NANG DAHIL SA MALL”
+CHAPTER 11+
Me: hmmm, ashley?
Ashley: ohh? bakit?
Me: may sasabihin lang sana ko.
Ashley: ano yun?
Me: i-promise mo muna sakin na kapag sinabi ko to ay di ka magagalit o di kaya’y hindi moko lalayuan.
Ashley: huh? para kang ano, ano ba kasi sasabihin mo?
Me: hmmm, tagal ko na kasi nararamdaman to, ayaw ko lang umamin sayo kasi baka bigla kang lumayo sakin at di mo nako pansinin.
Ashley: teka, wait, hindi kaya…?
Me: oo crush kita, dati pa, unang pagkikita palang natin.
napansin ko naman na bigla syang natulala at parang di nya maigalaw ang katawan nya nung sinabi ko yun.
Me: huyyy? bakit? ano nangyayare sayo?
Ashley: totoo ba lahat ng narinig ko? na gusto moko?
Me: oo, pasensya na kung ngayon ko lang to sinabi, nahihiya kasi ako na baka bigla kang lumayo pag umamin ako sayo, ngayon lang kasi ako nagkaron ng lakas ng loob na umamin sayo.
Ashley: hmmmm… crush din kita, matagal na, hinihintay ko lang na umamin ka sakin, kasi nakakahiya naman kung babae ang magsasabi sayo nun diba?
Me: talaga? sow… tayo na?
Ashley: ano kaba, ang bilis mo naman, di ka pa nga nanliligaw ehh tsaka mag-paalam ka muna sa parents ko kung papayag ba sila na ligawan moko.
Me: ay ganun? sige gagawin ko yan.
Ashley: oh ano? kain na.
Me: sige
.
.
–pag tapos namin kumain ay agad-agad na kaming pumunta sa bahay nila–
.
.
Ashley: oh pano? tara pasok na tayo.
Me: tara.
Ashley: kinakabahan kaba?
Me: medyo, di ko kasi alam kung papayag ba sila.
Ashley: magtiwala kalang kaya mo yan.
Me: sana nga ganun lang kadali.
pag pasok namin ay nandun ang daddy at mommy nya...

sa loob.
Tito: ohh saan kayo galing?
Me: inaya ko lang po si ashley na kumain ng streetfood sa labas.
Tito: ahh ganun ba? sige maupo muna kayo.
Me: ahh sige po, salamat.
Ashley: ahmmm mom? dad?
Tito: ohh? bakit?
Tita: bakit anak?
Ashley: may sasabihin daw po sainyo si justine.
Tito: ano naman yun?
Me: pwede ko po ba ligawan si ashley?
Tito: teka, may trabaho kana ba?
Me: sa ngayon po nag wo-working student naman po ako tito.
Tito: hmmm, o sige.
Me: talaga po? salamat tito.
Tita: o sige payag na din ako, pero… bawal muna kayo magsama sa iisang kwarto hanggang di pa kayo tapos sa pag-aaral at ipapangako mo samin na iingatan mo si ashley.
Me: opo tita, pangako ko po sainyo iingatan ko po si ashley.
Tito: oh pano? kain na tayo, masamang pinag-aantay ang pagkain, lalayo ang swerte.
Me/ashley: tara po.
.
.
FAST FORWARD!
.
.
Me: ahmm, tito? tita?
Tito/tita: oh bakit?
Me: uuwi napo ako, gabi na kasi.
Tito: o sige, mag-ingat ka sa daan ha?
Me: opo, salamat po.
Ashley: ba-bye.
Me: bye, una nako.
Ashley: sige, ingat.
.
.
–sobrang saya ko kasi tanggap ako ng family nya, tanggap nyako, at di ko akalaing parehas lang pala kami na may gusto sa isa’t-isa, imagine… yung taong nakilala mo lang sa mall ay naaya mo syang kumain ng streetfood, nakasama mo syang magsaya sa loob at labas ng mall, hanggang sa ngayon ay maliligawan mo na sya, at ang pinaka-maganda dun, tanggap ka ng parents nya, ito na yun, nararamdaman kong sya na ang para sakin, iingatan ko sya ng sobra, pero sa ngayon? liligawan ko muna sya–
sa june 5 nalang ulit ako magpo-post guys, salamat