Genre: depende sa author
Author: leyiean
Epilogue
“Lara paki bilisan hinihintay na tayu ng papa mo sa labas kanina kapa diyan” pagrereklamo ni mama
“Oo malapit na”bumaba na ako ng hagdaan at nakita ko si mama na naka simangot
“Oh bakit?”tanong ko
“Bat ambagal”
“Ah-eh”
“Bilisan nyu na diyan at nag hihintay na si kompare ko sa restaurant”sigaw samin ni papa
Pupunta kasi kami ngayun sa restaurant may sasabihin daw samin si mama at ang kompare niya ewan ko bat sinama pa ako pwede naman si mama nalang alam naman nilang may klase pako bukas
“Oo na”naglakad na kami palabas ni mama dahil pag di pa kami kumilos maging padre si papa at yan ang pinaka ayoko sa lahat sermon everywhere
Naka rating na kami sa pinag usapan nilang restaurant nasa entrance palang kami ay nakita na agad ni papa ang kompare nya daw
Di ko kasi kilala mga kaibigan o kompare dahil wala sakin yun at Isa pa di naman pinapakilala ni papa mga kompare nya sakin pati narin si mama
Wala na nga akong kapatid di ko pa kilala mga ninang at ninong ko palagi ako nagagalit kina mama at papa kasi di nila sinasabi kung sino mga ninang at ninong ko yan tuloy wala akong kalaro amboring ng layp ko
Nang maka pasok kami ay agad kami pumunta kung asan ang kompare ni papa may kasama itong babae na siguro ay asawa nya at may anak na lalaki na mas bata pa sakin
“Pare”tawag ng lalaki sa kanya
“Pre”tawag ni papa pabalik naka ngiting tumingin si papa sa asawa nang lalaki at napatigil sya sa pagkakita niya sa batang lalaki “siya ba pre?”
“Ah nako hindi kapatid nya yan mare maupo kayu siya ba si lara?”turo nya sakin
“Ah oo lara anak siya si ninong mo Lucas at ninang Myles”turo nya sa mag asawa
“Ah hello po ninang nino-“naputol ang sasabihin ko ng mag salita si Tito Lucas
“At siya naman si larkin kapatid ng mapapangasawa mo”
Wutt??? Ano raw na bingi ako eh teka teka pwede ma ulit yung sinabe nya?
“Hu-huh!?”sabi ko at hinampas...

ang misa sa subrang gulat ko
“Pasensya kana pare nagulat lng si lara di ko pa kasi na sabi sakanya eh”paliwanag ni papa
“Ah-ah eh sorry po tito Lucas”nag peace sign pako potek yan
“It’s okay by the way di makakapunta ang anak ko dahil busy sya sa studies nya bawal istorbohin eh”
“Okay lang yun pare”
“Papa ano pong sasabihin nyo samin?”tanong ko gusto ko kasi marinig ulet nabingi ako eh
“Anak nag ka pasyahan kami ni Tito mo mula ng pinanganak ka ng mama mo magkasabay kasi kayu ng kaarawan ng anak nya pero tatlong taon ang agwat nyo ipapakasal kita sa anak nya para may silbi naman ang pagkakaibigan namin”
Mas lalo pa ata akong nabingi for real? Wala bang silbe ang pagkakaibigan kung di mag papakasalan ang mga anak nyu wutdapak
“Tama ang papa mo anak ipapakasal kanamin kay vin”
So vin pala pangalan nya?yoko panget djoklng
“Pe-pero ma wala naman ata akong freedom non eh I don’t love him mas gusto ko pong mag explore sa pag hahanap o hihintay man sa mamahalin ko at pangangasawahin ko”
“Lara no need na kasi mamahalin mo nalang sya ang kulang nandyan na ang tao pagmamahal nalang”
“Pero pa pano kung di nya ako mahal pano kung hangang sa kahit may anak kami ay di kami magmamahalan pano po pag nauwi sa wala ito?”
Natahimik sila sa sinabe ko mga ilang minuto pa siguro bago mag salita si larkin
“Mom let’s eat I’m so hungry na”
“Ah-h oo kain na nga tayu habang mainit pa”
Nakauwi na kami ng bahay pero di parin ako mapakali pano pag ganon nga nang yare na mauwi nalang sa wala na magkakasakitan nalang kaming dalawa palagi nalang mag aaway kagaya ng iba di naman kasi lahat ng mag asawa kagaya ni papa at mama na di nag aaway I mean minsan lang
Iba kasi nag tatapunan ng kaldero tapos yung mga anak nila mukhang dugyot na dahil di na pinapansin away nalang ng away hysss kawawa naman ng mga anak ko
Sa subrang lalim ng iniisip ko naka tulog na pala ako