MY CHILDHOOD FRIEND[Part 2]
✍🏻 by: Zecharen Writes
[Axel’s POV]
Lalabas na sana ako ng room para bumili ng snack nang tinawag ako ng titser namin.
“Mr. Watson.” tawag ni Sir sakin.
“Yes, Sir?” I responded.
“Pwede ka bang mautusan?Ipapahanap ko lang sana yung libro ng bibliography.” aniya.
“Sure Sir.” I uttered then went to library.
Pagkarating ko ay may isang girl na pilit abutin yung aklat sa itaas, HAHAHA wawa.
“Miss, what are you doing?” I teased as seeking the book of bibliography.
“What do you think?” she uttered while still trying to reach the book in the higher place.
“I think ‘di mo maabot yan, nakalimutan mo ata height mo.” I chuckled.
“Hey, Excuse me!” she shouted and suddenly looked at me as she crossed her arms.
“I-ikaw?” sigaw nya.
“I-ikaw den?kaya pala pandak” I smirked.
“Damn you!” she kicked me.
“Oh why did you kicked me? Close ba tayo?” Taas kilay kong tanong.
“No, ba’t nga pala ako nakikipag usap sayo?” mahinang saad niya.
“By the way, I’m Axel.” saad ko.
“Pake ko?” she rolled her eyes.
“Taray wala namang kilay.” I smirked.
“Tsnginsmo.” she scold.
“Can I ask you Ms.Derulo?” tanong ko sa kanya.
“Avery nalang, btw if may jowa naba ako?uhm wala pa bakit?” ngising saad niya.
“No, no, hindi yan. Saan ba dito yung bibliography?” I asked.
“A-ah HA-HA-HA hanapin mo.” she sputtered sabay hanap.
“Here.” she added tsaka inabot sakin yung book.
“Thanks!” I acknowledged her and get the book.
“Sir asked you for that?” tanong niya.
“Yeah.” sambit ko habang binuklat buklat ang aklat na hawak ko.
[Avery’s POV]
Ngayon ko lang napansin, naglabasan na pala mga tao dito at kami nalang ni Axel ang natira.
“Axel baka hinanap na ni Sir yan” paalala ko sa kanya.
“Yeah, maybe you’re right. I’ll go now.” he uttered and dashed. Nung binuksan n’ya ang pinto ay nabigo s’ya.
“W-what’s going on?” utal utal n’yang tanong habang pilit na buksan yung pinto.
“Jusko sira kase yan e, sinong spérm ba ang nagsara nyan?” kabadong tanong ko.
“Don’t fúcking ask me, mukha ba ‘kong may alam?” kabadong saad n’ya.
“Ah oo nga pala, sa bagay wala kang utak” sambit ko.
“Huh?” tanong niya habang lumapit sa’ken. Buti nalang bingi, dejuk.
“Wala.” sambit ko. Kitang kita ko sa mata nya ang kaba.
“Axel, you know what?pareho kayo ng Childhood friend ko dati HAHAHA takot yun lalo na pag brown out.” sambit ko.
“Arghh mama!” he screamed out loudly like wtf. Niyakap nya’ko sa takot. Nag brown out guys, unexpectedly.
“Oh bat...