SHE’S A SELFLESS GIRLFRIEND
I never expected her to ask me this. Malaki ang respeto ko sa kaniya at kailanman ay hindi ko siya pinilit na may mangyari sa aming dalawa.
“Are you sure?”
“I really am, Josh. Please?” saad niya.
Kunot noo ko siyang tiningnan— ‘di pa rin makapaniwala kung bakit niya ako niyayaya sa bagay na alam kung hindi siya sigurado.
We’ve been together for almost seven years. Since then, I’ve been madly in love with her, and I’m sure she feels the same way.
She was really different from the other girls I have met before. She wasn’t perfect, but all her imperfections were just so perfect in my eyes.
I met her when we were in high school because she was the girl that caught my attention without doing anything.
“Are you really sure?” tanong ko ulit sa kaniya.
I know she was not sure about this but when I looked directly into her eyes, I could see her intense desire for me. It seems that she really wanted us to do that thing. Maya-maya pa ay sinunggaban niya ako ng halik at nangyari na nga ang hindi dapat mangyari.
Hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon na may nangyari sa ‘min. I entered into a relationship not because of s*x, but because of the peculiar feelings that I felt towards her that I could not explain.
My feelings for her are genuine, thus aren’t shallow.
“Why d-did you give it to me?” I asked her, stuttering because my palms were sweaty and my heart was beating so mad against my chest; still couldn’t believe what happened.
“May rason ba dapat ‘yon para gawin? Ang alam ko lang mahal na mahal kita kaya ko ibinigay sa ‘yo iyon.”
Napangiti nalang ako nang wala sa oras. Kinikilig ako na ewan. I don’t know why, but one thing is certain: I really love her, and it would break my heart if one day she realized she no longer cared for me.
Ayoko ‘yon mangyari kaya ayaw kong guwama ng mga bagay na alam kong magagalit at masasaktan siya.
“Anong gusto mong gawin pagkatapos ng graduation natin?” tanong ko habang nakakulong siya sa mga bisig ko.
“Hmmm…”
I kissed the back of her neck while she’s thinking about what she wanted us to do next month.
“Gusto kong mag travel. Gusto kong pumunta sa beach, mag hiking, kumain nang kung ano ano… basta kasama ka, Josh,” sambit niya.
“Okay. We’ll do all of tha…” hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang may pumatak na luha sa mga kamay ko. “Why are you crying, mahal? Is there any problem?” nagtatakang tanong ko.
“W-wala… ano ka ba. Masaya lang ako dahil nahanap ko na ang lalaking para sa ‘kin kaya thank you. I love you, Josh!”
“I love you too, mahal.”
Right after our graduation ay ginawa nga namin ang lahat ng gusto niya. Ito na ata ang pinakamasaya naming sandali, dahil kami lang na dalawa ang magkasama at parang ayoko nang matapos pa ang araw na ito dahil alam kong pagbalik namin ay magiging abala na kami sa pagrereview para sa board exam namin.
After a month of reviewing, unti-unti kong namamasdan na parang pumapayat siya at palagi siyang nagsusuka na animo’y may pinagbu-buntis.
“Di kaya buntis siya?” I murmured in the air.
“Okay ka lang ba, Bea?” nag-aalalang tanong ko.
Nilapitan ko siya. Pinaharap ko siya sa ‘kin because I’m worried. It seemed that there’s something wrong because her lips… they were really pale.
“I’m okay. Don’t worry, mahal. Kulang lang ata ako sa tulog… ipahinga ko nalang ‘to.”
It just happened over and over, and I found out she was pregnant. I don’t know how I’d react when she said it to me. It was so sudden… and quite unexpected, pero masayang masaya ako dahil magiging tatay na ako.
From that day onwards, our relationship became stronger. Iba pala ang feeling na magiging ama kana. Magiging mas responsible ka, mas aalagaan mo ang babaeng mahal mo, at mas lalong mamahalin.
Upon reaching Bea’s condo, I kept on smiling because of the thought that we will be having a date today. Kilig na kilig pa rin ako na animo’y unang date pa lang namin ito.
I’m so fvcking madly in love with her.
Mabilis kong pinatakbo ang sasakyan ko kaya mabilis din akong nakarating sa condo ni Bea.
She was still taking a bath so I went to the kitchen first to drink water. I was about to drink it when her phone rang. I suddenly searched for her phone, and luckily, I found it on the couch. It was her mom. Walang pag-aalinlangan sinagot ko ito dahil kilala naman ako ni tita.
“W-why did your dad tell me that you didn’t want to undergo chemotherapy? God, B-bea, your cancer is getting worse! Hindi mo na nga iniinom ang mga gamot mo, pati ba naman pagpapa-chemo ayaw mo pa?…” Tita said over...