“NAY, bakit niyo naman ako nagawang ibenta nalang basta? Hindi niyo ba ako mahal? Bakit niyo nagawa sa akin ‘to! ” umiiyak na tanong ng dalagang si Nessy sa kaniyang ina.
Gulong-gulo ang isip niya kung bakit siya nagawang ibenta ng nanay niya sa ibang tao. Hindi naman lingid sa kaalaman ni Nessy na lubog na sila sa utang ng kaniyang ina pero hindi niya inaasahan na aabot sa ganito ang lahat.
“Anak, para din ito sa kapakanan mo.” malumanay na wika ni Aling Tisya, ang nanay ni Nessy.
“Kapakanan ko po? Paano po ito para sa kapakanan ko? Ni hindi ko pa nga nakikita ant taong papakasalan ko. Bakit ina? Bakit?!”
Hindi na nagawang sagutin pa ng kaniyang ina ang kaniyang tanong ng pumarada sa labas ng malaking gate ang taxi na sinasakyan nila.
Bumaba sila ng taxi at kahit na naiiyak ay pinilit parin niyang maging normal ng makababa ng taxi.
“Sigurado na ba kayo dito, nay?” huling tanong niya na hindi nagawang sagutin ng kaniyang ina.
Nanlulumo siyang sumunod sa paglalakad niyo papasok ng malaking bahay o kung tawagin mansiyon.
➖‘Dito ba ako titira? Sa napakalaking mansiyon na ‘to? Sana kung gaano kaganda ang bahay na ito ay gano’n din kabait ang may-ari lalong lalo na ang lalaking ipapakasal sa akin.’➖
Nasa sala na sila ng bahay ng lapitan sila ng punong katulong o mayordoma. May dala itong pagkain at inilapag sa kristal na mesa.
“Pababa na si Young Master Zher. Hintayin niyo nalang.” wika nito.
Nang makaalis ang mayordoma ay naupo sila sa mahabang sofa.
Binusog ni Nessy ang mga mata sa kagandahan ng paligid.
Buhay na buhay ang ginamit na kulay berdeng pintura sa mga pader ng sala. Halong puti at berde ang pintura nito at maraming mamahaling gamit.
“Anak, tandaan mo lang ang sadabihin ko. Maging mabait ka at masunurin sa magiging asawa mo. Hindi ka niya sasaktan.”
Pilit siyang ngumiti sa sinabi ng kaniyang ina. “Sana nga po, nay.”
Natuon ang atensiyon nila ng kaniyang ina sa lalaking pababa ng malapad na hagdan.
Nakapormal itong kasuutan at aninag na aninag niya ang pagkislapan ng mala ginto nitong relo sa bisig at ang matingkad na itom nitong sapatos na tila bagong gamit lang.
May ngiti sa labi ang lakaki ng harapin sila. Namangha siya sa angkin nitong kagwapuhan. Kahit minsan sa buong buhay niya ay hindi pa siya nakakakita ng ganito kagwapong lalaki.
Matangkad ang lalaki na sa tantya niya ay anim na pulgada o sobra sa anim na pulgada ang tangkad nito. Malinis ang pagkaka-ayos ng buhok nito. Sakto ang laki ng mukha at perpekto ang hugis ng bagang na pinaresan ng kompleto at mapuputing mga ngipin. Ang kulay ng mga mata nito at mistulang kulay ng asul na dagat na pinaresan ng makakapal na kilay.
➖‘Perpekto.’➖ Naisatinig niya sa isip.
“Good morning, Mrs. Tores. Is she Nessy Ahj?” wika ng lalaki sa kaniyang ina sa magalang na tono.
“Siya na nga po iyan, Mr. Luster. Magandang umaga sa inyo.”
Sinipat ng tingin ng binata ang kabuuan niya na ikinailang niya.
“Well, you’re right she’s pretty. Iiwan mo na ba siya dito?”
“Oo, Mr. Luster. Kayo na po ang bahala sa kaniya.”
“Dom’t you have to worry about here. She’s safe here.” litanya nito bago siya binalingan ng isang ngiti.
Kahit na gaano kaganda ang pagkakangiti nito ay hindi niya magawang masiyahan o mapanatag. May kung ano sa kaniya ang nagsasabinv dilikado ang lakaking nasa harao niya.
“Hindi kayo magsisisi. Ipasusundo ko nalang kayo at the exact date of our wedding.”
Ngumiti ang kaniyang ina at nagpaalam ng umalis.
“Manang, pakihatid sa gate si Mrs. Tores.”
Hinawakan ng kaniyang ina ang kaniyang kamay at tiningnan siya sa mga mata. “Magpakabait ka, anak.”
