Author: Aiza Rebuyas
Genre: Romance, Teen fiction
Username: ✨ @iamshashawinaver_2_0 ✨
—–CHAPTER 1 ——-
Beauty’s POV
“Life is a challenge, the unexpected one. We don’t know what would happen next we just have to say ‘life must go on’. But what if the society your within is full of pretentious people. How can you live your life without knowing whom to trust and believe.”
Well by the way baka kung saan saan pa makarating ang ating usapan.
I’m Beauty Mendez Corpuz, 16 years of age, pure Filipina but living in London.
My name is Beauty but I’m not that beautiful not ugly either. We move here because my family running a growing business. Mas pinili kong sumama kami ni Grandpa kasi I want my family to be complete everyday.
Sino ba namang ayaw ng buong pamilya diba?
“Sweetie the breakfast is ready, hurry come here!” sigaw ni Mommy
“Mom?” medyo taas kilay akong bumaba
Actually alam ko na kung anong oras ang kainan, so no need to shout it’s just useless.
“Not really a good morning Mom, Dad and Grandpa~~~” well never akong magmamaldita kay Grandpa because you know,,, I’m Grandpa’s only little Princess.
“Morning Darling” bati ni Daddy
“Mornin'” tubol tubolan naman ako
minsan kasi gusto ko lang magpabebe
I’m Beauty sometimes sweet sometimes bitter and sour. ewwww!
“Bye all, I’m heading to school”
sabay hug sa kanila
“Kuya Robert I’m sorry for taking so long” sabi ko sa personal driver namin
“Hindi naman po masyado ma’am” magalang nyang sabi
“Kuya for all this 6 years, I told you to not call me ma’am, just call me Ms. Beauty.” sabi ko sa kanya ng mahinahon
Habang umaandar ang sasakyan napapatingin ako sa labas, no doubt London is beautiful. But— for now I have to stop daydreaming.
Nakarating ako sa Chanson University ng maayos as you can imagine, this University is the famous one there’s a lot of student that came from rich family, actresses, models and so whatever.
But honestly most of them are bitches and jerks. Reality is reality and I have to face it. Ang mga estudyante rito ay may mga kaka-ibang katangian na pwedeng ipagmalaki. Pero ako? I’m just a simple girl wants a simple life, don’t wanna give others a huge expectation about myself, Para kapag nagkamali ako, iisipin lang nila na normal lang na magkamali ako.
Well, oh here talking about bitch here’s my friend Chesca “Hi Beau, wazzup?”
“Well, still bitch” nahawa sayo tarantado!
“Hey ladies” Mr. Daniel
sya ang huling kabigan na babati sakin kasi sa pagkakaalam ko dalawa lang naman kaibigan ko dito. But, I’m happy to be with real one not with other plastic stupid friends.
After class we went to our favorite spot not the library but the Chanson Mini Garden, we’re here to scape from the toxic world.
Sa kalagitnaan ng pagmumuni-muni namin, heto si Chesca nang-aayang pumunta ng cafeteria. Para sa kaalaman ng lahat isa syang Lamonera queen.
“What’s your order Beau?” tanong ni Daniel SAKEN PERO—
“Pizza slice,Black forest milktea and a Piece of cake, thank you!” saad ng Lamonera queen na ere
Sabi Beauty hindi Chesca anlaki kaya ng kaibahan nun! Susme naman ganyan ba pag walang jowa malakas lumamon?
Ask yourself, diba wala ka ring jowa?
Oo sabi ko nga wala rin akong jowa pero di ako lamonera noh.tsk!
“You know Chesca—”
“Nope, don’t know yet” pagputol nya sa sasabihin ko palang sana, edi nadagdagan pagkapeste ko sa kanya
“YouKnowIReallyHateYouBitch!!” walang preno kong sabi
Nakakagigil naman talaga kasi
Oh self kalma!
Wait, san ba ako nagagalit na part sa pagiging lamonera ni Chesca or sa hindi ako nakasagot sa tanong ni Daniel? Dapat kasi ako yun eh. Paepal kasi tong gonggong natoh!
Chance ko na sana yun to talk with Daniel.
Hindi naman siguro halatang may pagnanasa ako sa kanya noh?
Sadyang since first day lang naman gusto ko na sya and until now hindi ko pa rin kayang magconfess.
Syempre shunga ako, alam nyo na yun.
“You should confess to him already” ng nakalapat yung bibig nya sa tenga ko
Nangingilabot ako sa narinig ko, may lahing detective ba toh?
O baka detective na aswang? huh kairita!
“Are you nuts?!” I irritated asked
Imposible namang malaman nya dahil nahalata nya kasi...