Another Continuation Chapter 05 (2)
Hindi niya alam kung papaano siya nakababa ng dyip.Namalayan niya
lamang na nasa harapan na siya ng
simbahan..,sa Baclaran, nakisabay rin
sa mga taong nag sisimba.
Pinili niyang umupo sa may harapan
malapit sa altar ,Taimtim siyang nag dasal Sana Panginoon, bigyan mo ako ng lakas na malagpasan ang
lahat,alam kung di mo ako pababayaan sana maibsan na ang
sakit na aking nadarama at malaman ko kung ano talaga ang totoo.
Salamat po.
Lumabas siya ng simbahan na naging maging maluwag ang kanyang dibdib.Maayos din siyang
makauwi.Ng pg buksan siya ng ate
niya, masaya itong nakita siya nag-
alala na ako sayo saan ka ba galing?
Tinatawagan pero di kita ma kontak.
Pasensya na ate ,at salamat sa concern nilibang ko lng sarili ko,
gusto kung malimutan ang lahat kahit sandali lamang.
Syempre naman nag alala ako sayo
dahil tayo lng dalawa dito, mahal kita ikaw ang bunso namin, di ako papayag na may manakit sayo,.Mahal
kita,..Mahal din kita ate...

nagyakapan
sila.
O, sige mag palit ka na at maka pag
Pahinga ka..pumasok siya ng kwarto niya at nag gandang maligo. Naging
magaan pakiramdam niya kahit
papaano.Humiga siya sa kama niya,habang yakap ang malaking
stuff toys na regalo ni Mark.
Niyakap niya ito ng buong higpit,
sobra na kitang miss …bulong niya,
ng biglang tumunog phone niya.
Si Mark ang tumawag, parang alam
ni God ang hinaing niya.
Agad niyang sinagot ito, Babe…
salamat at tumawag ka,sabik na
sabik na ako sayo.Hindi ko rin
matiis na di kita makausap kahit
pinag bawalan na nila ako, di ko kaya..
Ganun din naramdaman ko ,Gusto ko
man sabihing paalam,..pero paano kung ikaw parin sinisigaw ng puso
ko.di ko kanyang pakawalan ka,
gagawa ako ng paraan at handa kung ipaglaban pg ibig natin.
Salamat Babe.Ilove you..lagi kang
mg ingat ha , mag kalayo man tayo
ngayon balang araw maging okey rin
ang lahat.Oo Babe maging strong ako
para mai ipaglaban pg ibig natin.
See u next chapter…God bless