Pinunasan niya ang luhang namalisbis mula sa mga mata niya. “Opo, nay....

Basta bisitahin niyo ako rito paminsan minsan.”
Ayaw pa sana niyang bitawan ang kamay nito ay kusa na itong bumitaw at sumama sa mayordoma palabas.
“Follow me. I’ll lead you to our room.” para siyang nanginig ng marinig ang malamig na boses ng binatang kaharap niya.
Dumilim ang mukha nito at walang emosyon siyang pinasadahan ng tingin bago nagpatiunang naglakad paakyat.
“This is your room. You can do anything you wanted to do at this house pero hindi ka pwedeng lumabas ng bahay.” nasa pintuan na sila ng magarang kwarto ng magsalita ito.
“P-po? Ibig sabihin no’n dito lang ako sa loob ng bahay?”
“Exactly.” para pala siyang bilanggo kapag nagkataon. “And always use ‘po’ and ‘opo’ while talking to me. I like it besides sa papel lang naman tayo magiging mag-asawa.” wika nito na parang wala lang rito ang mga sinabi.
“Get in.”
“H-ha?” maang na tanong niya.
Medyo hindi niya kasi naintindihan ang eksakto nitong sinabi.
“I said, get. in.” madiin na sambit nito at pabalang siyang hinila papasok at pabalyang itinulak sa kama na labis niyang ikinagulat.
Lumabas agad ito ng kwarto at sinarado ang pinto na ikinatalom niya.
Tumulo ang mga luha sa mga mata niya ng subukan niyang buksan ang pinto ngunit hindi ito bumukas.
“May tao ba diyan?! Buksan niyo ‘to! Maawa kayo sa’kin! Buksan niyo ‘to! Sir Zher buksan niyo ‘to! Huwag niyo akong ikulong dito! Maawa kayo sa’kin!”
Hindi niya alam kung ilang oras siyang nagtagal sa pagsisigaw doon hanggang sa mawalan na siya ng boses at naupo sa likod ng pinto habang umiiyak.
HINDI alam ng dalagang si Nessy kung ilang oras siyang umiiyak at nagsisigaw bago siya mapagod at makatulog.
Nagising na lamang siya ng bumukas ang pinto at masagi ang binti niya.
“Sir Zher..” luhaan ang mga matang banggit niya sa pangalan ng lalaking bumukas ng pinto na nakatayo sa harapan niya at walang emosyon.
“Sign this.” utos nito at ibinagsak sa harap niya ang folder na may lamang iilang papel.
Parang tuod naman niya itong tiningnan dahil hindi niya makuha ang ibig nitong sabihin.
“Titingnan mo nalang ba iyan?” pumantay ng upo sa kaniya si Zher at madilim ang mga matang pinukol siya ng nakamamatay na tingin.
Inaamin niyang natakot siya sa mga titig nito at ramdam niya ang panginginig ng mga buto niya ngunit pinilit niyang itago iyon.
“H-hindi ko alam kung ano iyan kaya hindi ako pipirma.”
Umarko ang gilid ng labi ni Zher sa sinabi niya bago nito dinampot ang folder at hinarap sa kaniya. “This? Marriage Proposal. Pirmahan mo nalang at ng maging mag-asawa tayo sa papel nga lang.”
“A-ano? Pero sabi mo kay nanay iimbitahin mi siya—”
“And you believe it? Stupid you. Ano ako bobo para mag-aksaya ng pera para lang sa isang pobreng katulad mo? O baka naman umaasa ka na ipagmamalaki kong maging asawa ka?”
Tumayo si Zher habang hawak ang mga papeles sa mga kamay.
“Hurry up. Magsuot ka na kung anong gusto mong suotin. Puno ng mamamahaling damit ang closet. Lubos-lubosin mo na because after our wedding ipimigay ko na iyan at ang susuotin mo ay ang mga normal na kasuotan. Bilisan mongagpalit. Hindi ako ang tipo ng tao na mahaba ang pasensiya pagdating sa paghihintay.”
Ibinagsak ulit nito ang folder ngunit sa pagkakataon ito ay sa mukha niya iyon bumagsak.
Lumabas ito ng kwarto na ikinahinga niya ng malalim. Pakiramdam niya napigilan niya ang paghinga ng kaharap ito.
Naalala niya ang naging hiling niya kanina na kung sana mabait ang mapapangasawa niya ngunit kabaliktaran pala.
Masama ang ugali nito.
Tumayo si Nessy at nagsimulang ayusan ang sarili. Wala dito ang nanay niya kaya walang magtatanggol sa kaniya mula sa Zher na iyon.
Ps; Sana magustuhan niyo❤️ enjoy reading…