabihin ng panaginip kong iyon.
Naramdaman kung tinapik ako sa ulo ni Andrew.
” ano ba?” Inis kong sabi
“Huhulaan ko ikaw si Step diba?”
“Bakit mo alam?”
“Kasi kung si Tiffany ka malamang magpapacute yun saakin.”
“Sinungaling!” Ayaw kong naniwala
“Idi wag kang maniwala.”
Bumaba na sya sa hakdan at sinundan kona sya.
” umopo ka iha at sabayan mo kami.”
“upo salamat po. ”
Kita ko ang pagkagulat ng isang may idad na lalaki malamang daddy to ni Andrew at ang mukhang balugang babaing nasa harap ko malamang kapated ni Ito ni Andrew
” Oh M G? Totoo ba ang nakikita ko kahrap ko ngayon ? Nasa harap ko na talaga si Stephanie? ” Sabi ng isang babai na diko maalala kong sino malamang kpted ito ni Andrew
“Oo totoo ang nakikita mo. Buhay na buhay si Stephanie.” Sabi ng matanda sa balugang to
“Nakakasiguro ba kayo na sya nga talaga si Stephanie? Sa pagkaka alam ko namatay siya sa party dahil sa accedente pagsabog sa venue kung saan ginanap ang birthday party ni Hena” sabi ng may idad na Lalaki
“Nakaligtas sya sa gipot ng kamatay*n sa nangyaring pag sabog. . Hindi sya nakabalik dahil nagkaroon sya ng amnesya” sabi nanaman ng matanda
“Wag kayong maniniwala sa isang bagay na hindi pa kayo sigurado. Baka nagpapanggap lang ang babaeng yan.”
Napalunok nalang ako bigla . Baka nga nagpapanggagap nga lang talaga ako. Kinabahan na natalaga ako.
“Hindi mo ba nakikita kamukhang kamukha nya ang kanyang ina. Isa nayung malaking pweba na anak sya ni Janale. Kilala ko ang batang ito sya talaga si Stephanie hindi ako pweding magkamali.”
“Sa panahon ngayon. Uso na ang nagpaparetoki. At marami na ang mapag panggap. Pero dahil...