Lumipas ang isang buwan na wla kaming balita Kay Angie.at Di Rin nmin sinubukan syang puntahan at kumustahin dahil na Rin sa utos ni Papa.
Araw ng sabado biglang pumunta si Angie sa bahay na mag Isa.
“Ma” mano po.kaawan ka mg dyos.
Sabi ni mama.
Mabuti nlng Wala si papa sa bahay.
“Ma”gzto po ng pamilya ni Ronald na mamanhikan na.
“Aba’y mabuti naman at kilala pa kmi mg asawa mo.
“O cge na.ako nlng Ang bahalang mag Sabi sa Papa at kapatid mo.”Sabi ni mama
“Kaylan ba Ang balak nyo.tanong pa ni mama.
“Sa sunod na buwan daw po.”sagot ni Angie Kay mama
Pagkatapos masabi Kay mama Ang lahat ay umuwi na Rin sya.ni Di nga nakumusta ni mama Ang kalagayan nya.
Maayos naman tinanggap ni Papa Ang lahat.ng paliwanag ni mama.para Kay Angie
Mabilis lumipas Ang araw at dumating Ang araw ng pamamanhikan Kay Angie ng pamilya ni Ronald.
Maganda naman Ang ginawang pagtanggap nmin...

sa knila.Kya Lang talagang halos iniiwasan ko ang pamilya ni ronald.ayaw ko makipag plastikan sa knila Di na siguro ako masasaulian sa buong pamilya ni Ronald.
Halos mag damag din sila nagkwentohan o nag plastikan para sa akin.
Kina umagahan ay mga nag paalam na Rin Ang ma pamilya ni Ronald pati narin sila Angie ay umalis na Rin.
“Hay naku ma'”Wala po akong naintindihan sa mga kaplastikan na ipinakita nila kgabi.”
Mahina Kung Sabi Kay mama
“Ikaw naman anak Malay mo NMan kung ng bago na sila at Malay natin bka Mahal na nila si Angie.
“Mama”Ang taong masasama Ang ugali Wala ng pag asang bumait ano ba kau.”Sabi ko Kay mama
“Iwan ko sayo mitch,iwan ko sa pananaw mo na Yan.”Wala na akong magagawa dyan sa pag iisip mo na Yan.
“Ayyy”tigilan na nga nating Ang pag isipan pa ng masama ang pamilya ni Ronald.at Isa pa alalahanin mo andun Ang kapatid mo.kaya ipag dasal nalang natin na wag na nilang saktan Ang kapatid mo.
“Opo”ma.!mahina Kung Sabi.