THAT SHOULD BE ME
“Cindy, will you marry me?” he asked and kneel front of me. I smiled wildly. This time I ever had. A proposal.
“YES. YES. YES. YES. YES.” I answered then he wear in my finger a beautiful ring.
Pinagmasdan ko ng maigi ang singsing na ngayun ay nasa daliri ko na.
—
“Cindy, bat suot² mo ‘yang sing² na ibibigay ko kay Ashy? Tanggalin mo nga ‘yan at baka andyan na siya.”
This day is the wedding proposal of my boybestfriend and he’s girlfriend.
“Ay sorry². Sinukat ko lang baka kasya sa ‘kin hehe.” I said while wearing off the ring from my finger but I can’t.
“Ano ba namn ‘yan, Cindy? Bakit mo pa kase sinukat eh. Paparating na siya. Hindi ko maintindihan Kung bakit mo ’yan sinukat pa. Iyan tuloy ayaw na matanggal sa daliri mo. ” Aniya na may halong...

galit.
Yes! I like him. But that’s all is really late. ‘Pag sinagut siya ni Ashy, siguradong madudurog ang puso ko.
“Hindi mo naiintindihan? Oo Kendrick. Mahal Kita. Matagal na. Pero minatili kong itago sayo para ‘di masira ang pagkakaibigan natin….” I revealed all of my feelings to him.
Tiningnan niya ako ng masama, pagkatapos ay umalis sa harapan ko at pumunta kay Ashy.
My tears started to falling down.
“Ashy, will you marry me?”
“Yes, Kendrick. I’ll marry you.”
Ang tanging nagawa ko nalang ay tingnan sila na nagyayakapan. Ayoko sanang umamin pero lahat ay nasabi ko na.
Pinilit kong tanggalin ang sing² sa kamay ko at ibinigay ito sa taong pinaka-mamahal ko na ngayon ay masaya na sa iba.
Be with my boybestfriend in a many years? Is so damn happiest times. But I broke the golden rule. DON’T EVER INLOVED YOUR BESTFRIEND.
Justie Writes❤️