THE BILLIONAIRE’S EX GIRLFRIEND 🖤
Novel by: Binibining Senyorita
🖤🖤🖤🖤🖤 Chapter 1🖤🖤🖤🖤🖤
–Gemini POV–
“Tilapia! Kayo giyan! Sariwa at m*ra lang!”.sigaw ko habang bitbit ang palanggana na may laman na sariwang tilapia na huli pa kaninang madaling araw.
“Bangus! Narin kayo! M*ra at sariwa!”.sigaw rin ng kaibigan ko nasi Honey. Bitbit niya rin ang isang balde na may laman na bangus.
Andito kami ngayon sa palengke at naglalako ng isda. Ito kasi ang ikinabubuhay namin. Meron narin kaming natinda dahil mas maraming bumibili kapag maaga kaya tuwing madaling araw ay nagsisimula na kami ni Honey na maglako lako.
“Gosh!, Nakakapagod sumigaw”.reklamo ni Honey at huminto kaya huminto narin ako.
“Ganito talaga ang buhay kaya masanay kana”.ani ko.
“Pwes ako hindi sanay”.sumbat nito. Tumawa nalang ako. Masyado talaga kasing maarte itong si Honey at allergic sa mga isda. Pero no choice rin siya kundi itinda ang mga ito kahit diring diri ito.
Ilang oras rin kaming sumilong dito sa isang waiting shed. Nagsisimula naring dumami ang mga tao. Tumatagik-gik narin ang sinag ng araw.
Maya maya ay may lumapit sa’min na isang matandang babae na sa tingin ko ay edad 50+.
“Mga iha magkano ba ang kilo niyan?”.tanong nito ng makalapit ito sa’min.
Tumayo si Honey sa pagkakaupo at binuksan ang balde niya pati narin sa’kin .
“Ilang kilo ho ba ang bibilhin nyo Lola?”.magalang na tanong ko. Pansin ko rin na may dala itong icebox.
“Pwede bang bilhin ko nalang ang lahat na iyan”.tugon nito. Gulat kaming nagkatinginan ni Honey.
“Sigurado po ba kayo lola, o baka nagjojoke lang po kayo”.pagbibiro ni Honey. Agad ko naman siya binatukan dahil biro niya.
Malinaw naman na ibibili ito ni Lola pansin ko rin na para itong mayodorma sa isang masyon.
“Aba, mukha ba akong nagbibiro”.biro naman ni Lola.
“Syempre hindi lola, hahaha”.tawa nitong loka kong kaibigan.
“Pagpasensyahan nyo na ho itong kaibigan ko lola, may saltik lang ho ito sa utak”.tugon ko kay Lola. Dahil napansin kong nagseryoso ito.
Tumango lang ito at may iniabot saming icebox na bitbit nito. At sinenyasan kami na dito ilagay ang mga isda. Kaagad rin namin inilagay ang mga isda sa loob ng icebox at pagkatapos ay ibinigay dito.
“Magkano na ba ang lahat?”.tanong nito.
“Sa bangus ho 3000 at sa tilapia nasa 3500 ho”.sagot ko. Ibinigay naman nito ang bayad.
“Salamat Lola sa pagpakyaw nyo sa tinda namin”. pasalamat ni Honey. Tumango lang ito.
“Sariwa pa ba ito?”.tanong nito at pinagmasdan ang mga isda na inilagay namin sa loob ng icebox.
“Syempre naman Lola noh, karadating lang yan kaninang madaling araw”.saad ni Honey.
“Oh, siya, sige. Alis na ako. Dahil iluluto ko pa toh dahil paborito ito ng anak ng boss ko”.saad ni Lola. Tumango kaming dalawa ni Honey at kumaway ng naglalakad na ito palayo.
“Kung sinuswerte ka naman ho, tingnan mo shieshie pinakyaw agad ni lola, ang tinda natin”. nakangiting sambit ni Honey.
“Kaya sa susunod wag kang magreklamo mo reklamo giyan at baka sa susunod ay wala nang pumakyaw sa tinda natin”.sumbat ko. Sinimaan lang ako nito ng tingin. Kaya tumawa nalang ako dahil andali nitong mapikon. Hahaha
PAGKAPASOK ko sa loob ng bahay namin ay nadatnan ko ang anak ko na masayang nanonood ng nursery rhymes sa aking laptop.
Gabi na ako nakauwi galing sa pagtitinda ng isda. Oo, kanina naubos na namin ang tinda ngunit bumalik kami ulit sa bagsakan ng isda para ipagbili ulit ito para maraming kitain.
Isinarado ko ang pinto at dahan dahan akong lumapit sa anak ko na tawang tawa sa pinapanood niyang black sheep. Kaagad ko ito niyakap at hinal*kan sa buhok at pati narin sa kilikili nito dahilan para tumawa ito dahil sa kiliti.
“Hahaha, mama. N-nakikiliti po ako, hahaha”.tawa nito.
Itinigil ko naman ang pagkiliti dahil baka hindi ito makahinga sa kakatawa.
