❥𝐋𝐒 𝐂𝐫𝐮𝐱’𝐞𝐢𝐳
[typos and grammatical errors ahead]
“Sayang gwapo sana siya kaso isip-bata.”
“Isip bata yan beng.”
“Iyakin HAHAHA”
“Yung babae pa ata ang kailangang mag-adjust para sakanya ih.”
Napayuko lamang si Evans ng marinig ang mga bulungan sa mall matapos siyang makitang umiyak dahil lamang sa hindi ko nabilhan ito ng paborito niyang Graham cake.
Hinagod ko lamang ang likod niya at niyakap siya “Shh, huwag mo na silang pansinsin.”ini-abot ko sakanya ang Mango ice cream dahilan para kuminang ang mga mata nito.
───────
Pag-sapit ng gabi ay tabi kaming natutulog para maiwasan niya ang bangungot niya, binabangungot siya tuwing wala siyang katabi o kayakap man lang at yun din ang ayaw...

sakanya ng pamilya niya.
Abala ako sa pagmumuni-muni ng bigla siyang magtanong “Wifey, mali bang maging malambot ako, mali ba na umiyak ako?”ramdam ko ang panginginig ng boses niya na ikina-durog ng puso ko.
“No, you’re not. Para sakin walang mali sayo, you’re not a loser, those people’s who made you feel it are the real losers.” tumingala ko at nakita ko siyang umiiyak kaya pinunasan ko ang pisnge niya at tumaas ng konti para kumutan at yakapin siya.
Hindi ko naman siya minahal dahil sa itsura niya, sa yaman, sa talento pero siya lang kasi ang bukod tanging nag-mahal sakin ng totoo.
@eunha
—
Open for criticism, PICTTRO, Plagiarism is a crime.