Habang nag-lalakad sa hall way, naagaw ng atensiyon ko ang isang meztisong lalaki, mahahalata sa suot nito na Doctor ang kinukuha niyang kurso.
Nagkasalubongan kaming dalawa napatingin ako dito at ganun din siya.
Hindi ko akalain na ang taong nakakasalubongan ko ay ang magiging asawa ko pala ngayon.
Habang naglilinis ako ng bahay agad na naagaw ng atensyon ko ang larawan naming dalawa. Nakaturo ako sa kanya, samantalang siya ay nakasuot naman ng pang-doctor, aalis na sana ako ng biglang nahulog ang picture naming dalawa.
Pinulot ko ito, at nakaramdam ako ng kaba. Nadagdagan pa ‘yon ng may biglang tumawag sa‘kin kaagad ko itong sinagot.
“Ito po ba ang asawa ni Doctor Valdez?” Sumagot ako dito ng oo.
“Nasa hospital po ngayon asawa niyo.” Halos lamigin buong katawan ko ng marinig ko ‘yon at natatarantang pumunta sa hospital.
Pag-punta ko do’n nakita ko itong nakahiga at umiiyak.
“Love, ayos ka lang ba? Bakit ka umiiyak? Kalma na.”
“Paano ako kakalma kung sa mismong mga kamay ko namatay ang isa sa mga pasyente ko, pero alam mo kung ano ‘yong mas masakit sa part na ‘yon? ‘Yong taong matagal ko ng hindi nakikita at ang first love ko ay namatay mismo sa harapan ko at...

wala man lang ako nagawa para iligtas siya.”
“Ngayon sabihin mo sa‘kin, paano ako kakalma? Paano ako titigil sa pag-iyak?”
Nagulat ako dahil sa inamin niya at nang dahil sa sinabi niya nasaktan ako.
May biglang pumasok sa loob. “Sir, puwede ka po ba naming matanong kung ano po ang nangyari sa’yo?”
Tinignan ako nito habang umiiyak. “Sorry, hindi ko nakayanan, nagtangka ako taposin buhay ko kasi pakiramdam ko ng dahil sa akin kaya siya namatay, pero hindi ko alam kung bakit ngayon andito ako sa hospital at buhay pa rin.”
Napaiyak ako at niyakap ito. “Huwag mo sisihin ang sarili mo, wala kang kasalanan.”
Dama ko ‘yong sakit. At naalala ko kung paano niya ikwento sa ‘kin ‘yong first love niya noon na namatay na ngayon.
—
Naalala ko ‘yong sinabi ng advicer ko noon sa‘min. Kung gusto mo talaga maging Doctor o Nurse dapat passion mo talaga ang course na ‘yon dahil buhay ang pinag-uusapan pag-dating na sa part na ‘yon at sa’yo nakasalalay ang buhay ng pasyente mo pag-dating ng araw, mahirap, nakakatakot at naka-konsensya pero pag once na nakamit mo na ang pangarap mong maging Doctor o Nurse, worth it lahat ng paghihirap mo.
-end-
Written by: Skylar Prosé