“Kamusta ang baby Clay ko?”. malambing na tanong ko. Tumayo ito at kumandong sa’kin na agad ko naman niyakap.
“I’m ok naman po mama. How about you mama are you tired?”. question nito sa’kin. Ngumiti ako sa kanya ng matamis.
Kung tatanungin...

akong pagod. Oo, pero sa tuwing nakikita ko ang anak ko nawawala ang pagod ko. Ganyan kaming mga Ina. Kahit pagod sa trabaho at salubungin lang kami ng anak namin syempre mapapangiti ka at maglalaho ang bigat na pagod mo.
And I’m so happy dahil may Clay, akong sasalubong sa’kin pag-uwi galing sa pagtitinda ng isda.
“Mama, is now not tired. It’s because I see you now”. nakangiting kong sagot.
Ngumiti naman ito. “By the way where’s your Lola ?”.tanong ko.
Umalis ito sa pagkakaupo sa kandungan ko. “Lola, is her bed”. malungkot na sagot nito sa’kin kaya niyakap ko siya.
“Don’t be sad,ok. Hala ka baka maging ungly ka like black sheep”.pananakot ko.
Kaagad naman ito umiling. “I’m not sad mama. And I don’t want to be look like black sheep”.diretsong sagot nito. Halatang takot ito na maging black sheep.
“Sige, na nood ka na muna ha. Maghahanda muna ako ng hapunan. I call you nalang ha”.utos ko. Sumunod naman ito. Umupo ito at nanood ulit ng nursery rhymes sa aking laptop.
Tumayo ako at dumiretso sa kusina. Inilapag ko ang plastik na ulam namin ngayong hapunan. Naghanda ako ng plato at tubig. Inilagay ko rin ang ulam sa mangkok. At nagluto ako ng noodles at tocino na iuulam ni Clay.
Pagkatapos ko maghanda ay tinungo ko ang kwarto ni nanay. Pagkabukas ko ng kwarto ni nanay. Ay nakita ko siyang nakahiratay sa kama.
Awang awa ako sa kalagayan ni nanay. Nakahiga lang ito at gumagamit lang isang oxygen para dun huminga. May sakit sa puso si nanay at may hika rin kaya sa tuwing hindi ito kayang makahinga ay gumagamit nalang ito ng isang oxygen.
Lumapit ako at umupo sa tabi niya.
“Oh, anak. Andito ka na pala”.wika nito sa’kin na makita ako. Ngumiti ako bago halikan sa noo si nanay.
“Kain na po tayo, nay”.pag-aayaya ko.
Tumango ito kaya tinulungan ko itong umupo. Huminto muna ito at umupo. Tiningnan ako nito.
“Bakit ho, nay?”.tanong ko.
“Wala lang, naalala ko na malapit na pala ang kaarawan ng apo ko. Balak mo bang maghanda ng bongga o konting salo salo lang?”.tanong nito.
Napatigil ako at naalala na sa susunod na buwan pala na ang kaarawan ni Clay. Matagal ko narin nagpag-iisipan na maghanap ng trabaho para maghanda sa kaarawan nito at pagtunton nito sa edad na limang taong gulang.
“Balak ho ko nay, na magnahap ng trabaho sa maynila. Gusto ko ho kasi na maging memorable ang kaarawan niya kahit papano para may alala siya na maganda ang naging kaarawan niya”.sagot ko.
Hinawakan ni nanay ang kamay ko.
“Kailan mo balak tumungo sa maynila?”.
“Hmm, siguro ho bukas”.alam kong mabilis pero kailangan ko talagang mag-ipon ipon para makahanda ako sa kaarawan ng anak ko.
“Bakit naman ang bilis?”.
“Kailangan ko ho kasing mag-ipon ipon para handa ako sa kaarawan ni Clay. Gusto ko rin na habang bata pa si Clay ay may income akong ipon para rin sa future niya”.
Tumango naman si nanay.
“Eh, may balak ka bang sabihin kay Clay ang tungkol sa kapatid niya at ama niya?”.nagulat ako sa sinabi ni nanay.
Sasabihin ko nga ba?. Pero ano naman ang mapapala ko kung sasabihin ko.
“Nay, masyado pa pong bata si Clay para ipaliwanag ko po ang tungkol dun. May tamang panahon naman po eh”.sagot ko ngunit umiling ito.
“Anak, paano kung magkita ulit kayo ni Gray? at malaman niya na may anak ka at gusto niya ito makita?”.
Bumuntong hininga ako. Kung sakaling magkita man kami wala muna rin akong balak sabihin ang tungkol kay Clay. Dahil hindi ko parin alam kung mapapatawad ako nito sa ginawa kong pag-iwan sa kanila.
Bigla ko tuloy namiss si Clowy. I miss him so much. I miss my son.
“Kain nalang po tayo, nay”.pag-iiba ko ng topic. Wala itong nagawa kundi sumunod sa’kin at lumabas para kumain ng hapunan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sorry guys kung ngayon lamang ako nakapag-ud. Nalowbat kasi ako eh.
By the way, salamat sa mga reacts nyo at pati na rin sa mga goodcomments nyo.