I’ll decided na itigil na ang paghahanap kay Argentina.Sa halos limang taong paghahanap ni isang kusing na sagot ay wala akong nahanap.
Marami na rin akong nasayang na salapi sa babae ngunit wala paring nangyayare.
At ngayon kababanggit pa lang ni Dimeth na may mga feedback about sa kidnapping ni Argentina ay tila wala na,di na ako nasiyahan.
Dapat nga maging masaya ako dahil baka may pag asa ng makita ko sya pero bakit parang wala na lang sa akin iyon ngayon?
Wala akong iniisip kundi si Nadeline.
Kahit pilit kong inaaalis sya sa isipan ko kusa namang bumabalik.
“Argghh Nadeline,,ano ba ginawa mo sa akin?Bakit ako nagkakaganito sayo?
Nahilamos ko ang sariling palad ko sa mukha.
Dati rati naman ay wala sa akin ang ganitong feelings.
“That silly woman! tinutukoy nito si Nadeline sa isipan sabay lagok ng alak sa hawak na baso.Sa bar sya nagdiretso pagkatapos ng pag uusap nila ni Dimeth.
“Humanda sya pagdating ko sa bahay mamaya.Ginugulo nya ang...

isipan ko.She must pay for this!!!
Isang humahagubilis na itim na Montero ang biglang pumarada Kong saan nakapwesto ang mga tropa ni Crew habang nag iinuman.
Muntik pang nahagip ang mesa nila.Napaalis pa sila sa kanya kanyang pwesto.
“Aba tarantadong driver to ah!!!!singhal ni Crew at pinagsisipa pa ang black tinted na kotse.
“Hoy bumaba ka dyang sira ulo ka!!!sigaw pa rin nito pinagtatawanan na sya ng mga kasamahan nya.
“Ano ba yan Crew,bingi ata yang nasa loob.Ni hindi ka man kang pinagbuksan”kantyaw ng isang barkada nya.
Palibhasa mayabang eh suminyas Ito sa mga kasamahan ng *f”ck you.Tsaka pikon na pumulot ng isang tubo sa tabi.
Kantiyawan ng mga barkada ang naririnig.Sinisigaw pa nila ang pangalan ni Crew
Na animoy proud na proud pa sa ginagawa ng mayabang na binata.
Akmang hahampasin na sana nito ang bintana ng sasakyan ay biglang bumukas ito.
Nakadungaw ang ulo ng 45 na baril na walang ibang humahawak kundi si Reoh.
*Enjoy reading po.Just hold on💞💞💞